لونگیربین
لونگیربین (به نروژی: Longyearbyen) شهری با جمعیت ۲۰۰۰ نفر در مجمعالجزایر سوالبارد نروژ است.[1] لونگیربین، بزرگترین شهرک و مرکز مجمعالجزایر سوالبارد است[2]. این شهر شمالی ترین شهرک کره زمین از هر نوعی است و بیش از ۱۰۰۰ نفر سکنه ثابت دارد.
لونگیربین | |
---|---|
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
![]() نشان | |
شعار(ها): "بی همتا، امن و خلاق" | |
![]() | |
مختصات: ۷۸°۱۳′ شمالی ۱۵°۳۳′ شرقی | |
حاکمیت | نروژ |
قلمرو | سوالبارد |
جزیره | اسپیتسبرگن |
تاسیس | ۱۹۰۶ |
Incorporated | ۱ ژانویه ۲۰۰۲ |
مدیریت | |
• شهردار | آرید اولسن (کارگر) |
جمعیت (۲۰۰۸) | |
• کل | ۲٬۰۴۰ |
وبگاه |
شهر تا سال ۱۹۲۶ به خاطر جان مورانو لانگ یر بود که شرکت ذغال سنگش از ۱۹۰۶ در آنجا مشغول به کار بود. با عنوان لانگیر سیتی شناخته می شد. از ۱۹۱۶ شرکت نروژی استور نورسک کنترل عملیات معدنکاری را در دست گرفت و هنوز به کار ادامه می دهد. کریگسمارینه آلمانها شهر را در ۸ سپتامیر ۱۹۴۳ تقریبا نابود کرد اما پس از جنگ جهانی دوم بازسازی انجام شد. از نظر تاریخی شهر لونگیربین یک شهر شرکتی بود اما بیشتر وسایل معدنکاریش در دهه ۹۰ به شهر اسواگرووا منتقل و در سال ۲۰۱۷ به علت مشکلات مالی شرکت تولید متوقف شد. در همین حین شهر شاهد رشد عظیمی در گردشگری و تحقیقات بود و این شامل آمدن موسساتی مانند مرکز دانشگاهی اسوالبارد، خزانه جهانی بذر اسوالبارد، مرکز ماهواره ای اسوالبارد بود. فرودگاه و کلیسای اسوالبارد هم به جامعه خدمت می کنند.
منابع
- https://web.archive.org/web/20131022040508/http://www.environmentalgraffiti.com/featured/the-town-where-no-one-is-allowed-to-die/4118. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲ دسامبر ۲۰۱۶. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - «خرس قطبی مردی را در نروژ کشت».