بروجن

بُروجن، مرکز شهرستان بروجن و دومین شهر بزرگ استان چهارمحال و بختیاری است. وسعت این شهر، در حدود ۵۸۰ کیلومتر مربع و ارتفاع این شهرستان از سطح دریا، ۲۴۳۲ متر است و لقب بام ایران را دارد. جمعیت این شهر بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ برابر با ۵۷٬۷۰۱ نفر بوده‌است و دومین شهر پرجمعیت استان می‌باشد.[3][4][5]

بروجن
اورجن
کشور ایران
استانچهارمحال و بختیاری
شهرستانبروجن
بخشمرکزی
نام(های) پیشینارجست
سال شهرشدن۱۳۱۲
مردم
جمعیت۵۷،۰۷۱ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
مساحت۲۵۱۳ کیلومتر مربع[1]
ارتفاع۲۱۹۷ متر
اطلاعات شهری
شهردارحمزه علی ولیان بروجنی[2]
ره‌آوردگز، پولکی، قارا،کشک،نبات، قالی، قالیچه، گیوه، نمد
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۸
وبگاهborujen.ir
شناسهٔ ملی خودرو ایران ۸۱ ب ،ق
بروجن

تاریخچه

تاریخ دقیقِ اسکان در مکان فعلیِ شهر بروجن مشخص نیست، هرچند قدیمی‌ترین تاریخِ موردِ استناد برای بروجن را می‌توان بر اساسِ سنگ مزاری که چندی پیش در این شهرستان با تاریخِ فوتِ متوفی به سنه ۱۰۰۴ هجری قمری (۹۷۴ هجری شمسی) یافت شده محاسبه کرد. به نوشتهٔ محمدحسن خان اعتمادالسلطنه در کتاب مرآة البلدان در زمان ناصرالدین شاه قاجار قریهٔ بروجن، تُیولِ حسینقلی خان ایلخانی به‌شمار می‌آمد و وی قدری از اراضی آن را خریده بود. جمعیتِ بروجن در آن دوره به هزار خانوار می‌رسید و سه مسجد و سه رشته قنات داشت، مالیات آن ۹۳۰ تومان بود و هر سال دویست خروار بذرافشان داشت.[6]

وجه تسمیه

در مورد وجه تسمیه شهر بروجن نظرات، متفاوتی وجود دارد:

  • «اورجی» وجه تسمیه دیگری است که «جی» را یکی از محال اسپاهان، صفاهان و اصفهان به معنی صاحب مردان نیک و پاک نام برده‌اند و «اور» به معنی سرزمین و شهر (که حداقل ۲۵۰۰سال قبل از میلاد) بر بسیاری از شهرها و روستاهای ایران اطلاق می‌شده‌است، همچنین عده ای بر این باورند نیاکان بروجنیها از روستایی در منطقه بارز و شوارز لردگان به نام اوره به این منطقه مهاجرت نمودند که پس از مدتی به اورجسته سپس اورجن و در نهایت به بروجن تغییر نام یافت .[7]
  • عده‌ای دیگر چنین اظهار نموده‌اند که شهر اولیه در این محل به وسیله برج و باروهایی محصور بوده و به علت کثرت برجهای آن به نام بروجن یعنی دارنده برج‌های فراوان نامیده اند.[8]

جمعیت

رشد جمعیت بروجن پس از مشروطیت و از دهه‌های سوم و چهارم قرن حاضر آغاز شده و با توجه به موقعیت جغرافیایی آن که در محدوده تلاقی سه استان (فارس، اصفهان، و چهارمحال و بختیاری) و دو ایل بزرگ (قشقایی و بختیاری) قرار گرفته، از زمینه بسیار مناسبی برای توسعه برخوردار است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این شهر ۵۲٬۶۹۴ نفر (در ۱۴٬۸۵۸ خانوار) و بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۵۷٬۷۰۱ نفر (در ۱۷٬۲۲۸ خانوار) بوده‌است.[9]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۴۵۱۵٬۴۵۴—    
۱۳۵۵۲۰٬۹۳۹+۳۵٫۵٪
۱۳۶۵۳۴٬۲۳۱+۶۳٫۵٪
۱۳۷۰۳۸٬۹۵۲+۱۳٫۸٪
۱۳۷۵۴۲٬۸۶۲+۱۰٪
۱۳۸۵۴۹٬۰۷۷+۱۴٫۵٪
۱۳۹۰۵۲٬۶۹۴+۷٫۴٪
1395۵۷٬۰۷۱+۸٫۳٪

آب و هوا

از بروجن همواره به عنوان یکی از سردترین شهرهای کشور در گزارش‌های هواشناسی نام برده می‌شود.

ارتفاع این شهرستان از سطح متوسط دریا ۲۴۳۲ متر است. از لحاظ اقلیمی دارای شرایط نیمه مرطوب با تابستان معتدل و زمستان بسیار سرد می‌باشد. تعداد روزهای یخبندان در حدود ۱۲۲ روز در سال می‌باشد. حداقل مطلق دمای این ایستگاه به ۳۶- درجه می‌رسد و حداکثر مطلق دمای مشاهد شده به ۳۶ درجه سانتیگراد بالغ گردیده‌است. بارش سالانه این ایستگاه به‌طور متوسط به ۳۶۰ میلی‌متر بالغ می‌گردد و دارای دو فصل خشک و مرطوب است. فصل خشک آن از خرداد تا شهریور ادامه دارد و فصل مرطوب آن از مهر ماه آغاز و تا اردیبهشت ادامه دارد. در مجموع بارش فصل زمستان به ۴۴ درصد و پاییز به ۳۲ درصد و بهار به ۲۴ درصد می‌رسد و تابستان ۱ درصد بارش را داراست.

بروجن یکی از مرتفع‌ترین شهرهای کشور است که این خصیصه بروجن را از جهت محیط زیست حیوانی و گیاهی بسیار غنی و پر جاذبه نموده‌است.

چشمه سیاسرد و تالاب چغاخور و آداب و رسوم اصیل بختیاری‌ها از جاذبه‌های گردشگری این مناطق به‌شمار می‌آید.

آب و هوای بروجن

ژانویه فوریه مارس آوریل مـــــه ژوئـن ژوئیـه اوت سپتامبر اکتبـر نوامبر دسامبر سـال

گرم‌ترین
C°		 ۱۲٫۰ ۱۵٫۰ ۲۰٫۰ ۲۳٫۰ ۲۹٫۰ ۳۰٫۰ ۳۵٫۰ ۳۵٫۰ ۳۱٫۰ ۲۶٫۰ ۱۸٫۰ ۱۱٫۰ ۱۹٫۹

میانگین گرم‌ترین‌ها
C°		 ۱۲٫۰ ۱۵٫۰ ۲۰٫۰ ۲۳٫۰ ۲۹٫۰ ۳۰٫۰ ۳۵٫۰ ۳۵٫۰ ۳۱٫۰ ۲۶٫۰ ۱۸٫۰ ۱۱٫۰ ۱۹٫۹

میانگین سردترین‌ها
C°		 -۱۴٫۰ -۸٫۰ -۷٫۰ -۳٫۰ ۲٫۰ ۵٫۰ ۱۱٫۰ ۷٫۰ ۲٫۰ ۱٫۰ -۶٫۰ -۱۴٫۰ ۱٫۱

سردترین
C°		 -۱۴٫۰ -۸٫۰ -۷٫۰ -۳٫۰ ۲٫۰ ۵٫۰ ۱۱٫۰ ۷٫۰ ۲٫۰ ۱٫۰ -۶٫۰ -۱۴٫۰
منبع: وبگاه اداره هواشناسی چهار محال و بختیاری[10] ۸ مهٔ ۲۰۱۱

زبان

اهالی بروجن به زبان فارسی و به لهجه اورجنی تکلم دارند.[11] در قدیم لهجه‌ای مخصوص به این شهر هم وجود داشته که چند شاعر محلی (حیدرطالبپور، بهمن رافعی و …) هم به این گویش اشعاری سروده‌اند.

فرهنگ و هنر

بنیانگذار فرهنگ بروجن را می‌توان مرحوم شهاب‌السلطنه (غلامحسین خان حاجی ایلخانی پسر دوم امامقلی خان حاجی ایلخانی و رئیس ایل بختیاری) نامید. او در سال ۱۲۷۴ مدرسه‌ای وسیع با مرکز کاردستی تأسیس کرد که قبل از آن حتی در اصفهان چنین مدرسه‌ای نبود. در این مدرسه از استادان به‌نامی چون شیخ محمدطاهر نطنزی (مدیر) و سید میرحسین مجدالادباء و میرزاعبدالرحیم خان شیرازی، میرزاسیف الله خان (معروف به تیمسار) و یک معلم زبان انگلیسی که بلژیکی بود، استفاده شده و کلیه دروس فارسی و انگلیسی و برخی فنون و مهارت‌ها در این دارالفنون کوچک تدریس می‌شد. مخارج این مدرسه را شخص شهاب‌السلطنه پرداخت می‌نمود. پس از ۲۹ سال این دبستان منحل و بعدها امیرقلی اشراقی در منزل خود دبستانی به نام دبستان ملی تأسیس کرد و چندین سال این مدرسه دایر تا اینکه در سال ۱۳۰۹ به دستور وزیر فرهنگ وقت یک ساختمان سه کلاسه در بروجن ساخته شد. بعدها مردم این مدرسه را جمال‌الدین نام نهادند. این همت‌ها و تلاش افرادی چون ملاذوالفقار باعث گردید بروجن به شهری با سطح علمی بالا و تربیت پزشکان و متخصصان عالی‌رتبه دست یابد و هم‌اکنون نیز فارغ‌التحصیلان مدارس بروجن در خارج از استان و کشور به عنوان استادان طراز اول مشغول خدمت هستند. علاوه بر آن در زمینه شعر و هنر نیز سرآمد بوده و از شعرا و استادان بنامی برخوردار است.[8]


محله‌

محله‌های قدیم و جدید

  • اردوبار
  • پاسداران
  • پایین
  • تولا کاردونی (باغ ملی)
  • شهید رجایی
  • شهرک الهیه
  • چهارصد دستگاه
  • سنگ سلف
  • دانشسرا
  • شهید باهنر
  • پل بهلول
  • طوس
  • کاروان (قلعه نجاری)
  • کوی امام
  • کوی فرهنگیان
  • حسن‌آباد
  • گودال سیاسرد
  • محله نو (ظلم آباد)
  • مکتب خانه
  • مصلی
  • فاطمیه
  • صادقیه(عطاکُله)

جاذبه‌های گردشگری

جاذبه‌های گردشگری (موقعیت، فاصله تا بروجن)

نمایی از پل تاریخی مصلی

مراکز آموزشی و دانشگاهی
  • دانشگاه دولتی بروجن
  • دانشگاه پیام نور مرکز بروجن
  • دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجن
  • دانشکده پرستاری و مامایی بروجن
  • دانشکده فنی و حرفه‌ای پسران

صنایع دستی

قالی‌های پشم یلمه‌ای بروجن بسیار مشهور است. در گذشته نیز گیوه این شهرستان شهرت کشوری داشته‌است. از دیگر صنایع دستی قدیمی آن نمدمالی است.

منابع
  1. سازمان تبلیغات اسلامی استان چهارمحال و بختیاری بایگانی‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine، بازدید: ژوئن ۲۰۱۱.
  2. «حمزه علي وليان بروجني شهردار بروجن شد». boroojen.ostan-chb.ir. ۳ دی ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۰ دی ۱۳۹۸.
  3. «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
  4. https://click.ir/1398/04/16/cities-highest-elevation-iran/
  5. «بروجن».
  6. کتاب مرآة البلدان، اعتماد السلطنه، محمدحسن بن علی، دانشگاه تهران، ۱۳۶۷.
  7. «اداره ثبت احوال شهرستان بروجن». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۸ مه ۲۰۱۱.
  8. «پایگاه اطلاع‌رسانی شهرداری بروجن». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۸ مه ۲۰۱۱.
  9. «نتایج سرشماری – جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری ۱۳۹۰» (اکسل). درگاه ملی آمار.
  10. «اطلاعات آب و هوای بروجن (هواشناسی چهار محال و بختیاری)». وبگاه اداره هواشناسی چهار محال و بختیاری. دریافت‌شده در ۸ مهٔ ۲۰۱۱.
  11. شهرام امیدوار (۱۳۸۹)، جغرافیای استان‌شناسی چهارمحال و بختیاری، تهران: وزات آموزش و پرورش، ص. ص ۶۵ و ۶۶، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۵-۲۰۱۴-۷
  • آمار جمعیت: اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳، ص۱۰۰.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بروجن موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.