سووفلوران

سووفلوران (به انگلیسی: Sevoflurane) یک ماده بیهوشی خوش‌بو و غیرقابل اشتعال است. از این دارو جهت بیهوشی استنشاقی برای القا و نگهداری بیهوشی عمومی استفاده می‌شود. این دارو پس از دسفلوران سریعترین داروی بیهوشی استنشاقی می‌باشد.[1]

سووفلوران
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
1,1,1,3,3,3-Hexafluoro-2-(fluoromethoxy)propane
داده‌های بالینی
نام تجاری Sojourn, Ultane, Sevorane
AHFS/دانشنامه دراگز Consumer Drug Information
رده بارداری  ?
تجویز inhaled
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 28523-86-6 Y
کد ATC N01AB08
پاب‌کم CID 5206
IUPHAR ligand 7296
بانک‌دارو DB01236
کم‌اسپایدر 5017 Y
UNII 38LVP0K73A Y
KEGG D00547 Y
ChEBI CHEBI:9130 Y
ChEMBL CHEMBL1200694 N
داده‌های شیمی
فرمول C4H3F7O 
وزن مولکولی 200.055 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
Physical data
نقطه جوش 58.5 °C (137 °F)
 N(what is this?)  (verify)

تاریخچه

سووفلوران توسط(به انگلیسی: Ross Terrell) کشف شد.[2] در سال ۱۹۷۵ یک گزارش دقیق و مفصل از خواص و توسعه توسط(به انگلیسی: Richard Wallin) و (به انگلیسی: Bernard Regan) و (به انگلیسی: Martha Napoli و Ivan Stern) منتشر شد. این دارو در سال ۱۹۹۰ به صورت کلینیکی در ژاپن معرفی و استفاده شد.

استفاده پزشکی

سووفلوران متداول‌ترین داروی بیهوشی استنشاقی در اعمال سرپایی، بیهوشی اطفال و بیهوشی نوزادان و دامپزشکی است.[3] در بیهوشی مدرن سووفلوران همراه با دسفلوران جایگزین ایزوفلوران و هالوتان شده‌اند. این دارو معمولاً در ترکیب با اکسید نیتروژن و اکسیژن تجویز می‌شود. سووفلوران برای بیهوشی کودکان جهت عمل جراحی استفاده می‌شود.[4] در طول فرایند بیدار شدن پس از استفاده از این دارو بی قراری و هذیان مشاهده شده‌است[4]

عوارض جانبی

سووفلوران بهترین گزارش ایمنی بیمار را ثبت کرده‌است.[3] این دارو بهترین ماده بیهوشی استنشاقی توصیه شده برای القای بیهوشی با ماسک می‌باشد زیرا کمترین تحریک مخاط تنفسی را ایجاد می‌کند.
سووفلوران فشار داخل جمجمه ای را افزایش و می‌تواند باعث وقفه تنفسی شود.

داروشناسی

مکانسیم اصلی بیهوشی این دارو مشخص نیست. سووفلوران میل زیادی به گیرندهٔ GABAA دارد و همچنین مهارگر گیرنده NMDA است، جریان‌های وابسته به گلیسین را تقویت و چند گیرنده خاص نیکوتینی (nACh) و سروتونینی (5-HT3 ) را مهار می‌کند.[5][6][7]

منابع
  1. Sakai EM, Connolly LA, Klauck JA (December 2005). "Inhalation anesthesiology and volatile liquid anesthetics: focus on isoflurane, desflurane, and sevoflurane". Pharmacotherapy. 25 (12): 1773–88. doi:10.1592/phco.2005.25.12.1773. PMID 16305297. Archived from the original on 30 June 2012. Retrieved 26 April 2016.
  2. Burns, William; Edmond I Eger II (August 2011). "Ross C. Terrell, PhD, an Anesthetic Pioneer". Anesth. Analg. 2. 113 (113): 387–9. doi:10.1213/ane.0b013e3182222b8a.
  3. Livertox: Clinical and Research Information on Drug-Induced Liver Injury (2014) "Drug Record: Sevoflurane", U.S. National Library of Medicine, 2 July 2014 update, see , accessed 15 August 2014.
  4. Costi, D; Cyna, AM; Ahmed, S; Stephens, K; Strickland, P; Ellwood, J; Larsson, JN; Chooi, C; Burgoyne, LL; Middleton, P (Sep 12, 2014). "Effects of sevoflurane versus other general anaesthesia on emergence agitation in children". The Cochrane database of systematic reviews. 9: CD007084. doi:10.1002/14651858.CD007084.pub2. PMID 25212274.
  5. Jürgen Schüttler; Helmut Schwilden (8 January 2008). Modern Anesthetics. Springer Science & Business Media. pp. 74–. ISBN 978-3-540-74806-9.
  6. Suzuki T; Koyama H; Sugimoto M; Uchida I; Mashimo T (March 2002). "The diverse actions of volatile and gaseous anesthetics on human-cloned 5-hydroxytryptamine3 receptors expressed in Xenopus oocytes". Anesthesiology. 96 (3): 699–704. doi:10.1097/00000542-200203000-00028. PMID 11873047.
  7. Hang LH; Shao DH; Wang H; Yang JP (2010). "Involvement of 5-hydroxytryptamine type 3 receptors in sevoflurane-induced hypnotic and analgesic effects in mice" (PDF). Pharmacol Rep. 62 (4): 621–6. doi:10.1016/s1734-1140(10)70319-4. PMID 20885002.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.