آئین هندو در ایران

آئین هندو در ایران را می‌توان در دین نیا-هندوایرانی ریشه‌یابی کرد.

هندوئیسم در کشورها

آفریقا الجزایر بوتسوانا کاپ ورد کومور مصر اتیوپی غنا ساحل عاج کنیا لیبی ماداگاسکار مالاوی موریتانی موریس مراکش موزامبیک نیجریه سیشل آفریقای جنوبی سودان تانزانیا توگو اوگاندا صحرای غربی زیمبابوه
آسیا افغانستان ارمنستان بحرین بنگلادش پادشاهی بوتان برونئی برمه کامبوج چین قبرس تیمور شرقی هند اندونزی ایران عراق اسرائیل ژاپن اردن قزاقستان کره شمالی کویت لائوس لبنان مالدیو مالزی مغولستان نپال عمان پاکستان فلسطین فیلیپین قطر عربستان سعودی سنگاپور آسیای جنوب شرقی سری لانکا سوریه تاجیکستان تایلند ترکمنستان امارات متحده عربی ازبکستان ویتنام یمن
اروپا ارمنستان اتریش آذربایجان بلاروس بلژیک بوسنی و هرزگوین بلغارستان کرواسی قبرس جمهوری چک دانمارک انگلیس استونی فنلاند فرانسه جبل الطارق آلمان یونان مجارستان ایتالیا لتونی لیتوانی مقدونیه مونته نگرو هلند نروژ لهستان پرتغال رومانی روسیه صربستان اسلواکی اسلوونی اسپانیا سوئد سوئیس اوکراین بریتانیا انگلیس ایرلند شمالی اسکاتلند ولز
آمریکای شمالی هند غربی آنگویلا باهاما بلیز کانادا کوبا جمهوری دومینیکن گرنادا هائی تی جامائیکا مکزیک مارتینیک پانادا پورتوریکو سنت لوسیا ترینیداد و توباگو ایالات متحده آمریکا
اقیانوسیه استرالیا فیجی کالدونیای جدید نیوزیلند ساموآ تونگا
آمریکای جنوبی آرژانتین بولیوی برزیل شیلی کلمبیا اکوادور گویان فرانسه گویان پاناما پاراگوئه پرو سورینام اروگوئه
فهرست کامل

اواخر قرن نوزدهم یک معبد هندو در بندرعباس و یک معبد در زاهدان توسط تاجرین هندی ساخته شد.[1][2] هندوهای تاجر ساکن بندرعباس که معمولاً در گروه‌های ۷۰ تا ۸۰نفری بودند ابتدا مراسم عبادی‌شان را در کاروانسراها بجا می‌آوردند تا اینکه دو نفر به نام‌های «شول رام» و «دده رام» پیش‌قدم می‌شوند و به عنوان بانی دست به خرید زمین و ساخت معبد در شمال بندرعباس آن روز می‌زنند. معابد هندوهای ایران پس از انقلاب اسلامی و خروج گسترده شهروندان هندی بدون استفاده مانده‌اند.[3]

باکتیودانتا سوامی پرابوپادا (روحانی سرشناس هندو) در سال ۱۹۷۶ به تهران سفر کرد و انجمن بین‌المللی آگاهی کریشنا سال ۱۹۷۷ یک رستوران گیاه‌خواری در تهران بنیان نهاد.[4]

جستارهای وابسته

منابع

"The Persian Gulf in History". Retrieved 1 January 2015.
R. Sidda Goud; Manisha Mookherjee. India and Iran in Contemporary Relations. Allied Publishers. p. ۴۶. |access-date= requires |url= (help)
«الهه‌هایی که از دریا آمدند، گفتگو با دکتر فخری دانش‌پورپرور باستان‌شناس و استاد دانشگاه تهران». سالنامه صبح‌ساحل. روزنامه صبح ساحل. ۱۳۸۶.
Ruth A. Tucker (2004). Another Gospel: Cults, Alternative Religions, and the New Age Movement. p. 282. |access-date= requires |url= (help)

آئین هندو در آسیا
کشورهای مستقل	جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن
دولت‌های با رسمیت محدود	آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ
قلمروهای وابسته و سرزمینهای دیگر	جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ

دین در ایران

ادیان

شناخته شده

رسمی	اسلام
اقلیت‌ها	اسلام زیدیه سنّی: حنفی شافعی مالکی حنبلی مسیحیت ارمنی آشوری کلدانی یهودی زرتشتی

ناشناخته

اقلیت‌ها	بی‌دینی بهائیت مندائیان اهل حق

سایر ادیان

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.