نافلزها

نافلزها گروهی از عناصر شیمیایی هستند. در جدول تناوبی عناصر فلز، نافلز یا شبه فلز هستند.

نافلزات در جدول تناوبی:
غیر از هیدروژن, بقیه نافلزات در منطقه بلوک پی قرار گرفته‌اند. هلیوم, اگر چه یک عنصر متعلق به بلوک اس است , اما به‌طور معمول در بالای نئون و در بلوک پی قرار می‌گیرد ، علت آن هم دارا بودن خاصیت گاز نجیب است.

نافلزات عبارتند از:

خصوصیات اصلی

  • • در مقایسه با فلزات،عموماً رساننده ی گرما و الکتریسیته نیستند البته برخی از آنها مانند کربن والماس می توانند به دلیل ساختار بلوری خاص خود به ترتیب جریان الکتریسیته وگرما را از خود عبور دهند.
  • اکسید آن‌ها خواص اسیدی نشان می‌دهد، درحالیکه اکسید فلزات خاصیت بازی دارد.
  • • در شکل جامد آن‌ها مات و شکننده هستند، جلای فلزی ندارند، خمش پذیر نیستند و خاصیت چکش خواری ندارند.
  • • معمولاً جرم حجمی یا چگالی پائین تری نسبت به فلزات دارند.
  • • به‌طور قابل توجهی دمای ذوب و جوش پائین تری نسبت به فلزات دارند.
  • • نافلزات خاصیت تمایل الکترون‌گیری ( الکترونگاتیویته ) بالاتری دارند.
  • • حالت عمومی آنها گازی می باشد که البته برم نافلزی مایع و گوگرد،فسفر،ید،سلنیم وکربن حالت جامد دارند.
  • • در واکنش های شیمیایی تمایل به گرفتن الکترون وتشکیل آنیون ویا به اشتراک گذاشتن الکترون را دارند.

تقسیم بندی نافلزات

این عناصر از نظر تعداد اتم در مولکول‌هایشان به سه دسته نافلزات چند اتمی ، نافلزات دو اتمی و و گازهای نجیب تقسیم می‌شوند.

نافلزات چند اتمی

این نافلزات شامل عناصر کربن و سلنیم و گوگرد و فسفر است.

فسفر سفید, برای جلوگیری از اکسایش انرا در اب نگه می‌دارند [1]

تمامی این نافلزات در دمای اتاق به حالت جامدند. این عناصر مولکولهایی بیش از دواتم تشکیل می‌دهند. کربن می‌تواند جامدهای کووالانسی غول آسایی مانند گرافیت و الماس بسازد. این عناصر نسبت به گروه بالا رسانای بهتری برای برق اند مثلاً گرافیت یک ماده نیمه رساناست. این گروه نسبت به گروه اول عدد الکترونگاتیوی کمتری دارندو بناراین بیشتر تمایل دارند تا الکترون‌های خودر ابه اشتراک بگذارند وپیوند کووالانسی تشکیل دهنداگرچه عدد الکترونگاتیوی آن‌ها نسبت به فلزات بسیار بیشتراست. این گروه در ایجاد چرخه حیات بسیار نقش مهمی دارندوکربن ماده اصلی سازنده مولکول‌های زیستی است. این گروه دمای ذوب و جوش بسیاربالاتری نسبت به گروه دوم دارند.

نافلزات دواتمی

A vial of برم in an acrylic cube

این نافلزات شامل هفت عنصر یعنی تمامی هالوژن‌ها وعناصر دو اتمی اکسیژن و نیتروژن و هیدروژن است. این عناصر رسانای بسیار ضعیف برق اند ولی بسیار الکترونگاتیو بوده و در ترکیبات یونی پیوندهای محکمی تشکیل می‌دهند. نکته دیگر این است که ازمیان این عناصر برم به حالت مایع و ید به حالت جامد در دمای اتاقند.

نافلزهای واکنش پذیر

نافلزهای واکنش پذیر در جدول تناوبی

دسته ای متنوع از نافلزات در جدول هستند که شامل عناصر کربن، نیتروژن، فسفر، اکسیژن، گوگرد، سلنیم، فلوئور، کلر، برم و ید می‌باشد. این عناصر از راست به گازهای نجیب و از چپ به شبه فلزات محدود می‌شوند. از نظر فیزیکی ۵ عضو این گروه جامد، یک عضو آن مایع (برم) و ۵ عضو دیگر گازی هستند در نتیجه از این منظر این گروه تنها گروهی است که در دمای اتاق هر سه حالت فیزیکی ماده را شامل می‌شود.

گازهای نجیب

یک تکه کوچک آرگون یخی درحال ذوب

گاز نجیب (گازهای کمیاب یا گازهای بی‌اثر) که بی‌بو و بی‌رنگ هستند، به عنصرهای هلیوم، نئون، آرگون، کریپتون، گزنون، رادون و آن‌ان‌اکتیوم گفته می‌شود که همه در دمای اتاق گازی هستند و در گروه A8 جدول مندلیف قرار دارند. به استثنای هلیوم، تمام گازهای نجیب دارای آرایش الکترونی خارجی ns2 np6 هستند که آرایش‌های بسیار پایدارند.

تمامی این گازها تک اتمی هستند و به مقدار کم در اتمسفر یافت می‌شوند. (تنها حدود یک درصد حجم هوا را تشکیل می‌دهند). در بین گازهای بی‌اثر، رادون عنصری رادیواکتیو و خطرناک است. گازهای بی‌اثر بیشترین انرژی یونیزاسیون را داشته و الکترونگاتیویته آن‌ها بسیار کم و ناچیز است. این گازها نقطه ذوب پایینی دارند (هلیوم کمترین مقدار نقطه ذوب را دارد) و همگی در هوای اتاق به شکل گاز هستند.

منابع

  • ویکی‌پدیای انگلیسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.