پروتوزوئا

پروتوزوئا (به انگلیسی: Protozoa) (یا پیش‌زیوگان یا آغازیان جانورمانند) جانورانی کوچک با اندازه‌ای کمتر از ۱۰۰ میکرومتر هستند که میکروب‌ها را شکار می‌کنند. در یک گرم خاک زراعتی مناطق معتدله می‌توان ۳۰ هزار یا ۴۰ هزار پروتوزوآ را مشاهده کرد. این جانوران به ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متری عمق خاک محدود می‌شوند و در خلل و فرجی که هم اندازه آن‌ها است جای می‌گیرند. پروتوزوآهایی که در خاک زیست می‌کنند به ۳ گروه طبقه‌بندی می‌شوند: گروه اول تاژک‌داران، گروه دوم آمیب‌ها و گروه سوم مژک‌داران هستند. اهمیت اکولوژیکی پروتوزوآ در خاک به‌طور کامل مشخص نشده‌است. پروتوزوآها در تجزیه اولیه ماده آلی خاک نقش دارند. آن‌ها ذرات آلی را جذب و فرایند سازی می‌کنند. همچنین در دستگاه گوارش تعدادی از جانوران خاکزی مانند موریانه‌ها که نقش قابل توجهی در تجزیه مواد سلولزی دارند، انواعی از پروتوزوآها زیست می‌کنند. بخش قابل توجهی از اهمیت اکولوژیکی پروتوزوآ در خاک به فعالیت آن‌ها در رابطه با پتانسیل آب، خاک و ویژگی‌های منافذ خاک مربوط می‌شود.[1]

لیشمانیا دونووانی (Leishmania donovani) یک گونه از تک‌یاختگان، موجود در مغز استخوان.
پروتوزوآ موجوداتی را گویند که در آب شیرین، آب شور، و در خاک در انواع مختلفی از گیاهان پرورش می‌یابد. این نگاره نمونه‌ای از یکی از شاخه‌های گونهٔ (Euglypha) را نشان می‌دهد. هستهٔ تک‌یاخته در فاصلهٔ کمی به سمت چپ از مرکز تصویر به راحتی قابل تشخیص است.

تک‌یاختگان یک اصطلاح غیررسمی برای تک‌یاخته‌ها، یوکاریوتی است که به صورت مستقل (غیر انگلی) و/ یا انگلی هستند که از مواد ارگانیک مانند میکروارگانیسمهای دیگر یا بافت‌های آلی باقی ماندهٔ آلی تغذیه می‌کنند.[2][3]

از دیدگاه تاریخی، پروتوزوها به عنوان «حیواناتی یک سلولی» مورد توجه قرار گرفتند، زیرا آن‌ها اغلب دارای رفتارهای حیوانی مانند جنبش و شکار و عدم وجود دیواره یاخته؛ که در گیاهان و جلبک‌ها یافت می‌شود، هستند.[4][5] هرچند روش سنتی گروه‌بندی پروتئوزا در مورد حیوانات، دیگر معتبر نیست، این اصطلاح همچنان به صورت غیررسمی به منظور شناسایی ارگانیسم‌های تک‌یاخته‌ای که می‌توانند مستقل حرکت کنند و از طریق دگرپروردگی تغذیه شوند، استفاده می‌شود.

در برخی از روش‌های آرایه‌شناسی، تَک‌یاختِگان[6] (پروتوزوآ یا پروتوزوئرها (Protozoa)) دسته بزرگی از یوکاریوتهای تک‌یاخته‌ای هستند.

تک‌یاختگان گروهی بسیار متنوع هستند. متشکل از ریزاندامگان‌های (میکروارگانیسم‌های) تک‌یاخته‌ای با خصوصیات شبیه به گیاهان یا جانوران.

در گذشته پروتوزوآ به عنوان جانداران تک‌یاخته‌ای تعریف می‌شدند که ویژگی‌های جانورمانند دارند، مثل توانایی جنبندگی و شکار. نام لاتین آن هم معنای «جانورمانند» می‌دهد. این جانداران را در مقابل جانداران تک‌یاخته‌ای گیاه‌مانند (protophyta) که توانایی فتوسنتز دارند تعریف می‌کردند. پروتوزوآ همچنین به‌طور غیررسمی به آغازیان تک‌سلولی غیرفتوسنتزی مانند آمیب، مژک‌داران و تاژک‌داران اطلاق می‌کرده‌اند.

تک‌یاختگان یک کلاد را تشکیل نمی‌دهند و گروه نافراگیر هستند زیرا جانوران و قارچها را شامل نمی‌شود. به همین دلیل در بیشتر سامانه‌های آرایه‌شناسی استفاده نمی‌شود. در طبقه‌بندی‌های کاوالیر-اسمیت (از سال ۱۹۸۱) پروتوزوآ یک فرمانرو نامیده شد. Ruggiero در طبقه‌بندی ۷ قلمرویی (سال ۲۰۱۵) ۷ شاخه تحت پروتوزوآ قرار داد: Euglenozoa, Amoebozoa (آمیبوزوا), Choanozoa (قیف‌زیان), Loukozoa (شیارزیان), Percolozoa, Microsporidia و Sulcozoa

ساختار

تک‌یاختگان در سلسله جانوری پایین‌ترین جانوران می‌باشند و گروه‌های دیگرجانوران، پریاختگان یا متازوئرها هستند. از لحاظ ساختمان، یک پروتوزوئر با یک سلول از بدن جانور متازوئر قابل تطبیق است؛ ولی از نظر عمل و وظیفه یک ارگانیسم کامل است و دارای تعادل فیزیولوژیکی است و تمام اعمال ضروری زندگی یک جانور را انجام می‌دهد. بعضی از پروتوزوئرها از لحاظ ساختمان بسیار ساده و بعضی دیگر پیچیده و دارای «اندام‌های سلولی – cell organs یا Organelles» هستند.

یاختهٔ تک‌یاختگان دارای هسته است و به خاطر این ویژگی، در یوکاریوتها قرار دارند.

انتشار

بسیاری از پروتوزوئرها زندگی مستقل دارند یا به‌طور آزاد شنا می‌کنند، درحالیکه بعضی بی حرکت و بعضی هر دو صورت را دارا می‌باشند و کلنی‌هایی (Colonies) تشکیل می‌دهند. بقیه در روی یا داخل بعضی از گونه‌های گیاهان و تمام انواع جانوران از پروتوزوئرها تا انسان زندگی می‌کنند. بسیاری از پروتوزوئرها برای جانوران بسیار کوچک دیگر به منزله غذا می‌باشند. بعضی دیگر در تصفیه آب‌هایی که به وسیله صافی‌ها انجام می‌شود و بسترهای فاضلابها مفیدند ولی گونه‌های بیماریزا از قبیل عوامل اسهال خونی آمیبی، مالاریا و بیماری خواب آفریقایی نیز موجود می‌باشند.

دسته‌بندی تک‌یاختگان
اطلاعات بیشتر: wikispecies:Protozoa

تک‌یاختگان یک کلاد را تشکیل نمی‌دهند و گروه نافراگیر هستند زیرا جانوران و قارچها را شامل نمی‌شود. به همین دلیل در بیشتر سامانه‌های آرایه‌شناسی استفاده نمی‌شود. در طبقه‌بندی‌های کاوالیر-اسمیت (از سال ۱۹۸۱) پروتوزوآ یک فرمانرو نامیده شد. Ruggiero در طبقه‌بندی ۷ قلمرویی (سال ۲۰۱۵) ۷ شاخه تحت پروتوزوآ قرار داد: Euglenozoa, Amoebozoa (آمیبوزوا), Choanozoa (قیف‌زیان), Loukozoa (شیارزیان), Percolozoa, Microsporidia و Sulcozoa

لینه
۱۷۳۵[7]		 هکل
۱۸۶۶[8]		 چاتون
۱۹۲۵[9]		 کوپلند
۱۹۳۸[10]		 ویتیکر
۱۹۶۹[11]		 ووز و دیگران
۱۹۹۰[12]		 کاوالیر-اسمیت
۱۹۹۸[13]
۲ فرمانرویی ۳ فرمانرویی دوقلمرویی ۴ فرمانرویی ۵ فرمانرویی سه‌حوزه‌ای ۶ فرمانرویی
(در نظر گرفته نشده) آغازیان پروکاریوت‌ها مونرا مونرا باکتری‌ها باکتری‌ها
باستانیان (Archaea)
یوکاریوت‌ها آغازیان آغازیان یوکاریا پروتوزوآ
کرومیست‌ها
گیاهان گیاهان گیاهان گیاهان گیاهان
قارچ‌ها قارچ‌ها
جانوران جانوران جانوران جانوران جانوران
نوشتار اصلی: فرمانرو

منابع
  1. ابراهیمی، رزیتا: زندگی در خاک. با جانداران خاکزی آشنا شویم! بخش دوم و پایانی. یکشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۶.
  2. Panno, Joseph (14 May 2014). The Cell: Evolution of the First Organism. Infobase Publishing. ISBN 978-0-8160-6736-7.
  3. Bertrand, Jean-Claude; Caumette, Pierre; Lebaron, Philippe; Matheron, Robert; Normand, Philippe; Sime-Ngando, Télesphore (2015-01-26). Environmental Microbiology: Fundamentals and Applications: Microbial Ecology. Springer. ISBN 9789401791182.
  4. Madigan, Michael T. (2012). Brock Biology of Microorganisms. Benjamin Cummings. ISBN 978-0-321-64963-8.
  5. Yaeger, Robert G. (1996). Protozoa: Structure, Classification, Growth, and Development. NCBI. ISBN 978-0-9631172-1-2. Retrieved 2018-03-23.
  6. واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر دوازدهم فرهنگ واژه‌های مصوّب
  7. Linnaeus, C. (1735). Systemae Naturae, sive regna tria naturae, systematics proposita per classes, ordines, genera & species.
  8. Haeckel, E. (1866). Generelle Morphologie der Organismen. Reimer, Berlin.
  9. Chatton, É. (1925). "Pansporella perplexa. Réflexions sur la biologie et la phylogénie des protozoaires". Annales des Sciences Naturelles - Zoologie et Biologie Animale. 10-VII: 1–84.
  10. Copeland, H. (1938). "The kingdoms of organisms". Quarterly Review of Biology. 13: 383–420. doi:10.1086/394568.
  11. Whittaker, R. H. (January 1969). "New concepts of kingdoms of organisms". Science. 163 (3863): 150–60. Bibcode:1969Sci...163..150W. doi:10.1126/science.163.3863.150. PMID 5762760.
  12. Woese, C.; Kandler, O.; Wheelis, M. (1990). "Towards a natural system of organisms: proposal for the domains Archaea, Bacteria, and Eucarya". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 87 (12): 4576–9. Bibcode:1990PNAS...87.4576W. doi:10.1073/pnas.87.12.4576. PMC 54159. PMID 2112744.
  13. Cavalier-Smith, T. (1998). "A revised six-kingdom system of life". Biological Reviews. 73 (03): 203–66. doi:10.1111/j.1469-185X.1998.tb00030.x. PMID 9809012.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پروتوزوئا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.