مصطکی

مصطکی، (به انگلیسی: Mastic) صمغ زرد رنگی است که از درختچه‌ای به نام پسته مصطکی، (نام علمی: Pistacia lentiscus) گرفته می‌شود.

صمغ رزینی مصطکی

در فارسی به نام‌های «رماس»، «رماست» و «کِیَه» خوانده شده‌است. در کتاب‌های طب سنتی با نام‌های «مصطکی»، «مصطکی رومی»، «کندر رومی»، «مستکی» و «علِک رومی» ذکر شده‌است. همچنین در انگلیسی به صمغ عربی (Arabic gum) (نباید با صمغ عربی یا (gum Arabic) اشتباه شود)، صمغ یمن (Yemen gum) و یا اشک خیوس (tears of Chios) هم خوانده میشود.[1]

مشخصات

عصاره زرد رزینی مصطکی در ماه‌های گرم سال به صورت قطراتی کوچک و خود به خودی از ساقه و شاخه‌های درخت مصطکی به بیرون می‌تراود که در مجاورت هوا سفت شده و به شکل قطرات اشک در بازار به فروش می‌رسد.

ترکیبات شیمیایی

صمغ رزینی مصطکی تا حدود ۹۰% از ماستی‌سیک اسید[پانویس 1]، ماستی‌کولیک اسید[پانویس 2] و ماستیکو رزن[پانویس 3] تشکیل شده‌است. مقداری اسانس نیز در آن یافت می‌شود.

خواص

در کتاب‌های طب سنتی خواص عدیده‌ای برای این صمغ نوشته شده‌است. از نظر طبیعت این صمغ گرم و خشک، محلل و مقوی است. در معجون‌های تقویت حافظه، جزو داروهای اصلی بشمار می‌رود.[2]

واژه‌نامه
  1. Masticic acid
  2. Masticolic acid
  3. Masticoresene

پانویس
  1. میرحیدر، معارف گیاهی، ۶:‎ ۱۵۳.
  2. میرحیدر، معارف گیاهی، ۶:‎ ۱۵۵.

جستارهای وابسته
  • معجون مصطکی

منابع
کتاب‌ها
  • میرحیدر، حسین (۱۳۷۳). معارف گیاهی. ۶. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. ص. ۶۴۷.
  • ابن سینا، حسین (۱۳۷۰). قانون در طب. ۲. ترجمهٔ عبدالرحمان شرفکندی. تهران: سروش. ص. ۱۶۶.
  • مومن حسینی، محمد (۱۳۷۳). تحفه حکیم مومن. تهران: انتشارات مصطفوی. ص. ۸۴.
  • بریمانی، لطفعلی (۱۳۶۶). طب و داروهای سنتی. ۳. تهران: گوتنبرگ. ص. ۳۴۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.