حقوق بشر در جمهوری آذربایجان

حقوق بشر در جمهوری آذربایجان (انگلیسی: Human rights in Azerbaijan‎)، دولت جمهوری آذربایجان از ۱۸ میثاق حقوق بشر بین‌المللی ۱۵ میثاق آنرا تصویب کرده‌است.[1] که برخی از آنها بشرح زیر است:

  • اثر معاهدات بین‌المللی
  • حقوق انتخاباتی
  • آزادی اجتماعات و بیان عقاید سیاسی
  • زندانیان سیاسی
  • آزادی رسانه‌ها
  • فساد
  • اخراج غیرقانونی
  • حقوق همجنس‌گرائی LGBT
  • قطعنامه سال ۲۰۱۱ پارلمان اروپا
  • گزارش سالانه ۲۰۱۷–۲۰۱۵ مرکز اطلاعات و امنیت اروپا
  • گزارش کمیته کار سازمان ملل متحد سال ۲۰۱۷ دربارهٔ بازداشت‌های خودسرانه
  • شرایط نخجوان
جمهوری آذربایجان
این مقاله بخشی از این مجموعه است:
سیاست و دولت
جمهوری آذربایجان
قانون اساسی جمهوری آذربایجان
رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان
کابینه جمهوری آذربایجان
مجمع ملی جمهوری آذربایجان
  • مجمع ملی جمهوری آذربایجان
    سخنگوی مجلس ملی جمهوری آذربایجان: اوگتای اسدف
قوه قضائیه
  • قوه قضائیه
بخش‌های اداری دولتی
انتخابات در جمهوری آذربایجان
  • احزاب سیاسی
روابط خارجی جمهوری آذربایجان
درگاه جمهوری آذربایجان

اثر معاهدهای بین‌المللی

شورای اروپا در روز ۲۵ ماه ژانویه سال ۲۰۰۱ جمهوری آذربایجان را به عضویت کامل پذیرفت. جمهوری آذربایجان در روز ۱۵ ماه آوریل سال ۲۰۰۲، کنوانسیون حفاظت از حقوق بشر و آزادیهای بنیادین را تصویب کرد. از زمان تصویب آن، هر کسی که ادعا کند که در نتیجه اقداماتی یا عدم انجام اقداماتی از جانب جمهوری آذربایجان قربانی نقض حقوق و آزادی‌های تعریف شده توسط دادگاه حقوق بشر اروپا شده‌است، حق اقامه دعوی علیه دولت جمهوری آذربایجان در دادگاه اروپائی حقوق بشر را دارد. جمهوری آذربایجان با وجود داشتن عضویت در این نهاد مانند شورای حقوق بشر و شورای اروپا، نهادهای مستقل دیگر نظیر دیده‌بان حقوق بشر بارها از این دولت به دلیل سابقه حقوق بشری‌اش انتقاد کرده‌اند.[2][3][4][5]

رویکرد مقامات دولتی

از جمله نگرانی‌های دیگر این است که، مقامات متهم به بازداشت‌های خودسرانه و نامحدود، ضربات شدید و شکنجه بازداشتی‌ها، و ناپدید شدن اجباری می‌باشند. برغم وجود رسانه‌های خبری مستقل، روزنامه‌نگارانی که از حکومت انتقاد می‌کنند، اغلب مورد آزار و اذیت، زندانی شدن و حتی حمله فیزیکی قرار می‌گیرند. پرزیدنت الهام علی‌اف، قدرت را از پدرش، حیدر علی‌اف به ارث برده‌است، که ویژگی بارز شخصیتی را حفظ کرده‌است. الهام علی‌اف اغلب به دلیل عدم بهبود وضعیت آزادی‌های مدنی در سیاست‌های پدرش مورد انتقاد قرار گرفته‌است.[6]

آزادی اجتماعات

تظاهرات عمومی علیه رژیم حاکم تحمل نمی‌شود و مقامات اغلب از خشونت برای پراکنده نمودن اعتراضات استفاده می‌کنند.[7]

موضعگیری‌ها

در فهرست شاخص آزادی مطبوعات سال ۲۰۱۳–۲۰۱۴ که توسط «گزارشگران بدون مرز» منتشر شد، جمهوری آذربایجان در بین ۱۸۰ کشور در رتبه ۱۶۰ قرار داشت.

منابع
  1. "STATUS OF RATIFICATION INTERACTIVE DASHBOARD".
  2. U.S. Department of State Country Report on Human Rights Practices 1995 - Azerbaijan, 30 January 1996, retrieved 4 August 2012
  3. Amnesty International Report 2002 - Azerbaijan, 28 May 2002, retrieved 4 August 2012
  4. Freedom in the World — Azerbaijan (2007), Freedom House, 16 April 2007, retrieved 4 August 2012
  5. TIGHTENING THE SCREWS. Azerbaijan’s Crackdown on Civil Society and Dissent 2013
  6. "HRW: Azerbaijan: Presidential Elections 2003 (Human Rights Watch Briefing Paper, October 13, 2003)". Retrieved 6 March 2015.
  7. Azerbaijan - Freedom House. Freedom House. Retrieved 4 August 2013

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.