آمودیاکین
آمودیاکین (به انگلیسی: Amodiaquine) داوریی است که به صورت قرصهای ۲۰۰میلی گرمی و برای درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم ویواکس، پلاسمودیوم مالاریه، پلاسمودیوم اووال، پلاسمودیوم فالسیپاروم مصرف میشود.
![]() | |
|---|---|
| سامانهشناسی نام (آیوپاک) | |
| 4-[(7-chloroquinolin-4-yl)amino]-2-[(diethylamino)methyl]phenol | |
| دادههای بالینی | |
| AHFS/دانشنامه دراگز | International Drug Names |
| رده بارداری | ? |
| دادههای فارماکوکینتیکی | |
| نیمهعمر | 5.2 ± 1.7 (range 0.4 to 5.5) minutes |
| شناسه | |
| شماره سیایاس | 86-42-0 |
| کد ATC | P01BA06 |
| پابکم | CID 2165 |
| بانکدارو | DB00613 |
| کماسپایدر | 2080 |
| UNII | 220236ED28 |
| KEGG | D02922 |
| ChEBI | CHEBI:2674 |
| ChEMBL | CHEMBL682 |
| دادههای شیمی | |
| فرمول | C20H22ClN3O |
| وزن مولکولی | 355.861 g/mol |
| SMILES | eMolecules & PubChem |
| |
| | |
مصرف
در بالغین ابتدا ۶۰۰میلی گرم از راه دهان(PO)، سپس ۶ ساعت بعد ۲۰۰ میلی گرم و برای ۲ روز بعدی ۴۰۰ میلی گرم در هر روز.
در اطفال ابتدا ۶ تا ۷میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از راه PO و سپس ۶ ساعت بعد ۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و برای ۲ روز بعدی ۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در هر روز.
موارد منع مصرف : حساسیت مفرط نسبت به دارو.
عوارض جانبی
از عوارض جانبی مصرف آمودیاکین میتوان از سردرد، تشنج، سرگیجه، هیپوتانسیون، خارش، تاری دید، تهوع، اسهال، استفراغ، ترومبوسیتوپنی، آنمی، هپاتیت، اتوتوکسیسیتی نام برد.
