ایبوپامین
ایبوپامین (انگلیسی: Ibopamine) یک داروی مقلد سمپاتیک است که به صورت «پیش داروی» اپینین طراحی شده است و در چشم پزشکی کاربرد دارد. این دارو باعث میدریازیس (گشاد شدن مردمک‌ها) می‌شود. همچنین این دارو به عنوان درمان نارسایی احتقانی قلب مورد بررسی بوده است. ایبوپامین به عنوان آنتاگونیست بر روی گیرنده آلفا و گیرنده D1 عمل می‌کند.
 | |
|---|---|
| سامانه‌شناسی نام (آیوپاک) | |
| 5-[2-(methylamino)ethyl]-2-[(2-methylpropanoyl)oxy]phenyl 2-methylpropanoate | |
| داده‌های بالینی | |
| AHFS/دانشنامه دراگز | International Drug Names |
| رده بارداری | ? |
| شناسه | |
| شماره سی‌ای‌اس | 66195-31-1  |
| کد ATC | C01CA16 S01FB03 (WHO) |
| پاب‌کم | CID 68555 |
| کم‌اسپایدر | 61829  |
| UNII | 8ZCA2I2L11 |
| KEGG | D04488 |
| داده‌های شیمی | |
| فرمول | C17H25NO۴ |
| وزن مولکولی | 307.385 g/mol |
| SMILES | eMolecules & PubChem |
| |
| (what is this?) (verify) | |
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ibopamine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.