توالت و حمام (معماری ایرانی)

توالت و حمام در معماری سنتی ایرانی، معمولاً در سطح پایین‌تری قرار می‌گرفتند. این عمل به دلیل سهولت در استفاده از آب و زهکشی آن و همچنین گرمای آن انجام می‌شد. حمام به دو بخش تقسیم می‌شد، یکی برای تعویض لباس که به سر بینه موسوم بود و دیگری برای شست وشو که گرم‌خانه نام داشت. [1]

منابع

«آشنایی با خانه‌های قدیمی و تاریخی ایران». همشهری آنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۲ شهریور ۱۳۹۰.

معماری ایرانی
عناصر	آشپزخانه ارچین ارسی ازاره اسلیمی اندرونی ایوان بام بادگیر بادخان چندسویه باغچال پنج‌دری پنج‌کاسه‌ای پیش‌طاق تابستان‌نشین تاقچه تالار توالت و حمام جلوخان چار سو چهارباغ چهارصفه حوضخانه حیاط دالان دخمه درگاه رسمی‌بندی رواق زمستان‌نشین ساباط سرابستان سرداب سردر سکو شاه‌نشین شبستان شبستان زمستانی شوادان عمارت سر در غلام‌گردش کاربندی کاریز کنگره گنبد گودال باغچه گوشواره اتاق گوشواره لته‌سر مقرنس مهتابی میانسرا نشیمن هشتی یزدی‌بندی
شهرسازی ایرانی	ارگ آب‌انبار باغ ایرانی بازار پل تکیه حرم حمام رباط عصارخانه قلعه قنات (کاریز) کاخ کاروان‌سرا کبوترخانه میل کوچه کوشک مدرسه مسجد مقبره مناره یخدان یخچال
دوره‌ها	عصر سنگ عصر برنز مادها هخامنشیان ساسانی صفوی زندیه قاجار پهلوی معاصر
مرتبط	سبک‌شناسی معماری ایرانی
رده:معماری ایرانی

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.