محمد نوری
محمد نوری (زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۸ در رشت – درگذشتهٔ ۹ مرداد ۱۳۸۹ در تهران) آموزگار آواز و خواننده ایرانی بود. از برترین و مشهورترین آهنگ‌های وی می‌توان به جان مریم، کهکشان عشق[1] سرزمین محبوب من[2] و ایران ایران[3] اشاره کرد.
| محمد نوری | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام شناسنامه‌ای | محمد هدایت نوری |
| نام(های) دیگر | محمد نوری |
| زاده | ۱ دی ۱۳۰۸ رشت، ایران |
| درگذشته | ۹ مرداد ۱۳۸۹ (۸۰ سال) تهران، ایران |
| ژانر | لایت کلاسیک |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۲۸ تا ۱۳۸۹ |
| سازهای اصلی | |
| پیانو | |
| نوع صوت | بِیس |
| جایزه(ها) | جایزه خورشید طلایی (۱۳۷۸) چهرهٔ ماندگار (۱۳۸۵) |
زندگی هنری
محمد نوری ۱ دی ۱۳۰۸ در رشت زاده شد.[4] محمد نوری فارغ‌التحصیل هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران، و مبانی تئاتر از دانشکدهٔ علوم اجتماعی بود.[5] دهه ۱۳۲۰ (خورشیدی) دوران آغاز نوعی تفکر در شعر و موسیقی آوازی درمیان مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان بود که بخشی را می‌توان متأثر از نشر و پخش وسیع‌تر موسیقی علمی و آثار فولکلور کشورهای جهان از طریق رادیو و صفحات گرامافون دانست. محمد نوری در همین سال‌ها (سنین نوجوانی) با خواندن اشعار نوینی که بر روی نغمه‌های روز کشورهای غربی و برخی قطعات کلاسیکِ آوازی سروده شده‌بود، کار خوانندگی را آغاز کرد.[4] ناصر حسینی، افسر موسیقیدان ارتش ایران از مشوقان محمد نوری بوده است.[5]
نوری در کنار تحصیل در رشته ادبیات زبان انگلیسی و رشته نمایش، آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت. پس از آن نزد استادان هنرستان عالی موسیقی، سیروس شهردار و فریدون فرزانه و مصطفی کمال پورتراب رفت و از آن‌ها تئوری موسیقی، سلفژ و نوازندگی پیانو را فراگرفت.[4] آواز کلاسیک را نزد اولین باغچه‌بان و فاخره صبا آموخته و شیوه آوازی خود را با تأثیر از استادانی چون حسین اصلانی و ناصر حسینی پیدا کرد و رفته رفته به شیوه منحصر به فرد خود دست یافت.[6]
محمد نوری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری خود را با آلبوم در شب سرد زمستانی همراه با فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت. این همکاری بعدها با آلبوم «آوازهای سرزمین خورشید» ادامه یافت.[4]
محمد نوری طی پنج دهه بیش از سیصد قطعهٔ آوازی اجرا کرد.[4] او همچنین به نوشتن و ترجمهٔ مقالات و سرودن اشعاری برای ترانه پرداخت. محمد نوری در سال‌های پایانی عمر چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. وی ترانه‌های زیادی با تم میهنی اجرا کرد.[6] یکی از مهم‌ترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد که آهنگ آن از ساخته‌های خود نوری است.
جوایز و بزرگداشت‌ها
محمد نوری برنده جایزه خورشید طلایی (۵۰ سال صدای متفاوت و ماندگار) در سال ۱۳۷۸ از جشنواره مهر، و دارای مدرک درجه یک هنری از شورای عالی ارزیابی کشور و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.[7][8]
وی در سال ۱۳۸۵ از سوی سازمان صدا و سیما به عنوان چهرهٔ ماندگار برگزیده شد.[7][8][9]
دیدگاه
محمد نوری موسیقی را زبانی جهانی و از آنِ همه اقوام و ملت‌های روی زمین می‌دانست و از همین رو به اقتباس و الهام از هنر کلاسیک غرب معتقد بود.[10]
درگذشت
محمد نوری پس از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان و وخامت وضعیت جسمانی در شامگاه ۹ مرداد ۱۳۸۹ در بیمارستان جم در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.[11]
آلبوم‌ها
جستارهای وابسته
پانویس
- لینک آهنگ کهکشان عشق - خواننده محمد نوری
- لینک آهنگ سرزمین محبوب من - محمد نوری
- https://mokhtalefmusic.com/دانلود-آهنگ-محمد-نوری-ایران/ لینک آهنگ ایران‌ایران - محمد نوری
- علیرضا ایرانی‌نژاد (۹ مرداد ۱۳۹۸). «محمد نوری؛ صدایی که خواهد ماند». خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا).
- «از گذشته: محمد نوری و 'رنج دوران'». بی‌بی‌سی فارسی. ۹ مرداد ۱۳۹۹.
- «محمد نوری درگذشت». خبرگزاری ایلنا. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اوت ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۹ مرداد ۱۳۸۹.
- «محمد نوری صدای ماندگار موسیقی ایران درگذشت». . دنیای اقتصاد. ۱۱ مرداد ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۳ آذر ۱۳۹۰.
- «استاد محمد نوری درگذشت». پایگاه خبری آفتاب. ۹ مرداد ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۳ آذر ۱۳۹۰.
- گزارش ششمین همایش «چهره‌های ماندگار» بایگانی‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine.
- «محمد نوری خواننده نامی درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۹ مرداد ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۳ آذر ۱۳۹۰.
- «محمد نوری به دیار باقی شتافت». . خبرگزاری مهر. دریافت‌شده در ۹ مرداد ۱۳۸۹.
منابع
- محمد نوری/همشهری آنلاین
- جام جم
- زندگینامهٔ محمد نوری
- تصنیف‌ها، ترانه‌ها و سروده‌های ایران زمین/ سعید مشکیت قلم/ تهران: خانهٔ سبز / ۱۳۷۷–۲ج.
- محمد نوری در گذشت - خبرگزاری ایلنا
- دردا که جز به مرگ ندانند، قدر مرد - حوزه هنری
- محمد نوری به دیار باقی شتافت - حوزه هنری
