اونتیک

اونتیک (تلفظ می‌شود [ontik]) یا هستی موجودشناختی آن نوع وجود یا هستی‌ است که در ظل وجود موجودات معنایش را درک می‌کنیم. وجود انتیک در واقع وجود مضاف است و در برابر هستی اونتولوژیک یا وجودشناختی قرار می‌گیرد که آن را می‌توان وجود فی‌نفسه نامید.[1]

مفهوم

تمایز میان اونتیک و اونتولوژیک از هایدگر است و در واقع این دو نوع هستی، دو سطحِ تحلیل دازاین هستند. سطح اونتیک مربوط به بخش ملموس، خاص و محلی دازاین است، یعنی بخش واقعی که می‌توان آن را مشاهده کرد. سطح اونتولوژیک مربوط به ژرف‌ساختی‌ست که زیربنا و شکل‌دهندهٔ بخش اونتیک است و توصیف پدیدارشناختی را ارائه می‌دهد.

از نظر هایدگر، نقطه ضعف متافیزیک سنتی آن است که با نهاد فرض کردنِ هستی، این دو سطح را یکی در نظر می‌گیرد.[2] به عبارت دیگر تاریخ کنونی فلسفه، با خلط موجودشناسی و وجودشناسی، از شناخت وجود به معنای اصیل آن بازمانده‌است.

معادل فارسی

عبدالکریم رشیدیان

عبدالکریم رشیدیان در ترجمه خود از کتاب هستی و زمان مارتین هایدگر این واژه را به فارسی برنمیگرداند و به همان صورت اونتیک استفاده می نماید.

سیاوش جمادی

سیاوش جمادی در ترجمه کتاب هستی و زمان برای واژه اونتیک واژه هستومند را معادل قرار می‌دهد. وی در پاورقی صفحه ۸۱ ترجمه کتاب هستی و زمان در توضیح این معادل گذاری می آورد که هستومند واژه ای است پهلوی به معنای موجود، هستنده و هست‌مند.

جستارهای وابسته

• پارمنیدس

پی‌نوشت

1. هایدگر؛ سیاست و استعلا
2. Bunnin, The Blackwell Dictionary of Western Philosophy, 489.

منابع

• Bunnin, Nicholas (2004). "Idealism". The Blackwell Dictionary of Western Philosophy. Blackwell publishing. ISBN 1-4051-0679-4.
• تکنولوژی چه می‌دهد و چه می‌گیرد؟
• آیا «وجود» وجود دارد؟
• روزمرگی انسان معاصر