زلقی

زلقی یا زلکی یکی از طوایف چهارلنگ از ایل بختیاری می‌باشد. این ایل متشکل از چند طایفه بزرگ و دارای بیش از ۴۰ اولاد می‌باشد. زلقی در معنی کلمه یعنی کمیاب و نادر.[1][2][3][4][5][6]

زیست بوم

مناطق سکونت این طایفه در شمال استان چهارمحال و بختیاری و نیز در شهرهای شمالی و شرقی استان خوزستان می‌باشد.


در منطقه الیگودرز، بخش بزرگی از حوزه جغرافیایی این منطقه به نام بخش زلقی به عنوان محل اصلی سکونت نامگذاری شده است.

تیره‌های طایفه زلکی
ایل زلقی شامل ۴ طایفه می باشد.
که هر طایفه به چند تیره تقسیم میشود،که در کل ۴۰ تیره می باشد.
در تیره های بزرگ هر تیره به چند تش تقسیم میشود مانند بریم وند که شامل ۸ تش می باشد.در تیره های کوچک هر تیره به چند اولاد تقسیم میشود،و درتیره های کوچکتر هر تیره به چند دسته.
این تقسیم بندی اصولی هست.
    ۱.طایفه هزارسی

    شامل تیره‌های:

    • اولاد خدابخش
    • پزی
    • لیرکی
    • ترپی
    • مفروش
    • دراشگفتی
    • بی ابی
    • مدروک
    • جهانبازوند
    ۲. طایفهدوزنی

    شامل تیره‌های:

    • تاجمیری
    • شاه‌منصوری
    • بریم وند
    • غیبی وند
    • رحمت وند
    • جمال وند
    • ماندنی
    • غیب اله وند
    • شیخ گوشه
    • شمس الدین وند
    • شیخ باباروزبه
    • کاهگونی
    • گانر


    ۳. طایفه جاوند
    شامل تیره‌های:
    • ایسوالی
    • خان
    • محمدرضاوند
    • ارجنکی
    • خمکاروند
    • شهکه وند
    • شیخ
    • سرخ سرخ
    • قربان وند
    • عباس وند
    • چنگری
    • اسدوند
    ۴.طایفه چارطافه

    شامل تیره های:

    مینجایئ

    کلاوند

    درقائدی

    میکور

    چپال

    هادولوند

    پیر احمد فداله

    چهاربری


    منابع
    1. Arash Khazen (۲۰۰۹). «Tribes and Empire on the Margins of Nineteenth-Century Iran p.22». دانشگاه واشینگتن. دریافت‌شده در ۲۰۱۴. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
    2. «Iran Almanac and the Book of Facts». Echo of Iran. ۱۹۷۰.
    3. «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
    4. «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. دریافت‌شده در 3-25-2014. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
    5. «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. دریافت‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
    6. Carl Skutsch. «Encyclopedia of the World's Minorities page.176».
    • حسین ابراهیمی ناغانی (۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۱۳.
    • خسروی، عبدالعلی. فرهنگ بختیاری. تهران، ۱۳۶۸
    • کریمی، اصغر. سفر به دیار بختیاری. تهران، * عکاشه، اسکندر. تاریخ ایل بختیاری به کوشش فرید مرادی. تهران، ۱۳۶۵
    • نیکزادامیرحسینی، کریم. شناخت سرزمین بختیاری. اصفهان، ۱۳۵۴
    • مهرزادقنبری سردار اکبری خرادآذر. سرگذشت ایل چهارلنگ۱۳۸۶اهواز
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.