نظم اجتماعی
نظم اجتماعی مبین توقعهای اساسی زندگی اجتماعی است. هر جامعه با هرنوع اعتقادها، سنتها، گرایشهای سیاسی و با هر سیستم حکومتی نیازمند داشتن نظم و ترتیب خاص برای اداره خود است. حتی جوامع اولیه انسانها دارای نظم اجتماعی بودهاست، کمااینکه جنبه طبیعی این نظم را نمیتوان نادیده گرفت. در جوامع ابتدایی این نظم بهطور خودبخودی ایجاد شد اما با وجود تنوع و پیچیدگی، جوامع کنونی نیازمند قوانینی هستند که این نظم را ایجاد کنند.
بخشی از سلسله مقالات دربارهٔ |
مارکسیسم |
---|
![]() |
علوم اجتماعی بیگانگی • بورژوازی زیربنا و روبنا آگاهی طبقاتی شیءوارگی کالا کمونیسم • سوسیالیسم • سرشت بشر ایدئولوژی • پرولتاریا مالکیت خصوصی • هژمونی فرهنگی مناسبات تولید |
شیوه تولید سرمایهداری شیوه تولید سوسیالیستی انباشت سرمایه بت وارگی(Marxism) اقتصاد مارکسی سوسیالیسم علمی سوسیالیسم(مارکسی) شیوه تولید سرمایهداری جبرگرایی اقتصادی Labour power • قانون ارزش مفهوم تولید شیوه تولید چشماندازهای سرمایهداری نیروی تولید Surplus labour • ارزش اضافی |
تاریخ نظریه تاریخ مارکس ماتریالیسم تاریخی تاریخی جبرگرایی مارکسیسم و اقتدارگریزی تولید سرمایهداری نبرد طبقاتی دیکتاتوری پرولتاریا انباشت ابتدایی سرمایه انقلاب پرولتاریایی اینترناسیونالیسم پرولتاریایی انقلاب جهانی کمونیسم بدون دولت کمونیسم شورایی |
فلسفه مارکس ماتریالیسم دیالکتیک فلسفه در اتحاد جماهیر شوروی فلسفه مارکسیستی در باب طبیعت انسان گرایی مارکسیستی فمینیسم مارکسیستی مارکسیسم غربی مارکسیسم تحلیلی مارکسیسم آزادیخواه خودمختاری مارکسیستی جغرافیای مارکسیستی نقد ادبی مارکسیستی مارکسیسم ساختارگرا پسامارکسیسم مارکس جوان |
جنبهها زیباییشناسی · باستانشناسی · جرمشناسی · نظریه فیلم مارکسیستی · جغرافیا · تاریخنگاری · نقد ادبی · مارکسیسم و مذهب |
افراد کارل مارکس • فردریش انگلس کارل کائوتسکی • ادوآرد برنشتاین جیمز کانلی • گئورگی پلخانف رزا لوکزامبورگ • ولادمیر لنین لئون تروتسکی • جوزف استالین شن دوژیو • مائو زدونگ • هو شی مین چه گوارا • فیدل کاسترو مکتب فرانکفورت • لوئی آلتوسر گئورگ لوکاچ • کارل کرش آنتونیو گرامشی • آنتون پانهکک رودلف هیلفردینگ • گی دوبور • چارلز امیل روتنبرگ بیشتر |
سنتها، آداب و رسوم قومی هر جامعه به تنهایی تأمینکننده نظم اجتماعی نیستند اما اهمیت هریک حسب درجه وابستگی آنها به جامعه غیرقابل انکار است و قوانین و مقررات با توجه به این سنتها تدوین میشوند.[1]
جستارهای وابسته
پانویس
- نوربها، رضا. زمینهٔ حقوق جزای عمومی، چاپ سی و چهارم. تهران: نشر گنج دانش، ۱۳۹۱. شابک ۹۶۴−۷۶۱۸−۴۲−۵ .
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.