دینگ بابکان

دینَگ (پارسی میانه: Dēnag) یک بانبشن (شهبانو) ساسانی در سده سوم میلادی و خواهر-همسر اردشیر بابکان بود.

دینگ
بانبشنان بانبشن ایرانیان
(شهبانوی شهبانوان ایرانیان)
تاج‌گذاری اردشیر در نقش رجب. دینگ در سمت راست تصویر دیده می‌شود.
زادهاستان پارس
همسر(ان)اردشیر یکم
فرزند(ان)شاپور یکم
دودمانخاندان ساسان
پدربابک
دین و مذهبمزدیسنا

زندگی

دینگ یکی از دختران بابک، شاه پارس بود؛ برادرانش شاپور، اردشیر و بلاش نام داشتند. او برای اجرای آیین زرتشتی خویدوده یا ازدواج با خویشاوندان، همسر اردشیر شد.[1] بنابراین او عنوان بانبشنان بانبشن («شهبانوی شهبانوان») را دریافت کرد و گمان می‌شود که او در سنگ‌نگاره تاج‌گذاری اردشیر در نقش رجب در سمت راست تصویر حضور داشته باشد. او احتمالاً مادر شاپور یکم، پسر اردشیر، بود و پس از مرگ اردشیر در سال ۲۴۲ عنوان بانبشنان بانبشن را از دست داد.[1]

مهر
مهر دینگ

مُهری از دینگ بر جای مانده‌است که تصویر نیم‌تنه او با اسم و لقبش بانبشنان بانیش (شهبانوی شهبانوان) به حروف پهلوی در آن کنده شده‌است. این بانو با چهره‌ای زیبا و مصصم، تاجی بر سر دارد که برفراز آن گیسوانش به‌شکل گویی با نوار کوچکی بسته شده‌است. گوشواره‌ای که دارای سه مروارید است در گوش و گلوبند مرواریدی در گردنش دیده می‌شود و گیسوان مجعدش به چندین رشته بافته و فروافتاده‌است. تاج مدور او دارای لبه‌ای است که با جواهرات مزین شده‌است.[2]

پژوهشگران در مورد مالکیت این مهر اختلاف نظر دارند. بیشتر محققان آن را متعلق به دینگ بابکان می‌دانند. علیرضا شاپور شهبازی، ارنست هرتسفلد و فیلیس اکرمناز جمله کسانی هستند که این مهر را از آن دینگ همسر یزدگرد دوم و مادر هرمز و پیروز می‌دادند.[3]

پانویس
  1. Gignoux 1994, p. ۲۸۲.
  2. کریستن سن، ص ۳۱۲
  3. «جایگاه اجتماعی زنان در دوره ساسانی (به استناد مُهرها و اثر مُهرها)» (PDF). نشریه مطالعات هنر اسلامی. ۱ آذر ۱۳۹۹.

منابع
  • Gignoux, Philippe (1994). Encyclopaedia Iranica, Vol. VII, Fasc. 3. p. 282.
  • کریستین سن، آرتور. ایران در زمان ساسانیان، ترجمهٔ رشید یاسمی. چاپ پنجم. تهران: انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۷
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.