سید محمود دعایی

سید محمود دعایی (زادهٔ ۳۰ فروردین ۱۳۲۰ در یزد)، روحانی و سیاستمدار ایرانی است. او از اعضای مجمع روحانیون مبارز از سال ۱۳۶۶ تاکنون، سرپرست مؤسسه اطلاعات از سال ۱۳۵۹ تاکنون و نماینده شش دوره ابتدایی مجلس شورای اسلامی تا سال ۱۳۸۳ بوده‌است.

سید محمود دعایی
دعایی در کنگرهٔ ملّی اعتدال
سرپرست مؤسسه اطلاعات
آغاز به کار
۱۳۵۹
نماینده مجلس شورای اسلامی دوره اول تا ششم
مشغول به کار
۱۳۵۹ – ۱۳۸۳
سفیر ایران در عراق
مشغول به کار
۱۳۵۷ – اسفند ۱۳۵۸
پس ازفریدون زندفرد
پیش ازحسن کاظمی قمی
اطلاعات شخصی
زاده۱۳۲۰ (۸۰ سال)
یزد، ایران
ملیتایرانی
حزب سیاسیمستقل (در لیست‌های مختلف با گرایش‌های متنوع حضور داشته است، از جمله حزب اعتدال و توسعه)[1]
تحصیلاتحوزه علمیه قم
دیناسلام، شیعه

دعایی یکی از همراهان روح‌الله خمینی در دوران اقامت وی در شهر نجف بود. وی سفیر ایران در عراق بین سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ بود.[2] به وی در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر اهدا شد.

زندگی‌نامه

سیدمحمود دعایی فرزند سیدمحمد در سال ۱۳۲۰ از پدری یزدی و مادری کرمانی در یزد متولد شد و در ۴ سالگی به اتفاق مادرش که کرمانی بود در کرمان اقامت گزید. وی پس از اتمام تحصیلات متوسطه وارد حوزهٔ علمیه کرمان به نام مدرسهٔ معصومیه شد و به تحصیل علوم اسلامی مشغول شد. بعد از اتمام سطوح اولیه تحصیلی در کرمان به حوزهٔ علمیهٔ قم رفت و بعد از تکمیل سطوح عالیه در سال ۱۳۴۶ رویدادهای سیاسی تحت تعقیب رژیم شاه قرار گرفت و مخفیانه به عراق رفت و در آنجا تحصیلات علوم اسلامی را ادامه داد. در این دوران تلاش‌های وسیعی جهت استردادش صورت گرفت که مأموران رژیم گذشته در این زمینه موفق نشدند.

دعایی قبل از پیروزی انقلاب در خارج و داخل ایران از فعالین سیاسی بوده و در خلال این مدت به اروپا و کشورهای خاورمیانه (چون سوریه، لبنان، اردن، عربستان، پاکستان، و افغانستان) سفر کرده‌است. او در جریان مبارزات سیاسی خارج از کشور مدت ۷ سال سخنگوی نهضت روحانیت مبارز در ایران بود و نمایندگی آیت‌الله خمینی را به عنوان رابط بین مسئولین عالی‌رتبه عراقی با او به عهده داشت و همچنین رابط بین سازمان‌ها و انجمنهای اسلامی و مبارز دانشجوئی و برخی شخصیتهای مبارز خارج از کشور با وی بود.[3] همچنین وی در زمان اقامت در عراق تهیه‌کننده و مجری برنامهٔ رادیویی نهضت روحانیت در ایران بود که در مبارزه با رژیم پهلوی پخش می‌شد.

پس از انقلاب

او بعد از انقلاب در اوائل سال ۱۳۵۸ به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق عازم بغداد شد و به‌دنبال اعتراض به دخالت‌های آشکار مأمورین عراقی در امور داخلی ایران به دستور وزارت خارجه در اسفند ۱۳۵۸ به ایران بازگشت. پس از آن مدتی در دفتر سید روح‌الله خمینی اشتغال داشت و از طرف ایشان اجازه دریافت وجوهات شرعیه را نیز داشت [4] و سپس به دستور وی در اردیبهشت ۱۳۵۹ به سرپرستی موسسهٔ اطلاعات منصوب شد. [5]

به گفته حامد علوان الجبوری، وزیر خارجه عراق (در دوران آغاز جنگ ایران و عراق)، دعایی هنگام تبعید خمینی به عراق ضمن آنکه نماینده وی برای ارتباط با دولت عراق بوده‌است، با استخبارات عراق همکاری داشته‌است. برخی همچنین سخنرانی وی به عنوان سفیر ایران در عراق در نماز جمعه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۹ در تحریک عراق برای جنگ را قابل توجه دانسته‌اند.[6][7]

دعایی که از اعضای جامعهٔ روحانیت مبارز تهران به‌شمار می‌رفت، در آستانهٔ انتخابات مجلس سوم به همراه جمعی دیگر از اعضا، انشعاب کرده و مجمع روحانیون مبارز را تشکیل دادند. دعایی در شش دورهٔ مجلس پس از انقلاب یکی از کرسی‌های تهران را در مجلس شورای اسلامی در اختیار داشت. او در انتخابات مجلس هفتم و مجلس هشتم (که در آن انتخابات در لیست ائتلاف اصلاح‌طلبان قرار داشت) شکست خورد.

مؤسسه اطلاعات

پس از انقلاب، و پس از قرار گرفتن مؤسسه اطلاعات زیر نظر ولی فقیه وی به عنوان مدیر این مؤسسه منصوب شد.[8] ستون «دو کلمه حرف حساب» که از دههٔ ۱۳۶۰ در روزنامه اطلاعات به قلم کیومرث صابری فومنی (گل آقا) منتشر شد به پیشی گرفتن این روزنامه از رقیب دیرین خود کیهان انجامید و زمینه انتشار هفته‌نامهٔ طنز «گل آقا» در سال‌های بعد شد.[9]

یکی از نویسندگان مبرز این روزنامه شیخ محمدجواد حجتی کرمانی است. وی با آزادگی و عدم وابستگی ذاتی خود، از معدود یاران خمینی است که توانسته صراحت لهجه خود را در طی سال‌های پس از انقلاب اسلامی حفظ کند. مقالات او در این روزنامه تحت عنوان «کوتاه و گویا» با توجه به مشی سید محمود دعایی مورد استقبال بوده‌است. از این مقالات می‌توان به «دوران عقلانیت» پس از پذیرش قطعنامه توسط ایران، «مهندس بازرگان رادمرد آزاده و مسلمان ایران» پس از فوت مهدی بازرگان[10] «ارتش بیست میلیونی چه گفت» پس از انتخاب سید محمد خاتمی به ریاست جمهوری، انتقاد از مواضع سیاسی آیت‌الله مصباح یزدی (در دو مقطع، یکی در نقد تئوریزه کردن خشونت[11] در اسلام در سخنرانی‌های پیش از خطبه‌های نماز جمعه تهران در دههٔ هفتاد و دیگری در حمایت بی چون و چرا از احمدی‌نژاد[12])، «فقه و سیاست یا بی سیاستی» در انتقاد از رد صلاحیت های گسترده شورای نگهبان از نامزدهای انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان،[13] و "منکراتی به نام نهی از منکر" در زیر سؤال بردن مبانی فقهی و حقوقی تعزیر شرکت کنندگان در پارتی شبانه دانشجویان در قزوین، اشاره کرد.[14] مجموعه مقالات «محرمان خلوت انس با قرآن» و «هفته خونی» نیز از مقالات مورد توجه منتشر شده این روزنامه بود که توسط انتشارات روزنامه اطلاعات به صورت کتاب منتشر شده‌است.

حواشی
  • در سال ۱۳۹۴ او در روزنامه اطلاعات با چاپ عکس و مطلبی از سید محمد خاتمی خبرساز شد و پویشی در حمایت از او ایجاد شد.
  • ۱۵ مرداد ۱۳۹۸ در نشست خبری محمدجواد ظریف، دعایی دست او را بوسید و خبرساز شد.[15]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. «کاندیداهای اعتدال و توسعه در تهران و 24 استان/ دعایی سرلیست تهران». Mehr News Agency. ۲۰۰۸-۰۳-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۰۴.
  2. «زندگینامه: سید محمود دعایی (۱۳۲۰-)». دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۷-۱۱.
  3. هجرت امام خمینی (ره) از عراق به پاریس بایگانی‌شده در ۲۷ دسامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (طریق جاوید)
  4. «اجازه نامه به آقای سید محمود دعایی، در امور حسبیّه و شرعیه». سایت جامع امام خمینی.
  5. «حکم انتصاب آقای سید محمود دعایی به سمت سرپرست موسسه «اطلاعات»». سایت جامع امام خمینی.
  6. چه کسی اولین گلوله جنگ را شلیک کرد؟ بایگانی‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine (مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۱ اسفند ۱۳۸۶)
  7. مگر جز سکوت صدایی بایگانی‌شده در ۳۰ اکتبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (اخبار روز، دکتر محمد ملکی، ۲۷ شهریور ۱۳۸۶)
  8. «حکم انتصاب آقای سید محمود دعایی به سمت سرپرست موسسه «اطلاعات»». سایت جامع امام خمینی.
  9. «دو کلمه حرف حساب» ۲۳ ساله شد (دفتر طنز حوزهٔ هنری، ۲۴ دی ۱۳۸۶)
  10. «مهندس بازرگان رادمرد آزاده و مسلمان ایران (تاریخ ایرانی، ۴ بهمن۱۳۹۰)
  11. «مناظره آیت‌الله مصباح و حجت‌الاسلام حجتی کرمانی (شرق نیوز، ۱۳۹۰)
  12. « آقای مصباح چرا سکوت کردید؟ (انتخاب، ۱۴ شهریور۱۳۹۰)
  13. «فقه و سیاست یا بی سیاستی (خبرآنلاین، ۱۱ بهمن۱۳۹۴)
  14. «منکراتی به اسم نهی از منکر (سایت جماران، ۱۹ خرداد۱۳۹۵)
  15. «فیلم| دستبوسی دعایی از ظریف». www.jamnews.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۸-۰۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.