یقیشه چارنتس
یقیشه چارنّتّس (ارمنی: Եղիշե Չարենց؛ زادهٔ ۱۳ مارس ۱۸۹۷ - درگذشته ۲۷ نوامبر ۱۹۳۷) نویسنده، شاعر، مترجم و کنشگر اجتماعی اهل ارمنستان بود.
یقیشه چارنتس | |
---|---|
نام اصلی | Yeghishe Soghomonyan |
زاده | ۱۳ مارس ۱۸۹۷ قارص، Kars Oblast, امپراتوری روسیه |
درگذشته | ۲۷ نوامبر ۱۹۳۷ (۴۰ سال) ایروان، جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی |
آرامگاه | نامعلوم |
لقب | بزرگترین شاعر ارمنستان شرقی |
پیشه | نویسنده، شاعر، مترجم و کنشگر اجتماعی |
ملیت | ارمنی |
سبک نوشتاری | واقعگرایی، فوتوریسم |
همسر(ها) | Izabella Charents |
شریک(های) زندگی | آرپنیک چارنتس (۲۰۰۸–۱۹۳۲) آناهید چارنتس |
مجموعهای بزرگ از موضوعات مختلف را که از تجربیات خودش ناشی میشدند در اشعارش مورد اشاره قرار دادهاست.
زندگینامه
یقیشه چارنتس با نام اصلی یقیشه آبگاری سوقومونیان ارمنی: Եղիշե Աբգարի Սողոմոնյան; انگلیسی: Yeghishe Abgari Soghomonyan در روز ۱۳ مارس ۱۸۹۷ در کارس (ارمنستان غربی و سپس بخشی از امپراتوری روسیه) به دنیا آمد. پدر وی آبگار سوقومونیان[persian-alpha 1] فروشنده فرش بود و مادرش[persian-alpha 2] نام داشت.[1] … والدین وی از ماکو ایران بدانجا نقل مکان نموده بودند.[2] وی در بین سالهای ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۲ ابتدا در یک مدرسه ابتدایی ارمنی حضور یافت و سپس به در زادگاهش قارص
در سال ۱۹۱۲ نخستین شعر وی در گاهنامه ارمنی زبان «پاتانی» چاپ تفلیس منتشر شد.
نخستین کتاب وی تحت عنوان «سه ترانه به دختر غمگین» … در سال ۱۹۱۴ به چاپ رسید.[3] در این زمان نام مستعار چارنتس (چار به معنی بد) را برگزید.[4]
در اوت ۱۹۱۵ در سن هجده سالگی به نیروهای داوطلب ارمنی ارتش روسیه پیوست.[5][6] و به مدت کوتاهی در ابتدای جنگ جهانی اول خدمت نمود.[7] پس از آن برای ادامه تحصیل به مسکو نقل مکان نمود.[8] و در بین سالهای ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۷ در دانشگاه شانیاوسکی[persian-alpha 3] به تحصیل پرداخت.[9]
پس از انقلاب اکتبر وی به قفقاز بازگشت و در ابتدا در حقوق مدنی در قفقاز شمالی شرکت نمود.[10]
در سال ۱۹۱۹ پس از آزادشدن قارص از اشغال نیروهای ترکیه وی به عنوان معلم در یکی از روستای ناحیه این منطقه مشغول به تدریس شد.[11]
چارنتس به ارتش سرخ پیوست و در جریات جنگ داخلی روسیه … در روسیه و قفقاز جنگید[12]
در سال ۱۹۱۹ به ایروان نقل مکان نمود جایی که ادامه زندگی اش را در آنجا گذراند.[13]
یک سال بعد (۱۹۲۰) وزارت آموزش و پرورش به عنوان رئیس بخش هنری مشغول به کار شد.[14]
سپس چارنتس رمان طنزگونه خویش «سرزمین نائیری»[persian-alpha 4] را به چاپ رساند که موفقیت بزرگی کسب نمود و دو مرتبه در زمان وی حیات در مسکو تجدید چاپ شد.[15]
در ژوئن ۱۹۲۱ وی با آرپنیک تر-آستواتساتوریان (به ارمنی: Արփենիկ Տեր-Աստվածատրյան) ازدواج نمود.[16] در ژوئیه ۱۹۲۱ پس از شورای شدن ارمنستان وی برای تحصیلات عالی به همراه همسرش به مسکو نقل مکان نمود.[17][18][19]
در ژوئن وی به همراه گئورگ آبوف و آزاد وشدونی، مانیفستی تحت عنوان "Declaration of the Three" را منتشر نمود …[20]
همسر وی در شب ۱ ژانویه ۱۹۲۷ هنگام زایمان درگذشت.[21][22]
در سپتامبر ۱۹۲۶[23]
در سال ۱۹۳۱ وی با Isabela Niazova ازدواج نمود. این زوج صاحب دو دختر به نامهای آرپنیک و آناهید شدند. وی به یاد همسر نخست اش دخترش را آرپنیک نام نهاد.[24]
در بین سالهای ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۵ شاعر در چاپخانه دولتی ارمنستان فعالیت میکرد.[25]
وی در سال ۱۹۳۶ دستگیر شد.[26] چارنتس در ساعت ۷ صبج روز ۲۷ نوامبر ۱۹۳۷ در بیمارستان زندان ایروان درگذشت.[27][28]
شاعر سرانجام در ژوئیه ۱۹۳۷ زندانی شد.[29] همسر وی نیز به همان سرنوشت دچار شد و در سال ۱۹۳۸ برای مدت پنج سال به قزاقستان تبعید شد.[30]
در سال ۱۹۵۴ پس از مرگ استالین به وی اعاده حیثیت شد.[31]
در سال ۱۹۷۵ خانه وی در شماره ۱۷ خیابان ماشتوتس در شهر ایروان به موزه تبدیل شد.[32]
افکار و سبک شعری
آثار ارزنده این شاعر نابغه ارمنی بسیار متنوع است و یکی از درخشانترین صفحات ادبیات ملت ارمنی را به خود اختصاص میدهد.[33] چارنتس در عرصه شعر از کلیه قوالب و اشکال شعری به طرز استادانه اعجابانگیزی استفاده کردهاست و مضامین بسیار ابعاد زندگی اجتماعی و جان انسانی را در شعرهای جاودانه اش، به زیبائی و شیوائی ارائه نمودهاست.[33] چارنتس در نثرنویسی نیز شیوه خاص خود را دارد و آثار منثور او از بدیعترین و تابناکترین آثار ادبیات مردمی ملت ارمنی است.[33]
نمونه اشعار
ارمنستانم را دوست میدارم
من واژه خورشید طعم ارمنستان نازنینم را دوست میدارم | اشکبار سیم ماتم آهنگ ساز قدیم مان را دوست میدارم | |
عطر آتشناک سرخ گلها و گلهای چون خون را | و رقص ناز نازان دلربای دختران نائیری را دوست میدارم | |
آسمان تیره و آبهای شفاف و دریاچه نورانی مان را دوست میدارم | آفتاب تابستان و بوران بشکوه اژدها آواز زمستان را | |
دیوارهای سیاه کلبههای مهمان ندیدهٔ گم در تاریکی | و سنگهای هزاران ساله شهرهای کهن را دوست میدارم | |
به هر جا که باشم، من آوازهای محزون مان را از یاد نخواهم برد | کتابهای حروف آهنین دعا گشتهمان را زِ یاد نخواهم برد | |
هر چه هم که زخمهای خونبار ما قلب من را تیز بشکافند | من باز یار بی کس و خونینم - ارمنستان - را دوست میدارم | |
برای قلب گرفته مشتاق من هیچ حکایت دیگر نیست | چون نارگاتسی و کوچاک جبین نورآذینی نیست | |
جهان در نورد قلهای سپید چنانکه آرارات نیست | چون جادهای افتخار دست نیازیدنی من کوه ماسیس ام را دوست میدارم |
همه از آن تو باد
هر چه از خورشید در قلب من است، همه از آن تو باد | هر چه از آتش و از شادی سوزان، همه از آن تو باد | |
همه را هدیه برای تو کنم، هیچ نمانا دم هور | تا نلرزی تو به سرمای زمستان، همه از آن تو باد |
کتابشناسی
آثار مهم وی عبارتنداز: “Danteyagan arasbel” (“A legend of Dante,”) “Yergir Nayiri” (“Nayiri country,”) “Epicahgan lousapats” (“An epic dawn,”) and “Kirk Janabarhi” (“A road book. ”)[34]
در سالهای ۶۸–۱۹۶۲ مجموعه آثار چارنتس در ۶ جلد انتشار یافت. آثار چارنتس به اکثر زبانهای دنیا ترجمه شدهاست.[33]
- ۱۹۱۴ - سه ترانه به دختر غمگین و رنگ پریده
- ۱۹۱۵ - وطن چشم آبی
- ۱۹۲۴ - عمو لنین
- ۱۹۲۶ - سرزمین نائیری
- ۱۹۳۰ - سحرگاه حماسی
برگردان به فارسی
- منظومه زیبای جنون زدگان خشم (احمد شاملو)[35]
جایزه
در جمهوری ارمنستان هر سال به بهترین ترجمهها جایزهای تحت عنوان «چارنتس» تعلق میگیرد.[36]
نگارخانه
- Monument in Yerevan
- A 1958 Soviet stamp honoring Charents after his rehabilitation
- 1000 Armenian drams honoring Charents
یادداشت
- Աբգար Սողոմոնյան-Մարգարյանց
- Թեկղե Ավետիքի Միրզայան
- Russian State University for the Humanities
- Land of Nairi
پانویس
- Անանյան, "Չարենցի հետ", 50-3.
- , "This Week in Armenian History".
- , "This Week in Armenian History".
- , "This Week in Armenian History".
- -, "Yeghishe Charents (Soghomonian) (1897-1937)".
- , "This Week in Armenian History".
- Adalian, "Historical Dictionary Of Armenia", 134.
- -, "Yeghishe Charents (Soghomonian) (1897-1937)".
- , "This Week in Armenian History".
- , "This Week in Armenian History".
- , "This Week in Armenian History".
- -, "Today marks Yeghishe Charents's birthday", -.
- -, "Yeghishe Charents (Soghomonian) (1897-1937)".
- -, "Today marks Yeghishe Charents's birthday", -.
- -, "Today marks Yeghishe Charents's birthday", -.
- , "This Week in Armenian History".
- , "Yeghishe (Soghomonian) Charents, Greatest Eastern Armenian Poet".
- Անանյան, "Չարենցի հետ", 50-3.
- Adalian, "Historical Dictionary Of Armenia", 134.
- Adalian, "Historical Dictionary Of Armenia", 134.
- , "Yeghishe (Soghomonian) Charents, Greatest Eastern Armenian Poet".
- Անանյան, "Չարենցի հետ", 50-3.
- , "This Week in Armenian History".
- , "Yeghishe (Soghomonian) Charents, Greatest Eastern Armenian Poet".
- , "This Week in Armenian History".
- -, "Yeghishe Charents (Soghomonian) (1897-1937)".
- -, "Yeghishe Charents (Soghomonian) (1897-1937)".
- Անանյան, "Չարենցի հետ", 50-3.
- , "This Week in Armenian History".
- , "This Week in Armenian History".
- -, "Today marks Yeghishe Charents's birthday", -.
- -, "Yeghishe Charents - Armeniapedia.org", -.
- نوریزاده، تاریخ و فرهنگ ارمنستان، ۶۲۹.
- -, "Yeghishe Charents (Soghomonian) (1897-1937)".
- مارکاریان، تبادلات ادبی ارمنیان و ایرانیان[1].
- نوریزاده، تاریخ و فرهنگ ارمنستان، ۶۳۰.