پادگان
پادگان به جایی گفته میشود که گروهی از سربازان و تجهیزات برای نگهداری آن مکان در آن مستقر شدهاند. پادگان معمولاً محل اسقرار یک سازمان نظامی از ارتش است.
پادگانها میتوانند دارای تأسیسات و تسهیلات گوناگونی باشند از جمله آسایشگاه، و سوپرمارکت سالن غذاخوری، ورزشگاه، باشگاه افسران، نمازخانه، کلیسا، بازداشتگاه، دفتر دژبانی، منازل سازمانی، اتاقک نگهبانی، برج نگهبانی، پاسراه و غیره باشند. ورود و خروج به پادگانها معمولاً برای عموم آزاد نیست و کنترل آن به عهده گروهی به نام دژبان است. پادگان محلی تقریباً ثابت است و شمار سربازان مستقر در آن از قرارگاههای نظامی کمتر است. قرارگاه نظامی معمولاً محل استقرار لشکرها در جنگ و عملیات دیگر است. پادگانها میتوانند گاه به عنوان محل تمرینات نظامی و مرکز فرماندهی نیز عمل کنند.
پیشینه در ایران
در زمان امپراتوری ساسانیان پادگان را در زبان فارسی آن زمان، زینستان مینامیدند. زین در فارسی میانه به معنای جنگافزار است. در دوره قاجار بیشتر واژه گرجی ساخلو برای این منظور بکار میرفت. پاد در فارسی به معنی محافظت و نگهبانی است و واژه پادگان از مصوبات فرهنگستان زبان ایران در سال ۱۳۱۸ خورشیدی است.
باشگاه افسران
باشگاه افسران یکی از اماکن ارتشی است. باشگاه افسران که معمولاً در پادگانها قرار دارد محل گردآمدن و گذراندن اوقات فراغت افسران ارتش است.
جستارهای وابسته
- پادگانهای معروف ایران
- کدهای مراکز آموزش نظام وظیفه
- سربازی در ایران
منابع
- فرهنگستان ایران، واژههای نو که تا پایان سال ۱۳۱۸ در فرهنگستان ایران پذیرفته شدهاست (۶)، از انتشارات دبیرخانه فرهنگستان، چاپ دوم، چاپخانه آفتاب، تهران مهرماه ۱۳۱۹خ.
- ویکیپدیای انگلیسی.