ریتانسرین

ریتانسرین (INN ،USAN ،BAN) یک آنتاگونیست گیرنده سروتونین است که هرگز برای استفاده بالینی به بازار عرضه نشده‌است، اما در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار گرفته‌است.[1]

ریتانسرین

نام‌گذاری آیوپاک
6-[2-[4-[bis(4-fluorophenyl)methylidene]piperidin-1-yl]ethyl]-7-methyl-[1,3]thiazolo[2,3-b]pyrimidin-5-one
شناسه‌ها
سی‌ای‌اس	87051-43-2
ای‌تی‌سی	None
پاب‌کم	CID: 5074
IUPHAR/BPS	97
کم‌اسپایدر	4896
UNII	145TFV465S
ChEBI	CHEBI:64195
ChEMBL	CHEMBL267777
اطلاعات شیمیایی
فرمول شیمیایی	C27H25F2N3OS
وزن مولکولی	۴۷۷٫۵۷ g·mol^−1
شناسه شیمیایی بین‌المللی InChI=1S/C27H25F2N3OS/c1-18-24(26(33)32-16-17-34-27(32)30-18)12-15-31-13-10-21(11-14-31)25(19-2-6-22(28)7-3-19)20-4-8-23(29)9-5-20/h2-9,16-17H,10-15H2,1H3 Key:JUQLTPCYUFPYKE-UHFFFAOYSA-N
(بررسی)

پژوهش‌ها

ریتانسرین در آزمایش‌های بالینی برای درمان اسکیزوفرنی[2] و میگرن مورد آزمایش قرار گرفته‌است.[3]

جستارهای وابسته

• کتانسرین

منابع

1. Dr. Ian Morton; I.K. Morton; Judith M. Hall (31 October 1999). Concise Dictionary of Pharmacological Agents: Properties and Synonyms. Springer Science & Business Media. pp. 249–. ISBN 978-0-7514-0499-9.
2. Akhondzadeh S, Malek-Hosseini M, Ghoreishi A, Raznahan M, Rezazadeh SA (September 2008). "Effect of ritanserin, a 5HT2A/2C antagonist, on negative symptoms of schizophrenia: A double-blind randomized placebo-controlled study". Progress in Neuro-Psychopharmacology & Biological Psychiatry. 32 (8): 1879–83. doi:10.1016/j.pnpbp.2008.08.020. PMID 18801405.
3. Nappi, G; Sandrini, G; Granella, F; Ruiz, L; Cerutti, G; Facchinetti, F; Blandini, F; Manzoni, GC (June 1990). "A new 5-HT2 antagonist (ritanserin) in the treatment of chronic headache with depression. A double-blind study vs amitriptyline". Headache. 30 (7): 439–44. doi:10.1111/j.1526-4610.1990.hed3007439.x. PMID 2119355. |hdl-access= requires |hdl= (help)