هفتلنگ
هفتلَنگ و چهارلَنگ دو شاخه از ایل بختیاری هستند، پراکندگی محل سکونت این دو شاخهٔ ایل بختیاری باعث ایجاد تفاوت در گویش و لهجه آنها شدهاست،[1] اما هر دو شاخه، به گویش بختیاری از زبان کردی سخن میگویند. کردهای بختیاری اصالتا از کردستان سوریه به ایران کوچ کردند. [2]
شاخه هفت لنگ از چهار باب تشکیل شدهاست:
بابادی
بابادی به طایفههای زیر تقسیم میشود:
- عالی محمودی
- مدملیل
- شیخ رباط
- شهنی
- راکی
- گمار
- ململی
- نصیر
- عکاشه
- گله
- آرپناهی
- میرقاید
- پبدنی
- بابادی عالیانور
- احمد محمودی
- احمد سمالی[3]
دورکی باب
دورکی، به طایفههای زیر تقسیم میشود:
دینارانی
دینارانی، به طایفههای زیر تقسیم میشود:
بختیاروند (بهداروند)
بختیاروند، به طایفههای زیر تقسیم میشود:
- بهداروند
- زیلایی
- علاءالدین وند
- منجزی
- آل جمالی
- مقام رهی
- اسنکی
- دهناشی
- عرب کمری
- سُهرو (سرخاب)
- کیارسی
- مشهوند
- جانکی سردسیر[6]
بلدی
جستارهای وابسته
- مردم بختیاری
- طایفههای بختیاری
- چهارلنگ
- طایفه موری
اورک یکی ازطوایف هفتلنگ ایل بختیاری و دینارانی باب میباشد که از ۲۴ تیره تشکیل شدهاست[7] [8][9][10][11]
پانویس
- خسروی، عبدالعلی. فرهنگ بختیاری، تهران:۱۳۶۸
- کریمی، اصغر. سفر به دیار بختیاری، تهران:۱۳۶۸
- Arash Khazeni. «Tribes and Empire on the Margins of Nineteenth-Century Iran (Page.22)». University of Washington Press.
- «HAFT LANG». Encyclopædia Iranica.
- Stephanie Cronin. «Tribal Politics in Iran». Routledge.
- سردار اسعد، علیقلیخان. تاریخ بختیاری
- حسین ابراهیمی ناغانی (۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وبگاه انسانشناسی و فرهنگ. بایگانیشده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۱۳.
- عبدالعلی خسروی، تاریخ و فرهنگ بختیاری
- منصورامانی، تاریخ ایذه و قوم بختیاری
- امبرحسین احمدی، تاریخ فرهنگ و تمدن بختیاری
- موسی حاجت پور، جامعهشناسی عشایر بختیاری
منابع
- عکاشه، اسکندر. تاریخ ایل بختیاری به کوشش فرید مرادی، تهران:۱۳۶۵
- نیکزاد امیر حسینی، کریم. شناخت سرزمین بختیاری، اصفهان:۱۳۵۴
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.