حمید مولانا
سید حمید مولانا (زاده ۶ اسفند ۱۳۱۵ در تبریز) استاد روزنامهنگاری و علوم سیاسی و از مشاوران محمود احمدینژاد، ریاست جمهوری سابق ایران بود. مولانا مؤسس و استاد دانشکده ارتباطات دانشگاه امریکن دی سی واشینگتن میباشد.[1][2]
حمید مولانا حمید مولانا | |
---|---|
زادهٔ | ۶ اسفند ۱۳۱۵ (۸۴ سال) |
ملیت | ایرانی |
پیشه | استاد روزنامهنگاری و علوم سیاسی |
شناختهشده برای | مشاور محمود احمدینژاد |
زندگی
دربارهٔ زندگی حمید مولانا دو کتاب با عنوانهای «پروفسور مولانا طنین تعهد» (۱۳۸۰) و «سفیر صداقت، زندگی، افکار و اندیشههای پروفسور سید حمید مولانا» (۱۳۸۱) در تهران به چاپ رسیدهاست. عمده مطالبی که در مورد زندگینامه وی آمدهاست بر اساس گفتههای مولانا در این دو کتاب میباشد.
کودکی مولانا
حمید مولانا در ۶ اسفند ۱۳۱۵ در تبریز متولد شد. او در شهریور ۱۳۲۰ و در حدود پنج سالگی خود شاهد اشغال ایران توسط نیروهای خارجی شد[2] و اولین دیدگاههای خود را در امور ملی و بینالمللی شکل داد: «غم انگیزترین روزهای من در تبریز حمله متفقین در جنگ جهانی دوم به ایران و اشغال تبریز توسط قوای شوروی بود»؛ بعد از فروکش کردن جنگ جهانی دوم، روسها علاوه بر خودداری از اجرای پروتکلهای بینالمللی مبنی بر ترک ایران، حزب دموکرات آذربایجان به رهبری میر جعفر جوادزاده خلخالی را با هدف اضافه کردن آذربایجان به حوزه نفوذ خود ایجاد کردند.
در این جریانات بود که سید حمید با وجود کوچکی ذهن خود شکاف بین جامعه مدنی آن روز و دولت و بوروکراسی را بهطور ملموس دیده و به گفتهٔ خودش: «به این پدیدهٔ ناموزون و نظریهپردازی آن علاقه فوقالعاده پیدا نمودم». دموکراتها مدتی بعد پدر سید حمید را بهطور موقت بازداشت میکنند و پس از مدتی، به دلیل افزایش فشارها علیه خاندان مولانا، این خاندان به تهران هجرت مینمایند.
تحصیلات در تهران
کلاس اول تا سوم ابتدایی را در دبستان سعدی در تبریز، کلاس چهارم را در دبیرستان رضوی تهران و پنجم ابتدیی تا هشتم متوسطه را در دبستان و دبیرستان تعلیمات اسلامی جعفری در تهران خواند. سید حمید با گرفتن مدرک سیکل، رشته طبیعی را انتخاب کرد و وارد دبیرستان مروی تهران شد. در سالهای ۱۳۳۱ تا ۱۳۳۴ که همزمان با نهضت ملی شدن صنعت نفت و کودتای ۲۸ مرداد بود، عقاید غربی به طرفداری از دو قطب غرب و شرق، کمونیسم و سوسیالیسم و لیبرالیسم و کاپیتالیسم با شدت تمام تبلیغ میشد و جوانان هر یک طرفدار ایدهای گشته و با آن شناخته میشدند؛ اما سید حمید اینگونه عمل میکرد: «من به هر دو گروه انتقاد داشتم و انقلاب اصیل را در هیچیک از مکتبها نمیدیدم و همیشه در بحث و صحبت خود آرزو داشتم که روزی یک خیزش و جهش اصیل و یک انقلاب ایران (۱۳۵۷) و مستقل از این دو قطب، عالمگیر شده و ایران را نیز دربر گیرد».[2]
گرایش به معارف اسلامی و حوزه
او در دوران دبیرستان، با مدرسه مروی نیز در ارتباط بوده و پای بعضی از سخنرانیهای مرتضی مطهری در آنجا نشست. نیز قبل از رفتن از تهران با وجود کم بودن سنش، چندین بار اجازه حضور در دروس بزرگان حوزه علمیه قم از جمله بروجردی را پیدا کرد و آیتالله خمینی را هم برای اولین بار، در قم دید.
هماکنون نیز او در مساجد مراکز اسلامی حومه واشینگتن شرکت و بارها به دعوت مراکز اسلامی و تشکلهای مسلمانان در مساجد و دانشگاههای شهرهایی مثل لندن، منچستر، هامبورگ، بارسلون، الجزیره و قاهره سخنرانی کردهاند.
روزنامهنگاری
درمدتی که در تهران بود اغلب اوقات فراغت خود را به مطالعهٔ کتاب و روزنامههای قدیمی در کتابخانهٔ مجلس اختصاص میداد و حتی در بسیاری از جلسات دورههای شانزدهم و هفدهم آن زمان مجلس به عنوان نظارهگر در مذاکرات پرجنجال آنروز حضور داشته و یادداشت برداری میکرد و این امور تأثیر بسزایی در آشنایی وی با مسایل جدید داشتند.
آغاز فعالیتهای مطبوعاتی سید حمید مولانا، نویسندگی روزنامهٔ «دانش آموزان» بود که برای محصلان دبیرستانهای آن دوران منتشر میشد؛ زمانی که در سن ۱۹ سالگی مشغول فراگرفتن دروس اقتصاد در دانشگاه تهران بود، از روزنامه کیهان به او پیشنهاد کار شد و در نشریه جدیدالتأسیس «کیهان فرهنگی» مشغول کار شد؛ یک سال بعد در سال ۱۳۳۵ به کیهان روزانه منتقل شده و عهدهدار صفحه اقتصادی این روزنامه شد. [2] چاپ مقالات مولانا در مطبوعات آنروز قبل از عزیمتش به آمریکا، باعث شد که چندین بار توسط دادستان نظامی وقت مورد تفتیش و بازرسی قرار گیرد.
او در سن ۱۹ سالگی، پدر و مادر خود را در یک حادثه رانندگی از دست داد.
مشاور ریاست جمهوری
حمید مولانا در سال ۱۳۸۷ بهطور رسمی به عنوان مشاور محمود احمدینژاد رئیسجمهور وقت ایران برگزیده شد.[1] همچنین ملک وسیعی در نزدیکی ونک تهران برای راه اندازی بنیاد فرهنگی مولانا در اختیار او گذاشته شد.[3] مولانا همچنین اعلام کردهاست که سخنرانی محمود احمدینژاد در دانشگاه کلمبیا را در هنگام سفر محمود احمدینژاد به نیویورک او به احمدینژاد پیشنهاد دادهاست.[4] در سال ۱۳۸۸ بودجهای بالغ بر ۳۳۷ میلیون تومان برای بنیاد فرهنگی مولانا اختصاص یافت. همین میزان بودجه در بودجه سال ۱۳۸۹ لحاظ شده بود که ردیف مربوط به آن در کمیسون تلفیق مجلس رد شد.[5]
پانویس
- «پروفسور مولانا مشاور رئیسجمهور شد». پایگاه اطلاعرسانی ریاست جمهوری اسلامی ایران. ۲۹ مرداد ۱۳۸۷. دریافتشده در ۶ شهریور ۱۳۸۷.
- «زندگینامه: سید حمید مولانا (۱۳۱۵-)». همشهری آنلاین. ۲۹ مرداد ۱۳۸۷.
- «حاشیههای انتصاب یک شهروندآمریکا بهعنوان مشاور رئیسجمهور». وبگاه برخط تابناک. ۳۱ مرداد ۱۳۸۷. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اوت ۲۰۰۸. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۸۷.
- «مولانا: پیشنهاد کلمبیا را من به احمدینژاد دادم». وبگاه برخط تابناک. ۲۱ مرداد ۱۳۸۷. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ اوت ۲۰۰۸. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۸۷.
- نمایندگان نان مولانا را بریدند magiran.com> روزنامه آفتاب یزد> شماره ۲۸۷۳ ۲۵/۱۲/۸۸> صفحه ۱۲ (سیاسی)> متن
جستارهای وابسته
منابع
- فیضی تبریزی، کریم (پاییز۱۳۸۰)، پروفسور مولانا طنین تعهد، تهران: شکوفه یاس تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - فیضی تبریزی، کریم (۱۳۸۱)، سفیر صداقت، زندگی، افکار و اندیشههای پروفسور سید حمید مولانا، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی