ژاله آموزگار

ژاله آموزگار یگانه (زادهٔ ۱۲ آذر ۱۳۱۸ در خوی) پژوهشگر ایرانی فرهنگ و زبان‌های باستانی است. او دکتری زبان‌های باستانی (به‌طور دقیق‌تر، زبان‌های ایرانی و ادبیات مزدیسنی[1]) از دانشگاه سوربن دارد و بیش از ۳۰ سال در دانشگاه تهران تدریس کرده‌است.[2]

ژاله آموزگار یگانه
آموزگار در نشست «مطالعات تمدن ساسانی در دورهٔ معاصر»، تهران، ۱۳۹۲
زاده۱۲ آذر ۱۳۱۸(۸۱ سال)
خوی
محل زندگیتهران
زمینه کاریاستاد دانشگاه، پژوهشگر، نویسنده و مترجم
ملیتایرانی
تحصیلاتدکتری زبان‌های باستانی
دانشگاهدانشگاه تهران، دانشگاه سوربن
استادامیل بنونیست

زندگی

ژاله آموزگار در سال ۱۳۱۸ در خوی زاده شد. او از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۴۹ به عنوان پژوهشگر در بنیاد فرهنگ ایران مشغول به کار شد. از سال ۱۳۴۹ به عنوان استادیار در گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران شروع به تدریس کرد و از سال ۱۳۶۲ به عنوان دانشیار و از سال ۱۳۷۳ تاکنون به عنوان استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به تدریس و تحقیق اشتغال داشته‌است. او به زبان‌های انگلیسی، فرانسه، ترکی، پهلوی و اوستایی مسلط است.[2]

او سال‌ها به عنوان همکار استاد احمد تفضلی به فعالیت‌های علمی پرداخت و پس از کشته شدن او به تدریس و تألیف و ترجمه ادامه داده‌است. ژاله آموزگار عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی بوده‌است و هم‌اکنون به مدت ۴۶ سال است که به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول است و بسیاری از استادان رشته‌های گوناگون این دانشکده، از شاگردان وی بوده‌اند.[3]

او در سال ۱۳۹۵ جوایزی چون لژیون دونور از وزارت فرهنگ فرانسه[4] و جایزه سرو ایرانی (در زمینه میراث فرهنگی)[5] را دریافت کرد.

از راست به چپ: امید طبیب‌زاده، ژاله آموزگار و علی محمدی

کتاب‌شناسی

تألیف
  • اسطورهٔ زندگی زردشت، با همکاری احمد تفضلی، تهران: نشر چشمه، چاپ اول، ۱۳۷۰.
  • زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن، با همکاری احمد تفضلی، تهران: نشر معین، چاپ اول، ۱۳۷۲.
  • تاریخ اساطیری ایران، تهران: انتشارات سمت، چاپ اول، ۱۳۷۴.
  • Le cinquième livre du Denkard, transcription, tradution et commentaire par Jaleh Amouzgar et Ahmad Tafazzoli, Paris، 2000، Studia Iranica 23.

ترجمه
  • یادگار زریران : متنی حماسی از دوران کهن، برگردان : ژاله آموزگار ، نشر معین ، چاپ اوّل : ۱۳۹۲ ، چاپ سوم : ۱۳۹۹ ،
  • آرتور کریستن‌سن، نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه‌ای ایرانیان، ترجمهٔ ژاله آموزگار و احمد تفضلی، نشر نو، جلد اول، چاپ اول، ۱۳۶۴، جلد دوم، چاپ اول، ۱۳۶۷. (برندهٔ کتاب سال ایران در سال ۱۳۶۸)
  • جان هینلز، شناخت اساطیر ایران، ترجمهٔ ژاله آموزگار و احمد تفضلی، تهران: نشر چشمه، چاپ اول، ۱۳۶۸.
  • فیلیپ ژینیو، ارداویراف‌نامه (ارداویرازنامه): حرف نویسی، آوانویسی، ترجمه متن پهلوی، واژه‌نامه، ترجمه و تحقیق ژاله آموزگار، تهران: نشر معین و انجمن ایران‌شناسی فرانسه، چاپ اول، ۱۳۷۲.

برخی از مقاله‌ها

پانویس
  1. «وبگاه ژاله آموزگار». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۷.
  2. فرخزاد، پوران ص ۵۵
  3. «ایرنا - جایزه سرو ایرانی در ایستگاه دوم به ژاله آموزگار اعطا می‌شود». www.irna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۱-۰۴.
  4. «فرهنگستان زبان و ادب فارسی». persianacademy.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژانویه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۱-۰۴.
  5. "خبرگزاری ایسنا- دومین «سرو ایرانی» برای «ژاله آموزگار»".

جستارهای وابسته

منابع

پیوند به بیرون
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ژاله آموزگار در ویکی‌گفتاورد موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.