شیرین علم‌هولی

شیرین علم‌هولی آتشگاه متولد ۱۳ خرداد ۱۳۶۰[1] در روستای دیم قشلاق در حوالی ماکو، پس از گذراندن یک سال و ۹ ماه حبس در زندان اوین تهران در روز هشتم آذر ماه به اتهام ارتباط با گروه پژاک دادگاهی شده و به اعدام محکوم گردید و در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ بدون اطلاع خانواده و وکلایش در زندان اوین اعدام شد.[2] [3]

شیرین علم‌هولی
زادهٔ۱۳ خرداد ۱۳۶۰
روستای دیم قشلاق حوالی ماکو
درگذشت۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ (۲۸ سال)
زندان اوین، تهران
علت درگذشتاعدام شد
ملیتایرانی
نژادکرد
اتهام(های) جزاییارتباط با گروه پژاک

زندگی

خلیل بهرامیان، وکیل شیرین علم‌هولی درباره او گفته‌است:

من تنها توانستم دو مرتبه شیرین را ببینم. این دختر زمان دستگیری سواد نداشت و تنها کردی حرف می‌زد. به من گفت در زندان تا کلاس پنجم درس خوانده و فارسی را هم یاد گرفته‌است. قول داد تا دانشگاه به درس ادامه دهد. می‌خواست رشته حقوق بخواند.[4]

اتهام

فریدون شامی وکیل شیرین تأیید کرده بود که شیرین بمبی را در نزدیکی یکی از پادگان‌های سپاه پاسداران کار گذاشته‌بود، اما زمانی که دکمه کنترل بمب را فشار می‌دهد، به کسی آسیبی نمی‌رسد. وکیل شیرین اتهام محاربه را برای موکلش قبول داشت اما به حکم اعدام اعتراض کرده و معتقد بود دادگاه می‌توانست حکم به تبعید شیرین صادر کند.[5][6]

بازداشت

شیرین علم‌هولی در تاریخ ششم خرداد ماه سال ۱۳۸۷ در تهران توسط سپاه پاسداران بازداشت شده بود و پس از تحمل ۲۱ روز حبس و شکنجه در محلی نامعلوم به زندان اوین منتقل شد. او در نامه‌ای که از زندان به دست خانواده‌اش رسانده، شرح کامل آنچه در طول سه ماه بر او رفته را توصیف کرده بود. شیرین در طول دوران بازجویی بارها تحت فشارهای جسمی و روانی شدید قرار گرفته و در آخرین نامه خود خطاب به بازجوهایش نوشته، آنچه در طول سه ماه اول بازداشت بر او گذشته‌است، کابوس شب‌هایش شده و عوارض جسمی و روانی ناشی از آن همچنان او را آزار می‌دهد.

شیرین علم‌هولی در آخرین نامه خود نوشته‌بود، در حالی بازجویی و پس از آن به دادگاه برده شده که حتی زبان فارسی را به خوبی نمی‌دانسته‌است.[7]

در اسفند ۱۳۸۸ دوهزار و صد نفر از فعالان حقوق بشر با انتشار بیانیه‌ای خواستار لغو حکم اعدام شیرین علم‌هولی، زندانی ۲۸ ساله کرد شدند. اما او بر اساس حکم شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، در تاریخ ۲۸ آذر ماه محکوم به اعدام شد.[8]

حکم اعدام

او در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ در زندان اوین به‌همراه علی حیدریان، فرهاد وکیلی، فرزاد کمانگر و مهدی اسلامیان اعدام شد. دیوان عالی کشور هیچ رأیی مبنی بر تأیید حکم اعدام او به خانواده یا وکلایش ابلاغ نکرد و حتی بر خلاف آیین‌نامه اجرایی زندان‌ها، وی را بدون اطلاع خانواده و وکلایش اعدام کردند.

او روز جمعه ۱۷ اردیبهشت طی آخرین تماسی که با خانواده خود داشت، هیچ خبری مبنی بر ابلاغ حکم اعدام از طرف دیوان عالی کشور به آن‌ها نداده‌بود.[2]

واکنش‌ها به اجرای حکم اعدام

انتشار خبر اعدام شیرین علم‌هولی و چهار مرد دیگر، واکنش‌هایی در داخل و خارج از ایران به همراه داشت.[9] مادر و خواهر شیرین، صبح روز ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ در منزل‌شان دستگیر شدند.[10] جسد شیرین و بقیه اعدام شدگان پس از اعدام به خانواده‌ها تحویل نشد و تحویل آن‌ها به تصمیم‌گیری شورای عالی امنیت ملی موکول شد.[11]

در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ کانون مدافعان حقوق بشر، در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه ایرادهایی به روند محاکمه و اعدام شیرین و چهار اعدامی دیگر گرفتند که از قرار زیر است:

  • ضوابط دادرسی عادلانه از جمله اجرای مقررات اصل ۱۶۸ قانون اساسی و به ویژه علنی بودن دادگاه در عمل رعایت نشده‌است.
  • به ویژه طبق اعلام وکیل فرزاد کمانگر، مجازات اعدام متناسب با عملکرد آن جان‌باخته نبوده و ایشان را بی‌گناه میدانسته‌است.
  • اجرای حکم اعدام بدون هر گونه اطلاع وکلا و حتی خانواده‌های آن‌ها و بدون حضور وکلای محکومان در مراسم اعدام انجام شده‌است.[12]

مادر و خواهر شیرین که صبح روز ۲۱ اردیبهشت ۸۹ در شهرستان ماکو در منزل شخصی مادر شیرین دستگیر شده‌بودند، با قید وثیقه آزاد شدند. برادر و پدر شیرین نیز در تهران تحت تعقیب نیروهای امنیتی قرار گرفتند و تلاش‌های آن‌ها برای تحویل پیکر فرزندشان تا این لحظه بی‌نتیجه مانده‌است.[13]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «شهادتنامه ملائکه علم هولی، مرکز اسناد حقوق بشر ایران، ۱۸ بهمن ۱۳۹۰». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ دسامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۵ دسامبر ۲۰۱۲.
  2. "گزارشی از پرونده شیرین علم هولی". یک‌شنبه ۹ مه ۲۰۱۰ ۱۳۸۸. Archived from the original on 5 June 2010. Retrieved 2010-05-09.
  3. «پنج زندانی سیاسی فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان سحرگاه امروز (یکشنبه) اعدام شدند». روشنگری. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  4. ««در دستگاه قضایی اصل بر مجرمیت است»». دویچه‌وله. ۱۱ مه ۲۰۱۰.
  5. «اعدام پنج نفر در ایران». تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۱۰.
  6. ««قوه قضاییه تنها جایی است که به قانون توجه ندارد»». رادیو زمانه. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۱۰.
  7. «پنج زندانی سیاسی فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان سحرگاه امروز (یکشنبه) اعدام شدند». روشنگری. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  8. «حکم اعدام شیرین علم هولی را لغو کنید». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۹ مه ۲۰۱۰.
  9. «جلوگیری از تحصن خانواده‌های اعدام شدگان در برابر دانشگاه تهران». بی‌بی‌سی. ۱۰ مه ۲۰۱۰.
  10. «وکیل خانواده اعدام شدگان: از جنازه‌ها می ترسند و خانواده‌ها را بازداشت می‌کنند». جنبش راه سبز. ۱۱ مه ۲۰۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۱۰.
  11. «گفتگوی تلفنی خلیل بهرامیان وکیل شیرین علم‌هولی، فرزاد کمانگر و مهدی اسلامیان». یوتیوب. ۱۱ مه ۲۰۱۰.
  12. «نامه کانون مدافعان حقوق بشر به رئیس قوه قضاییه در اعتراض به اعدامهای سیاسی». ادوار نیوز. ۱۱ مه ۲۰۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۲ مه ۲۰۱۰.
  13. «خانواده علم‌هولی با قید وثیقه آزاد شدند». هرانا، خبرگزاری حقوق بشر ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۳ مه ۲۰۱۰.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.