عصمتالدوله (دختر ناصرالدینشاه)
عصمتالدوله (۱۲۳۴، تهران-۱۲۸۵، تجریش) دختر ناصرالدینشاه. مادرش تاجالدوله دومین زن عقدی ناصرالدینشاه و دختر سیفالله میرزا پسر فتحعلیشاه بود. عصمتالدوله نخستین زن ایرانی بود که نواختن پیانو را آموخت. [1] او را در دوازده سالگی به ازدواج دوستمحمدخان معیرالممالک درآوردند. روستایی به نام حسین آباد در تملک حاجی میرزا آقاسی صدراعظم محمد شاه قاجار بود. حاجی میرزا آقاسی، حسینآباد را به ناصرالدین شاه هدیه کرد و بعد از مدتی این روستا جزو مهریه عصمتالدوله (دختر ناصرالدینشاه) و همسر دوستمحمدخان معیرالممالک، درآمد و نام مهرآباد را بر آن گذاشتند.[2] اما بعدها به مناسبت خرجهای بیرویه دوستمحمدخان، مهرآباد به گرو رفت و از تملک خاندان معیرالممالک خارج شد و دادخواهی دوستعلی معیری پسر دوستمحمدخان نیز نزد رضاشاه بیفایده بود. فرودگاه بینالمللی مهرآباد نامش را از نام این روستا گرفتهاست.
عصمتالدوله از معیرالممالک صاحب چهار فرزند شد:
- عصمتالملوک معیری، همسر میرزا حسن مستوفیالممالک
- دوستعلی معیری
- فخرالتاج معیری
- دوستمحمدخان اعتصامالدوله
پانویس
- معیری، دوستعلی. ص ۲۱
- https://www.khabaronline.ir/detail/186367/culture/book
منابع
- معیری، دوستعلی (۱۳۶۱)، یادداشتهایی از زندگانی خصوصی ناصرالدینشاه، تهران: نشر تاریخ ایران