ابروتیدین

ابروتیدین
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
	N-(4-bromophenyl)sulfonyl-N'-[2-[[2-(diaminomethylideneamino)-1,3-thiazol-4-yl]methylsulfanyl]ethyl]methanimidamide
داده‌های بالینی
رده بارداری	?
تجویز	Oral
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	100981-43-9
کد ATC	?
پاب‌کم	CID 65869
کم‌اسپایدر	59279
UNII	TMZ3IBW2OW
داده‌های شیمی
فرمول	C14H17BrN6O2S۳
وزن مولکولی	477.42 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
	InChI InChI=1S/C14H17BrN6O2S3/c15-10-1-3-12(4-2-10)26(22,23)19-9-18-5-6-24-7-11-8-25-14(20-11)21-13(16)17/h1-4,8-9H,5-7H2,(H,18,19)(H4,۱۶٬۱۷٬۲۰٬۲۱) ; Key:ZQHFZHPUZXNPMF-UHFFFAOYSA-N ;
(what is this?) (verify);

ابروتیدین (انگلیسی: Ebrotidine‎) یک آنتاگونیست گیرنده H₂ است که از آسیب مخاطی معده در برابر اتانول, آسپیرین و استرس جلوگیری می‌کند. ویژگی‌های ضدترشحی ابروتیدین مشابه رانیتیدین و حدود ده برابر سایمیتیدین است. این دارو با مهار آنزیم اوره آز و نیز مهار فعالیت‌های موکولیتیک و پروتئولیتیک هلیکوباکتر پیلوری, علیه این باکتری عمل می‌کند. این دارو اثر برخی آنتی بیوتیک‌ها را تقویت می‌کند. روشن شده است که اثر ابروتیدین در درمان زخم‌های معده و دوازدهه و نیز ازوفاژیت ناشی از برگشت اسید معده به مری، مشابه رانیتیدین است، ولی در افراد سیگاری اثر آن در بهبود زخم بسیار بهتر است.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ebrotidine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.