منوچهر آزمون

منوچهر آزمون (زاده ۱۳۰۹ در تهران – درگذشته ۲۰ فروردین ۱۳۵۸ در تهران) نماینده دوره ۲۴ مجلس شورای ملی، وزیر کار و امور اجتماعی کابینه هویدا، استاندار فارس در کابینه جمشید آموزگار و پس از آن وزیر مشاور در امور اجرایی در کابینه شریف امامی بود. وی در فروردین ماه سال ۱۳۵۸ اعدام شد.[1] او فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد سیاسی و علوم اجتماعی از دانشگاه «کلن» آلمان بود.

منوچهر آزمون
منوچهر آزمون ایستاده، غلامرضا پهلوی نشسته
وزیر مشاور
پادشاهمحمدرضا پهلوی
نخست‌وزیرجعفر شریف‌امامی
سرپرست سازمان اوقاف
وزیر کار و امور اجتماعی
نخست‌وزیرامیرعباس هویدا
رئیس خبرگزاری پارس
نماینده مجلس شورای ملی در دوره ۲۴
اطلاعات شخصی
زاده۱۳۰۹ خورشیدی
تهران
درگذشتهساعت ۱:۳۰ دقیقه بامداد
دوشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۵۸
زندان قصر، تهران
ملیتایرانی
همسر(ان)کارین هوفمایستر (آلمانی)
شهناز مستوفی
پیشهسیاستمدار
دیناسلام شیعه

زندگی‌نامه

نوه دختری آیت‌الله عبدالنبی نبوی نوری بود. منوچهر آزمون پس از پایان دوره متوسطه برای ادامه تحصیل روانه آلمان شد و مدتی در آلمان غربی تحصیل کرد و در پی آن به آلمان شرقی رفت و در آن جا دکترای اقتصاد گرفت. او همچنین دوره‌های تخصصی در علوم سیاسی را نیز به پایان رساند و پس از اتمام تحصیلات به آلمان غربی بازگشت و حدود یکسال به تحقیق در فلسفه مارکسیسم-لنینیسم و اصول اقتصاد سوسیالیستی پرداخت و سپس دوره‌های آموزش اطلاعات و مطبوعات را در مونیخ گذراند.

منوچهر آزمون در سال ۱۳۳۷، کارمند سازمان اطلاعات و امنیت کشور شد و جزو کارمندان ساواک در آلمان بود که با افرادی چون محمد لواسانی، فریبرز درافشار، ایوب غمامی، منصور قدر، علی شائق، رفیع بهزادپور، عبدالعظیم ولیان، منوچهر پاکروان و… به فعالیت مشغول بودند.

آزمون سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت و در اداره کل هفتم ساواک (بررسی اطلاعات خارجی) منصوب شد. او در سال ۱۳۴۶ به عنوان معاون سیاسی سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران انتخاب شد. سپس، سال ۱۳۴۷ مدیرکل خبرگزاری پارس و پس از آن معاون فنی وزارت اطلاعات و جهانگردی گردید. با این انتصاب منوچهر آزمون از ساواک به این وزارتخانه انتقال یافت و در سال ۱۳۵۰ در پستهای معاونت امور اجتماعی وزارت کشور، معاونت نخست‌وزیری و سرپرست سازمان اوقاف خدمت نمود.

آزمون، مدتی مسئولیت تبلیغات حزب ایران نوین را عهده‌دار بود و مدتی بعد به عضویت هیئت اجرایی حزب رستاخیز ملت ایران انتخاب شد.

او سال ۱۳۵۴ از تهران کاندیدای نمایندگی مجلس شورای ملی شد و در سال ۱۳۵۵ در آخرین ترمیم کابینه امیرعباس هویدا به سمت وزیر کار و امور اجتماعی معرفی گردید. بیش از یکسال از وزارت وی نگذشته بود که دولت هویدا سقوط کرد و در سال ۱۳۵۶ جمشید آموزگار به نخست‌وزیری رسید و آزمون در این کابینه به سمت استاندار فارس منصوب شد. سال بعد با اوج‌گیری حوادث انقلاب اسلامی در کابینه شریف امامی به عنوان وزیر مشاور در امور اجرایی به دولت راه یافت. با سقوط کابینه فوق از وزارت استعفا داد و اقدام به تأسیس حزب جدیدی به نام اتحاد خلق ایران نمود که عمر چند روزه آن حزب با بازداشت وی پایان یافت.

سال ۱۳۵۷ با روی کار آمدن دولت ازهاری، رژیم شاه مبادرت به دستگیری عده‌ای از مقامهای مملکتی از جمله منوچهر آزمون نمود. آزمون پس از انقلاب ۱۳۵۷ و تشکیل دادگاه‌های انقلاب، محاکمه و محکوم به اعدام و همچنین مصادره اموال شد.[2] در متن کیفرخواست دادستان انقلاب وی به فساد در ارض، حیف و میل عواید اوقاف و اموال وقفی، فعالیت در سانسور اخبار و … متهم گردید. آزمون در ۲۰ فروردین ۱۳۵۸ تیرباران شد.

ازدواج و خانواده

منوچهر آزمون در ۱۳۳۶، یعنی در آستانه عزیمتش به آلمان غربی، با یک خانم آلمان شرقی متولد لایپزیگ به نام کارین هوف‌میستر ازدواج کرد و یک سال بعد، از او صاحب دختری به نام مریم یا (کار‌نلیا) شد. در پی بازگشت آزمون به ایران همسرش از او جدا و به زادگاهش بازگشت. آزمون در ایران در سال ۱۳۴۱ با خانم شهناز مستوفی ازدواج و با دو فرزند خود به نام‌های آزاده و نوشینه در شمال شهر تهران زندگی می‌کرد.

سمت‌ها

منابع
  1. www.dsi.co.ir (۱۳۹۴-۰۳-۱۷). «منوچهر آزمون». www.iichs.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۳.
  2. vista. «۳۳۵نفری که اموالشان مصادره شد». ویستا. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰۱۹-۱۰-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۰-۱۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.