نخست‌وزیر ایران

نخست‌وزیر ایران مقامی حذف‌شده‌است که از زمان رخداد انقلاب مشروطه تا سال ۱۳۶۸ ریاست هیئت وزیران را بر عهده داشت. تا اواخر پادشاهی رضا شاه پهلوی، این مقام «رئیس‌الوزرای ایران» خوانده می‌شد. میرزا علی‌اصغر اتابک نخستین رئیس‌الوزرای ایران پس از انقلاب مشروطه بود که در ۱۲ اردیبهشت ۱۲۸۶ (۲۰ ربیع‌الاول ۱۳۲۵ ه‍.ق) برسرکار آمد. میرحسین موسوی آخرین نخست‌وزیر ایران بود که در ۲۴ مرداد ۱۳۶۸ پس از حدود هشت سال استعفا داد. این منصب حکومتی در پی همه‌پرسی ۶ مرداد ۱۳۶۸ حذف شد و ریاست هیئت وزیران به مقام رئیس‌جمهور ایران منتقل شد.

نخست‌وزیر ایران
میرحسین موسوی، آخرین نخست‌وزیر ایران
اقامت‌گاهکاخ مرمر
نامزدکنندهشاه (۱۳۵۷–۱۲۸۵)
رئیس‌جمهور (۱۳۶۸–۱۳۵۸)
گمارندهمجلس شورای اسلامی
پیشروصدراعظم ایران
بنیادگذاری۸ دی ۱۲۸۵
نخستین دارندهمیرزا علی‌اصغر اتابک
دارندهٔ نهاییمیرحسین موسوی
برافتاده۶ مرداد ۱۳۶۸

در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی، با تغییراتی که در پروتکل‌های تشریفاتی ایران به وجود آمد، معاون اول رئیس‌جمهور ایران هم‌رتبه نخست‌وزیر قرار گرفت و در پی آن مراسم استقبال از نخست‌وزیر کشورهای مختلف که به ایران سفر می‌کنند توسط معاون اول رئیس‌جمهور برگزار می‌شود.[1]

فهرست

نخست‌وزیران زندهٔ ایران

با مرگ جمشید آموزگار در شهریور ۱۳۹۵، میرحسین موسوی آخرین نخست وزیر و تنها نخست‌وزیر سابق ایران است که در قید حیات است.

نامتصویردوران نخست‌وزیریتاریخ تولد
میرحسین موسوی ۱۳۶۸–۱۳۶۰ ۱۱ اسفند ۱۳۲۰

جستارهای وابسته

منابع

  1. «محمدرضا رحیمی معاون اول رئیس‌جمهوری ایران شد». وبگاه بی‌بی‌سی. ۲۴ شهریور ۱۳۸۸. دریافت‌شده در شهریور ۱۳۸۸. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نخست‌وزیر ایران موجود است.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.