علی صارمی

علی صارمی (زاده ۱۳۲۷ در بروجرد – درگذشته ۷ دی ۱۳۸۹ در تهران) شهروند ایرانی بود که به جرم همکاری با سازمان مجاهدین و محاربه به اعدام محکوم شده و در تاریخ ۷ دی ۱۳۸۹ در زندان اوین به دار آویخته شد.[1]

علی صارمی
علی صارمی
زادهٔ۱۳۲۷
بروجرد
درگذشت۷ دی ۱۳۸۹
زندان اوین
ملیتایرانی
پیشهزندانی سیاسی
اتهام(های) جزاییهمکاری با سازمان مجاهدین و محاربه

دستگیری

او یکی از قدیمی‌ترین زندانی‌های سیاسی ایران بوده‌است. او در مجموع حدود ۲۳ سال در زندان‌های ایران پیش و پس از انقلاب زندانی بود. پس از انقلاب برای اولین بار به جرم همکاری با مجاهدین در سال ۱۳۶۱ به سه سال حبس محکوم شد.[2] پس از آن دوباره در سال ۱۳۶۸ به جرم هواداری از مجاهدین به اعدام محکوم شد. این حکم به ۱۰ سال حبس کاهش یافت.[3] به ادعای خبرگزاری‌های دولتی ایران او در سال ۱۳۸۱ به اردوگاه اشرف رفته و آموزش‌های لازم را فرا دیده‌است. این در حالی است که او برای دیدار فرزندش به این اردوگاه در عراق رفته بود.[4] پس از چند دستگیری و آزادی بعد از این اتفاق، او در شهریور ۱۳۸۶، در سالگرد اعدام زندانیان ۱۳۶۷ در محل کارش، دستگیر می‌شود.[2] دادستان تهران دستگیری او را برای آخرین بار را تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۸۸ اعلام کرده‌است. این تاریخ توسط سازمان‌های حقوق بشری رد شده‌است.[5] در طول مدتی که برای آخرین بار زندانی بود ۷ ماه را در بند ۲۰۹ اوین و بقیه را در بند ۳۵۰ گذراند. در این مدت مورد شکنجه‌های زیادی قرار گرفت.[6]

محاکمه

دادستانی تهران صارمی را متهم به تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی کرده بود. بر اساس همین اتهام دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی در تابستان ۱۳۸۸ او را به اعدام محکوم کرد. این حکم در دادگاه استیناف نیز تأیید شد.[2]

حمایت‌های حقوق بشری

سازمان‌های حقوق بشری زیادی برای جلوگیری از اعدام او تلاش کردند. از آن‌ها می‌توان به سازمان عفو بین‌الملل اشاره کرد که برای جلوگیری از اعدام او نامه‌نگاری‌های زیادی با مسئولان حکومت جمهوری اسلامی ایران انجام داد.[7][8][9]

اعدام

اعدام وی در سحرگاه ۲۷ دی ماه ۱۳۸۹ در زندان اوین صورت گرفت. این اعدام بدون اطلاع خانواده و وکیل وی صورت گرفت.[4] پس از اعدام وی خانواده و بستگان وی که در برابر زندان اوین تجمع کرده بودند برای مدت کوتاهی دستگیر شدند. جنازهٔ وی نیز پس از اعدام توسط نیروهای امنیتی و شبانه در روستای امیرآباد بروجرد دفن شد.[4] سازمان مجاهدین پس اعدام وی، او را یکی از اعضای خود نامید،[10] در حالی که او فقط برای دیدار فرزندش به اردوگاه اشرف رفته بود. برادر وی عضویت او را در سازمان مجاهدین تکذیب کرده و فقط هواداری وی را از این گروه تأیید کرده‌است.[4]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. «علی صارمی و علی‌اکبر سیادت در اوین اعدام شدند». دیچه‌وله فارسی. ۲۸ دسامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
  2. «اعدام دو زندانی دیگر در جمهوری اسلامی». دویچه‌وله فارسی فارسی. ۷ دی ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
  3. «دو متهم به جاسوسی برای موساد و عضویت در سازمان مجاهدین خلق اعدام شدند». رادیو فردا. ۷ دی ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
  4. «خودداری مقامات زندان از تحویل جسد علی صارمی به خانواده وی». رادیو فردا. ۷ دی ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
  5. «چند خانواده دیگر باید عزادار شوند؟». دویچه‌وله فارسی فارسی. ۷ دی ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
  6. «علی صارمی، از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی محکوم به اعدام شد، فعالین حقوق بشر و دمکراسی». گویا. ۷ دی ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
  7. «Document - Iran: Further information: Man executed; seven still at risk of execution». Amnesty International. ۵ ژانویه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
  8. «Document - Iran: Halt executions of Kurdish and other political prisoners». Amnesty International. ۱۲ ژانویه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
  9. «Document - Iran: Further information: Appeal for Iranian man rejected: Ja'far Kazemi». عفو بین‌الملل. ۵ اوت ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
  10. «سازمان مجاهدین خلق تأیید کرد که یکی از اعضایش در ایران اعدام شده‌است». رادیو فردا. ۷ دی ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.