مهرانگیز کار

مهرانگیز کار (۱۳۲۳، اهواز) وکیل، نویسنده، روزنامه‌نگار، و فعال اجتماعی در زمینه حقوق بشر، حقوق زنان و گسترش مردم‌سالاری است.

مهرانگیز کار
زادهٔ۱۳۲۳
اهواز
شهروندیایرانی
پیشهوکیل، نویسنده، روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی
همسر(ها)سیامک پورزند
فرزندانآزاده و لیلی پورزند

وی دانش‌آموخته دوره کارشناسی رشته حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران است. در فروردین سال ۱۳۷۹ مهرانگیز کار در کنفرانس «ایران بعد از انتخابات» که توسط بنیاد هانریش بل در برلین برگزار شده بود (مشهور به کنفرانس برلین) شرکت کرد. این کنفرانس توسط مخالفان جمهوری اسلامی به هم خورد. مهرانگیز کار پس از بازگشت از این کنفرانس در شعبه سوم دادگاه انقلاب اسلامی مورد بازجویی قرار گرفت و دستگیر شد. او به مدت دو ماه در زندان اوین زندانی بود و پس از آن آزاد شد.

پس از آن توسط شعبه سوم دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه و به چهارسال حبس محکوم شد. وی موفق شد به خارج از کشور برود. در همین دوره همسرش، سیامک پورزند، تحت اعتراف تلویزیونی مطالبی بیان کرد که آنها توسط یک نهاد جاسوسی آمریکا برای براندازی حکومت در ایران تلاش می‌کنند. مهرانگیز کار از سال ۱۳۸۱ با دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های معتبر جهان از جمله دانشگاه هاروارد و کلمبیا در آمریکا و مؤسسه تدا در ژاپن در زمینه حقوق بشر همکاری کرده‌است. وی هم‌اکنون در «مرکز پِمبروک برای تدریس و تحقیق در مورد زنان» در دانشگاه براون مشغول به کار است. او دارای دو فرزند، آزاده (ساکن آمریکا) و لیلی (ساکن کانادا) است.

حمایت از بیانیه ۱۴ کنشگر زن ایران

مهرانگیز کار پس از انتشار بیانیه ۱۴ کنشگر زن در ایران که در آن خواستار استعفای خامنه‌ای و گذار از نظام جمهوری اسلامی شده بودند، از جمله ۱۴ فعال زنی بود که در خارج از ایران با انتشار نامه‌ای از این زنان حمایت کردند.[1]

تألیفات

  • یخ، مهتاب، کافه، آمریکا، نشر طرح، ۲۰۱۷.[2]
  • شورش: روایتی زنانه از انقلاب ایران، سوئد: نشر باران، ۲۰۰۶.
  • گردنبند مقدس، سوئد: نشر باران، ۲۰۰۲.
  • مشارکت سیاسی زنان ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۹.
  • موانع حقوقی توسعه سیاسی در ایران، تهران، نشر قطره، ۱۳۷۹.
  • خشونت علیه زنان در ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۸۰.
  • ساختار حقوقی نظام خانواده در ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۸.
  • رفع تبعیض از زنان: مطالعه تطبیقی کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض‌آمیز علیه زنان با قوانین داخلی ایران، تهران: نشر قطره، ۱۳۷۹ (ویرایش دوم).
  • حقوق سیاسی زنان در ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۸.
  • بچه‌های اعتیاد، تهران: انتشارات روشنگران، چاپ دوم: ۱۳۷۵.
  • زنان در بازار کار ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۳.
  • پژوهشی در هویت تاریخی زنان ایران، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۱. تألیف مشترک با شهلا لاهیجی.
  • فرشته عدالت و پاره‌های دوزخ، تهران: انتشارات روشنگران، ۱۳۷۰.

جایزه‌ها

  • ۲۰۰۴: دریافت جایزه حقوق بشر سالانه سازمان "Human Rights First" (کمیته وکلای حقوق بشر سابق)
  • ۲۰۰۲: جایزه بین‌المللی حقوق بشر Ludovic Trarieux (فرانسه) به عنوان وکیل فعال در زمینه حقوق انسانی زنان، جایزه مشترک از طرف انستیتوی حقوق بشر حقوقدانان بوردو و اتحادیه وکلای اروپا
  • ۲۰۰۲: جایزه Hellman/Hammett سازمان بین‌المللی دیده‌بان حقوق بشر به عنوان نویسنده‌ای که در معرض شکنجه سیاسی است
  • ۲۰۰۱: جایزه آزادی نوشتنVasyl Stus انجمن قلم نیوانگلند (ماساچوست آمریکا) به عنوان نویسنده‌ای که با ظلم و بی رحمی مبارزه کرده‌است تا صدایش شنیده شود
  • ۲۰۰۰: جایزه PEN/NOVIB انجمن بین‌المللی قلم هلند به عنوان نویسنده‌ای که آزادی خود را به دلایل سیاسی و عقیدتی از دست داده‌است
  • ۲۰۰۰: جایزه Donna Dell’anno انجمن Conseil De Lavallee Consiglio Regionale Della Valle D’aosta ایتالیا به خاطر ادامه مبارزه برای آزادی و دفاع از حقوق زنان - انجمن زنان روزنامه‌نگار ایتالیا او را به عنوان زن سال ۲۰۰۰ اعلام کرد
  • ۲۰۰۰: جایزه لطیفه یارشاطر انجمن مطالعات ایرانی آمریکا، به خاطر تألیف بهترین کتاب سال دربارهٔ زنان ایرانی
  • ۱۳۵۵: جایزه فروغ فرخزاد – ایران، به عنوان بهترین مقاله‌نویس

منابع و پیوند به بیرون

پانویس

  1. «حمایت ۱۴ فعال زن از بیانیه زنانی که خواستار استعفای خامنه‌ای شده‌اند». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۵.
  2. شجاعی، منصوره (۲۰۱۷-۱۲-۲۰). «از قهوه‌خانه باباتقی تا کافه استارباکس؛ نگاهی به کتاب یخ، مهتاب، کافه مهرانگیز کار» (به انگلیسی). BBC Persian. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۱۲-۲۳.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.