بامری
بامری، از طوایف اصیل بلوچ و عشایر بودند که زادگاه اصلی این طایفه دلگان می‌باشد. این طایفه عشایر در زمان هخامنشی بنابر دلایلی از قبیل تنگدستی و برای تأمین منابع جدید معیشت، به بمپور، خاش، غرب جازموریان، سیستان، جیرفت، کرمان و حتی به قسمت‌های بلوچستان پاکستان روی آورده‌اند. از این رو این طایفه را می‌توان در پنج منطقه آمریکا، راه مورد ، بلوچستان، شمال ایران ومناطقی در جنوب و جنوب غرب افغانستان می‌توان پیدا کرد.
در کتاب «ممد و اصغر» به نام این طایفه، اشاره شده‌است. امروز مرکز اصلی بامری‌ها در بلوچستان کنونی، منطقه دلگان می‌باشد.
زادگاه اصلی بامری‌ها
به گفته سردار نواب خان، بزرگ طایفه بامری، زادگاه و خاست‌گاه اصلی این طایفه دلگان،زهکلوت، کهنوج و جیرفت بم و کرمان است.
تیره‌ها
این طایفه شامل تیره‌های زیر می‌باشد:
تیره‌های اصیل بامری: براساس همین بررسی، تیره‌های اصلی طایفه بامری:
نوابی(سر ایل بامری)، قاسمزئی، مرادخانی، میرزاخانی، فولادی ، حوت (میردوستی ، عباسی)می باشند.
منابع
- غلامعلی رئیس‌الذاکرین (۱۳۷۰)، زادسروان سیسان
