ابرشرکتمحوری
ابرشرکت سالاری،[1][2] ابرشرکتمحوری، بنگاهمداری، صنفباوری یا کورپراتیسم (انگلیسی: Corporatism) سازمان یافتن اجتماعی-سیاسی یک جامعه به وسیله گروههای ذینفع عمده یا گروههای شرکتی نظیر وابستگیهای کشاورزی، کسبوکار، قومی، کاری، نظامی، حمایتی یا علمی بر مبنای منافع مشترک است.[3] مبنای نظری آن تفسیر جامعه به عنوان یک بدن طبیعی است.[4][5] واژهٔ کورپوراتیسم بر مبنای ریشهٔ لاتین "corpus" (جمع- "corpora") بهمعنای بدن است.[5]
بخشی از سلسله مقالههای سیاسی |
شیوههای حکومت |
---|
ساختار قدرت |
منبع قدرت |
الیگارشی (فرمانروایی یک گروه) |
اقتدارگرایی (فرمانروایی یک نفر) |
نظریه قدرت |
جمهوری-پادشاهی (نظریات سیاسی-اجتماعی)
|
درگاه سیاست (en) |
بخشی از مجموعه مباحث دربارهٔ |
سامانههای اقتصادی |
---|
ابرشرکتگرایی به مفهوم جامعه جامعهشناسی کارکردگرایی ساختاری مرتبط است.[6]
در آغاز به شیوه سازماندهی میان دولت و گروههای اجتماعی در نظامهای فاشیستی و اقتدار طلب به کار میرفت.
نمونههای تاریخی به اجرا درآمده
این ایدئولوژی در دولتهای فاشیستی و اقتدارطلب پرتغال و اسپانیا، پیشاز دوران دموکراسی در آن کشورها معمول بود، و همچنین در برخی دموکراسیهای امروز مانند سوئد و اتریش نیز معمول است، در واقع گونهای نمایندگی اصناف و گروههای سازمان یافته در سطح دولت است که در کنار نهادهای نمایندگی مرسوم یعنی پارلمان و احزاب جریان دارد.
جستارهای وابسته
منابع
- «اعترافات یک جنایتکار اقتصادی». دکتر محمد حسین رفیعی فنود. دریافتشده در ۲۰۱۶-۰۶-۰۸.
- "Download ebook for اعترافات یک جنایتکار اقتصادی by جان پرکینز". Share Book Recommendations With Your Friends, Join Book Clubs, Answer Trivia (به لاتین). Retrieved 2016-06-08.
- Wiarda, Howard J. , pp. 23–24.
- Wiarda, Howard J. , pp. 27.
- Clarke, Paul A. B; Foweraker, Joe. Encyclopedia of democratic thought. London, UK; New York, USA: Routledge, 2001. Pp. 113
- Adler, Franklin Hugh. Italian Industrialists from Liberalism to Fascism: The Political Development of the Industrial Bourgeoisie, 1906–34. Pp. 349
بشیریه حسین، آموزش دانش سیاسی، نشر نگاه معاصر، ۱۳۸۰