ابراهیم بن هاشم قمی

ابو اسحاق، ابراهیم بن هاشم قمی از علما و محدثان شیعه در اواخر قرن دوم هجری و هم عصر با موسی بن جعفر، امام هفتم شیعیان است. وی در شهر کوفه متولد شد. فرزند او علی ابن ابراهیم قمی نیز از محدثان و عالمان شناخته‌شده شیعه است. ابراهیم بن هاشم، نقش مهمی در ارتباط و اتصال حوزه‌های علمیه قم و کوفه داشته‌است.[1]

ابراهیم بن هاشم، ابواسحاق کوفی قمی
ابراهیم بن هاشم قمی
محل زندگیکوفه، قم
سال‌های فعالیتقرن سوم هجری قمری
شناخته‌شده برایراوی حدیث
آثارالنوادر، القضاء لامیرالمؤمنین
دیناسلام
مذهبشیعه

ابراهیم بن هاشم قمی، از راویانی است که در روایتش از ائمه شیعه تشتت آرای بسیاری وجود دارد. بیشتر رجال شناسان شیعه، ابراهیم را از زمره اصحاب و روایتگران امام صادق نمی‌دانند؛ البته برخی از ایشان همانند شهید ثانی؛ و سید داماد (میرداماد) با استناد به روایتی از کتاب کافی و نیز فاصله اندک زمانی میان عصر جعفر صادق تا کشته‌شدن [[علی بن موسی الرضا[ویرایش]=ترجمه+ !! پیوندها از en به fa (-)]]، چنین موضوعی را بعید ندانسته‌اند.[2]

درگذشت

تاریخ وفات ابراهیم بن هاشم، چونان ولادت او، به‌طور دقیقی مشخص نیست؛ اما از آن رو که وی از شاگردان محمد تقی، علی النقی و حسن عسکری روایت دارد، چنانچه ولادت او در ایام امامت موسی کاظم باشد، می‌توان وفاتش را در حدود اواخر نیمه اول و اوایل نیمه دوم قرن سوم (مثلاً سال ۲۶۰ هـ. ق) دانست. مدفن وی نیز، به قرینه ورود وی به شهر قم و واقع بودن مقبره پسر او، علی بن ابراهیم در این شهر، در قم می‌باشد؛ لکن امروزه نشانی از قبر او موجود نیست.[3]

منابع

  1. "ابراهیم بن هاشم قمی". پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه علمیه میبد. December 8, 2009. Archived from the original on 16 April 2015. Retrieved April 11, 2015.
  2. "ابراهیم بن هاشم قمی". دانشنامه اسلامی. August 1, 2012. Retrieved April 11, 2015.
  3. "ابراهیم بن هاشم". دانشنامه اسلامی. August 1, 2012. Retrieved April 11, 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.