ضریح
ضریح، سازه مشبّکی از طلا، نقره، مس یا چوب و جز آن است، که بر روی مرقد (قبر) امام، امامزاده یا بزرگان مذهبی سازند.[1][2][3]
اختلاف نظر
در سال ۱۹۳۰ میلادی، دولت سعودی اقدام به انهدام سازههایی که بر روی قبرها بود کرد. مفتیهایی چون شیخ عبدالرحمن براک، شیخ ممدوح الحربی، دکتر ناصر العمر، ابن جبرین، دکتر سفر الحوالی و حامد العلی خواستار انهدام ضریحها در عراق و به ویژه کربلا هستند.[4] برخی علمای شیعه مانند جعفر سبحانی تبریزی معتقدند که علاوه بر تبرک جستن، اظهار علاقه و محبت از دیگر دلایل بوسیدن و احترام کردن ضریح حرم ائمه است و این عمل از روی عبادت و بندگی نیست.[5]
نگارخانه
جستارهای وابسته
منابع
- لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «ضریح»
- فرهنگ فارسی معین، سرواژهٔ «ضریح»
- در کتاب فرهنگ تشریحی معماری و ساختمان ضریح برابر shrine در نظر گفته شده است.
- «فتوای علمای سعودی برای انهدام ضریح ائمه درعراق؛ روزنامه ابتکار؛ ۳۰ تیر ۱۳۸۶». بایگانیشده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۰. دریافتشده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۱.
- شواهد قرآنی بوسه بر ضریح ائمه؛ تبیان؛ ۱۹ مرداد ۱۳۸۹
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.