شیصبانی
شیصبانی یا عوف سلمی در باور دین اسلام شیعه، فردی‌ست که در آخر الزمان و پیش از قیام مهدی در عراق ظهور می‌کند. آغاز کار وی از تکریت است و در دمشق کشته می‌شود.
واژه شیصبان یکی از نام‌های ابلیس است[1] و در لغت به معنای مورچه نر، لانه مورچگان، رهبرگروهی از پریان[2] و گهگاهی ائمه از این واژه برای اشاره به بنی‌عباس استفاده می‌کرده‌اند.[3]
خروج شعیب بن صالح پس از عوف سلمی و قبل از خروج سفیانی است.
سفیانی خروج نمی‌کند، مگر آن که قبل از او شیصبانی در سرزمین کوفان (همان عراق) خروج کند. او همچون جوشیدن آب از زمین می‌جوشد و فرستادگان شما را به قتل می‌رساند. بعد از آن انتظار خروج سفیانی و ظهور قائم باشید.
منابع
بحارالانوار جلد ۱۳، باب ۲۹؛ ترجمه فارسی با نام مهدی موعود ج ۲
- فرهنگ نامه مهدویت، ص۱۵۷–۱۵۶
- لسان العرب، ج ۱ ص ۴۹۵.
- مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۱۲۶
- کتاب الغیبه، ص ۴۴۳
- روزگار رهایی، ص ۱۰۴۳
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.