اندیشه
اَندیشه یا فِکر،[1] یکی از نیروهای درونی انسان است که به مفاهیم مربوط است. ایمانوئل کانت از جمله فیلسوفانی است که در کتابش با عنوان «سنجش خرد ناب» دربارهٔ فکر و مفاهیم به بحث پرداختهاست.
تلاش ذهنی برای حل مساله را فکر میگویند
تعاریف دیگر
«اندیشیدن سازمان دادن و تجدید سازمان در یادگیری گذشته جهت استفاده در موقعیت فعلی است.»[2]
«اندیشیدن فرایندی رمزی و درونی است که منجر به یک حوزه شناختی میگردد که نظام شناختی شخص متفکر را تغییر میدهد.»[3]
«اندیشیدن فرایندی است که از طریق آن یک بازنمایی ذهنی جدید به وسیله تبدیل اطلاعات و تعامل بین خصوصیات ذهنی، قضاوت، انتزاع، استدلال و حل مسئله ایجاد میگردد.»[4]
اندیشه و تفکر عبارتست از؛ آغاز یک فرایند و فعالیت ذهنی جهت طرح سؤال و پرسش، بررسی و تحلیل داد ههای مفروض، تعریف راهکار ملزوم جهت نیل به مقصود است
در منطق
عبارت است از مرتب ساختن امور معلوم برای رسیدن به کشف مجهول. به عبارت دیگر فکر عبارت است از حرکت ذهن به سوی امور و مقدمات معلوم و سپس حرکت از آن امور معلوم به سوی کشف مقصود.
روشهای تفکری
هر یک از روشهای تفکری را میتوان متدهایی دانست که به کمک آنها، قسمتی از فرایند حل مسئله، با موفقیت طی میشود. تفکر برتر تفکری است که از بهترین روشها به حل مسئله برسد.
انواع روشهای تفکری
اندیشیدن (تفکر) تحلیلی
اندیشیدن (تفکر) اجرایی
اندیشیدن (تفکر) راهبردی
تولید اندیشه
این واژه فقط در ایران بکار برده شده است.تا کنون هیچ تعریف و شاخصی برای آن بیان نشده است[5]
پانویس
- «فکر» [روانشناسی] همارزِ «thought»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ فکر)
- روانشناسی تفکر. ویناک.
- ادیسون
- سولسو. ۱۹۹۰
- نقد-الگوی-پایه-در-حوزهٔ-علم،-فناوری-
منابع
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ اندیشه موجود است. |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به اندیشه در ویکیگفتاورد موجود است. |
- فلسفهٔ نقادی کانت، کریم مجتهدی، انتشارات امیر کبیر، ۱۳۷۸، تهران