گورچان (فراهان)

گورچان روستایی است از توابع شهرستان فراهان در استان مرکزی. این روستا در بخش خنجین این شهرستان قرار دارد.[2][3] مردم گورچان به زبان زبان تاتی اصیل ایرانی صحبت می‌کنند.[4][5][6][7]این روستاها به فاصله ۱۰۰ کیلومتری شهر اراک و در شمالی‌ترین نقطه استان مرکزی واقع شده‌اند. مناطق کوهستانی و خوش آب و هوا و شغل مردم روستا کشاورزی، باغداری و دامداری است محصولات این روستا بادام سبزیجات عدس لوبیا است که به دلیل مواجه شدن با کمبود آب و عدم توجه مسئولین به نیاز مردم و نیروهای انسانی جوان، به شدت روستا خالی از سکنه می‌شود و در شهرهای مانند تهران، اراک، کرج و… سکونت می‌نمایند

مختصات: ۳۴°۴۸′۲۲″ شمالی ۴۹°۲۹′۰″ شرقی[1]
گورچان
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانمرکزی
شهرستانفراهان
بخشمرکزی
دهستانخنجین
مردم
جمعیت۴۶۶ نفر
رشد جمعیتمتأسفانه حسب مهاجرت، جمعیت این روستای زیبا روند کاهشی داشته‌است.

مشخصات منطقه‌ای

روستای گورچان طبق تقسیمات اخیر کشوری، ازتوابع بخش خنجین، شهرستان فراهان استان مرکزی می‌باشد. این روستا بامختصات جغرافیایی ۴۹ درجه و ۴۷ دقیقه طول شرقی و ۳۴ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی در شمال غربی استان مرکزی قراردارد. این روستای دارای آب و هوای بسیار دل انگیر و مطبوع بوده و هر ساله مخصوصاً در فصول بهار و تابستان مسافران و گردشگران زیادی به این روستا مسافرت می‌نمایند. متأسفانه توانمندی‌های این روستای در حوزه‌های گردشگری و اقلیمی و…، آنگونه که شایسته است به فعلیت در نیامده است که این مهم در دست مطالعه می‌باشد. فاصله روستای گورچان تا مرکز شهرستان فراهان (فرمهین) ۴۵ کیلومتر می‌باشد وتا بخش خنجین، ۶/۵ کیلومتر می‌باشد.

جمعیت

طبق سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت گورچان در سال ۱۳۸۵ برابر با ۴۶۶ نفر بوده‌است. این روستا ۱۱۵ خانوار دارد.[2]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «: کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران :». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱.
  2. «پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اوت ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۲.
  3. «کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱.
  4. کتاب «دستور زبان وفسی-تاتی»، دونالد استیلو، ۱۹۷۱، ۴۵۰ صفحه
  5. «گونه‌های زبان تاتی»، دونالد استیلو، ۱۹۸۱؛ ۹: گونه‌های وفس و اطراف آن در منطقه اراک استان مرکزی
  6. . دكتر اسماعيل كاظم آبادي زبان شناس پژوهشگرگويشمقدمه کتاب «دستور زبان گویش‌های تاتی جنوبی»، پروفسور احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩
  7. کتاب «تات‌های ایران و قفقاز»، علی عبدلی، ۱۳۸۹
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.