سر سنگ (معدن)

معدن سَرِ سنگ یک معدن معروف لاجوَرد در ولایت بدخشان در افغانستان است که دیرینگی آن به دوران پیشاتاریخ (با پیشینه‌ای بالغ بر بیش از ۷۰۰۰ سال پیش[2]) می‌رسد. این معدن از یک دالان (تونل) قدیمی بدون استفاده و دو دالان جدید تشکیل شده‌است.

مختصات: ۳۶°۱۳′۰۰″ شمالی ۷۰°۴۸′۰۰″ شرقی
پایگاه‌های باستان‌شناسی
معدن سَرِ سنگ
اطلاعات پایگاه
نام کشورافغانستان
استانولایت بدخشان. در شیب تُند کوهپایه به ارتفاع ۳۳۰ متری از سطح دره در قسمت شرقی رود کوکچه، در حدود ۵۶ کیلومتری جنوب جُرم.
ساحهٔ کار۱۹۶۳ تامپسون (Thompson)، دانشگاه آکسفورد - نقشه‌برداری (survey).[1]


معدن سر سنگ تنها منبع لاجورد در عصر باستان بوده، بطوریکه لاجورد استخراج‌شده از این معدن در کشفیات باستان‌شناسی مشهور جهان چون گنجینهٔ شاهی اور و آرامگاه توت‌عنخ‌آمون، فرعون مشهور در مصر باستان دیده شده‌است.[3]

سپالی‌تپه■
جارکوتن■
گونورتپه■
توگولوک‌تپه■
نمازگا■
■اناو
سَرِ سنگ■
شورتوغَی■
■تپه دِه‌مُراسی
گردان‌ریگ■
دَم■
■تکسیلا
داوده‌دمب■
سیبری■
■ایسین
تمدن عیلام
حوزهٔ تمدن‌های میان‌رودان

پایگاه‌های باستان‌شناسی عمدهٔ افغانستان از عصر برنز و تمدن‌های تأثیرگذار در افغانستان در آن عصر.
پایگاه باستان‌شناسی ■
شهر امروزی ◉
توجه: برای مشاهدهٔ موقعیت صحیح این پایگاه‌ها از تفکیک‌پذیری (resolution) ابعاد ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ و زوم %۱۰۰ در صفحهٔ نمایشگر خود استفاده کنید.

جستارهای وابسته

پانویس
  1. وارویک بال، 'فهرست پایگاه‌های باستان‌شناسیِ افغانستان'، ۱۹۸۲، ص. ۲۳۶
  2. Stone, S., 2010, LAPIS LAZULI in pursuit of a celestial stone
  3. وارویک بال، 'بناهای افغانستان'، ۲۰۰۸، ص. ۲۶۱

منابع
  • Sarah Stone, 'LAPIS LAZULI in pursuit of a celestial stone', EAST and WEST PUBLISHING LTD, London, 2010, ISBN 978-1-907318-03-0
  • فهرست پایگاه‌های باستان‌شناسیِ افغانستان (عنوان فرانسوی: Catalogue des sites archeologiques d'Afghanistan/عنوان انگلیسی: Archaeological gazetteer of Afghanistan)، جلد اول و دوم، نوشتهٔ وارویک بال (Warwick Ball)، انتشارات Editions Recherche sur les civilisations، پاریس، ۱۹۸۲، ISBN 2-86538-040-8.
  • بناهای افغانستان: تاریخ، باستان‌شناسی و معماری (عنوان انگلیسی: The Monuments of Afghanistan: History. Archaeology and Architecture)، نوشتهٔ وارویک بال (Warwick Ball)، انتشارات I.B. TAURIS، نیویورک، ۲۰۰۸، شابک ‎۹۷۸−۱−۸۵۰۴۳−۴۳۶−۸ .

مطالعهٔ بیشتر
  • Wood, J. 1872. Journey to the Source of Oxus: 170-172. London.
  • Le Strange, G. 1905. Lands of the Eastern Caliphate: 436-437. London.
  • Nasiri, A. 1962-63. 'The lapis lazuli in Afghanistan'. Afghanistan 17-18.
  • Hermann, G. 1970. 'Lapis lazuli: the early phases of its trade'. Iraq 30: 21-57.
  • Stone, S., 2010, LAPIS LAZULI in pursuit of a celestial stone: 10, 11, 13, 15, 17, 19, 20, 82, London.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.