پل بند گرگر

پل بند گرگر یک بنا از مجموعه سیستم آبی تاریخی شوشتر است. این پل-بند، یکی از دروازه‌های ششگانه تاریخی شوشتر نیز بوده است. پیشینه ساخت این پل همانند اغلب بناهای آبی تاریخی شوشتر، به دورهٔ ساسانیان بازمی‌گردد. کاربرد این بند، انحراف آب از رودخانه دست ساز و تاریخی گرگر و هدایت آب به سمت تونلهای ورودی به آسیابهای آبی شوشتر است.[1] این پل-بند به همراه ۱۵ اثر تاریخی دیگر شوشتر در نشست سالانه کمیته میراث جهانی یونسکو در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا، با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.[1]

پل بند گرگر
اطلاعات اثر
مکان ایران، شوشتر
نوعفرهنگی
معیار ثبتi, ii, v
شمارهٔ ثبت۱۳۱۵
منطقهآسیا
تاریخچه
تاریخچهٔ ثبت۲۰۰۹ (طی نشست سی‌وسوم)
اطلاعات ثبت ملی
شماره ثبت ملی۲۹۱۴
تاریخ ثبت ملی۲۰ آذر ۱۳۷۹
دیرینگیدوره ساسانیان
منطقهٔ بر پایهٔ دسته‌بندی یونسکو

پل بند گرگر در شوشتر، خیابان شریعتی شرقی، ضلع شمالی مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی شوشتر واقع شده است. این اثر در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۹۱۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[2]

جستارهای وابسته

منابع

  1. «پرونده نظام آبی تاریخی شوشتر در یونسکو».
  2. «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.