هوشنگ انصاری

هوشنگ انصاری (زاده ۱۳۰۵ اهواز) کارآفرین، دیپلمات، سیاست‌مدار، سرمایه‌دار، نیکوکار و مدیر ارشد اجرایی میلیاردر[1] ایرانی-آمریکایی است، که هم‌اکنون به‌عنوان رئیس هیئت مدیره شرکت استیوارت اند استیونسن فعالیت می‌کند.

هوشنگ انصاری
مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران
مشغول به کار ۱۳۵۶ – ۱۳۵۷
پس از	منوچهر اقبال
پیش از	حسن نزیه
وزیر اقتصاد و دارایی
مشغول به کار ۲۸ تیر ۱۳۴۸ – ۵ شهریور ۱۳۵۷
پادشاه	محمدرضا شاه پهلوی
نخست‌وزیر	امیرعباس هویدا جمشید آموزگار
پس از	جمشید آموزگار
پیش از	محمد یگانه
سفیر ایران در پاکستان
مشغول به کار اردیبهشت ۱۳۴۴ – مرداد ۱۳۴۵
پس از	جعفر کفایی
پیش از	حسن پاکروان
وزیر اطلاعات و جهانگردی
مشغول به کار ۱۳۴۵ – ۱۳۴۶
نخست‌وزیر	امیرعباس هویدا
پس از	حسن پاکروان
پیش از	محمدرضا عاملی تهرانی
سفیر ایران در آمریکا
مشغول به کار ۱۷ اردیبهشت ۱۳۴۶ – ۲۵ تیر ۱۳۴۸
نخست‌وزیر	امیرعباس هویدا
پس از	خسرو خسروانی
پیش از	امیر اصلان افشار
اطلاعات شخصی
زاده	۱۳۰۵ اهواز، خوزستان
ملیت	ایران
فرزندان	نینا، نادر
اقامتگاه	پرستن هالو، دالاس، تگزاس
پیشه	کارآفرین
تخصص	سیاست‌مدار

وی دانش‌آموخته کارشناسی ارشد اقتصاد از دانشگاه تهران است و فعالیت شغلی خود را به عنوان عکاس و خبرنگار، در شهرهای اهواز و تهران، آغاز نمود. انصاری از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۵ سفیر ایران در پاکستان بود، سپس برای مدت یک سال، تا ۱۳۴۶ به عنوان وزیر اطلاعات و جهانگردی فعالیت نمود. او در فاصله سال‌های ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ سفیر ایران در آمریکا بود. انصاری از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۶ وزارت امور اقتصاد و دارایی را برعهده داشت. آخرین سمت وی در ایران، مدیرعاملی شرکت ملی نفت ایران بود.

اوایل زندگی

هوشنگ انصاری در سال ۱۳۰۶ در اهواز متولد شد، نام خانوادگی پیشین آن‌ها مستمند شیرازی بود. پدر او عبدالرسول انصاری در بانک ملی ایران، سمت تحویلداری داشت. پسر خود را به مدرسه آمریکایی‌ها در اصفهان فرستاد. انصاری در انگلستان قدری تحصیل کرد که میزان آن مشخص نیست. بعضی از منابع گفته‌اند او فوق لیسانس دریافت کرد در حالی که برخی دیگر گفته‌اند او تنها چند درس گذراند و بیشتر وقتش را به عکاسی گذراند.[2] و بعد از آمدن به ایران در کنار یکی از بازرگانان معروف، به نام نمازی مشغول به کار شد. در سال ۱۳۳۴ به نمایندگی تجارتخانه نمازی که دفتری در ژاپن داشت، به توکیو رفت و در آنجا زبان ژاپنی را فرا گرفت. او ضمن کار در دفتر نمایندگی نمازی، با سفارت ایران نیز ارتباط داشت و در پی آن، با سفیر وقت ایران در ژاپن؛ غلام‌عباس آرام آشنا شد. این آشنایی باعث شد که وی به عنوان مترجم و راهنما در سفارت ایران در ژاپن مشغول بکار شود و افرادی را که برای مأموریت یا کار به ژاپن می‌رفتند را همراهی نماید. او با زنی ژاپنی ازدواج کرد و نزدیکی او به آرام هم باعث شد که غلام‌عباس آرام وی را به محمدرضا پهلوی معرفی نماید.[3] محمدرضا پهلوی در سفری که به ژاپن داشت، از طریق غلام‌عباس آرام با انصاری که در آن زمان، به عنوان وابسته اقتصادی سفارت ایران در ژاپن فعالیت می‌کرد، آشنا شد، که در پی آن، انصاری مسئولیت تنظیم روابط اقتصادی خارجی و سرمایه‌گذاری‌های خارجی کشور را برعهده گرفت. اندکی پس از بازگشت محمدرضا پهلوی از ژاپن، انصاری به ایران فرا خوانده شد و به سفارش او سریعاً وارد مشاغل مهمی شد؛ از جمله عضویت شورای هواپیمایی کشوری، رئیس کمیسیون نظارت بر ذخایر عمومی، معاونت ضمانت صنعتی، عضویت شورای سرمایه‌گذاری، نیابت ریاست اتاق بازرگانی و صنایع تهران به او واگذار شد. او در کنار تمام این‌ها در کارخانه خصوصی «فخر ایران» فعالیت می‌کرد و توانست به یکی از شرکای با نفوذ آن کارخانه تبدیل شود و پس از تبدیل آن به یک شرکت سودده آن را به دولت بفروشد.[4] وی سپس معاون فنی وزیر اقتصاد شد و از آنجا به وزارت خارجه منتقل گردید.

سفیر ایران در پاکستان

غلامعباس آرام وزیر امور خارجه آن موقع انصاری را برای یک مأموریت کوتاه سیاسی، به عنوان سفیر فوق‌العاده به کشورهای آفریقایی فرستاد، که سفرش بیش از دو ماه طول نکشید و از آنجا بود که به مقام سفارت ایران در پاکستان منصوب شد. در همان روزها بود که جنگ هند و پاکستان شروع شده بود. او در این جریان نقش مهمی به عهده داشت و واسطه مذاکرات بین ایوب خان و شاه شد و هفته‌ای دو بار با هواپیمای خصوصی به تهران می‌آمد و مستقیماً با شاه ملاقات و آخرین اطلاعات مربوط به اوضاع جنگ را گزارش می‌داد و پیغام‌های محرمانه ایوب خان؛ ریس جمهور پاکستان را به شاه بازگو می‌کرد.

وزیر اطلاعات و جهانگردی

هوشنگ انصاری در سال ۱۳۴۵ به ایران احضار شد و در پی استعفای حسن پاکروان از وزارت اطلاعات و جهانگردی، انصاری به عنوان وزیر اطلاعات و جهانگردی منصوب شد. اندکی بعد به عنوان سفیر ایران در آمریکا معرفی گردید.

سفیر ایران در آمریکا

دوران سفارت هوشنگ انصاری در آمریکا؛ مانند وزارتش در اطلاعات و جهانگردی زود به پایان رسید؛ یعنی کمتر از دو سال از ۱۷ اردیبهشت ۱۳۴۶ تا ۲۵ تیر ۱۳۴۸ در این جایگاه فعالیت نمود.

وزیر امور اقتصاد و دارایی

انصاری در تاریخ ۲۸ تیر ۱۳۴۸ در کابینه امیرعباس هویدا، به عنوان وزیر امور اقتصادی که حوزه‌های صنایع و بازرگانی را مدیریت می‌نمود، معرفی شد. در اردیبهشت ۱۳۵۳ بمنظور ترمیم کابینه هویدا، دو وزارتخانه امور اقتصادی و دارایی در هم ادغام شدند، که وزارتخانه جدید تحت عنوان وزارت امور اقتصاد و دارایی تشکیل گردید و در پی آن، هوشنگ انصاری در رأس این وزارتخانه منصوب گردید. انصاری تا ۵ شهریور ۱۳۵۷ بیش از ۹ سال در این جایگاه فعالیت نمود، که در دوران وزارت وی، کشور پیشرفت محسوسی را در حوزه صنعت و بازرگانی تجربه نمود. از مهم‌ترین اقدامات انصاری در این دوره می‌توان به امضای قرارداد با هنری کیسینجر وزیر امور خارجه وقت آمریکا، بمنظور ساخت ۸ نیروگاه هسته‌ای در ایران، اشاره نمود.

کاندیدای نخست‌وزیری

انصاری از سال ۱۳۵۵ از کاندیداهای اصلی پست نخست‌وزیری بود و به این دلیل بین او و جمشید آموزگار اختلاف پیش‌آمد و از هم انتقادات زیادی می‌کردند. در سال ۱۳۵۶ که شاه زیر فشارهای خارجی و داخلی ناچار شد، خود را با برنامه‌های کارتر رئیس‌جمهور آمریکا همراه کند و در ایران فضای باز سیاسی به وجود آورد، دو نفر کاندیدای اجرای این برنامه بودند و با استعفای هویدا همه او را نخست‌وزیر آینده ایران می‌دانستند؛ ولی در لحظات آخر جمشید آموزگار از رقیب خود پیش افتاد و انصاری در کابینه آموزگار در همان سمت وزیر اقتصاد باقی ماند و در حزب رستاخیز رهبری جناح سازنده که اپوزیسیون جناح پیشرو به رهبری آموزگار بود را نیز عهده‌دار شد.[5] بعضی از حامیان انصاری معتقدند در صورت گزینش او به نخست‌وزیری جلوی انقلاب در ایران گرفته می‌شد. حتی مریم پناهی زن سابق انصاری گمارده نشدن او را یکی از دو اشتباه شاه منتج به انقلاب می‌داند.[6]

مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران

پس از درگذشت منوچهر اقبال در سال ۱۳۵۶ انصاری به عنوان مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران انتخاب شد. در ابتدا کارشناسان بر این باور بودند، که وی در رأس شرکت ملی نفت، قراردادهای بزرگی با شرکت‌های نفتی جهان منعقد خواهد کرد؛ اما ابتکار او در مورد بستن قرارداد با شرکت نفتی آمریکایی اکسون، با شکست رو به رو شد. ریشه‌های انقلاب ۱۳۵۷ در حال شکل‌گیری بود و شرکت‌های خارجی اعتمادی به ثبات وضع ایران نداشتند. انصاری در اوایل سال ۱۳۵۷ در خانه شخصی خود در حصارک شمیران زندگی می‌کرد و در آن روزها از بیماری قلبی رنج می‌برد. در آبان ۱۳۵۷ در حالیکه بمنظور امضای قراردادی نفتی در پاریس بسر می‌برد، بعلت عارضه قلبی در بیمارستان بستری شد، سپس برای ادامه معالجه به آمریکا نقل مکان کرد.[7]

مهاجرت به آمریکا

در پی وقوع انقلاب ۱۳۵۷ در ایران، انصاری در ایالات متحده ماندگار شد. وی در سال ۱۹۸۶ به‌طور رسمی شهروند آمریکا گشت.[8][9] پس از سکنی گزیدن در آمریکا، او گروه پرمن که یک شرکت هلدینگ برای صنایع تفریحی، منسوجات، تجارت بین‌الملل و املاک بود را ایجاد کرد، که شرکت آی‌آرآی اینترنشنال را به عنوان زیرمجموعه، در بر می‌گرفت، این شرکت در زمینه ساخت تجهیزات میادین نفتی فعالیت می‌نمود. شرکت آی‌آرآی اینترنشنال در سال ۲۰۰۵ به نشنال اویل‌ول وارکو فروخته شد.[10] انصاری هم‌اکنون رئیس هیئت مدیره استیوارت اند استیونسن می‌باشد.[11]

هوشنگ انصاری از بنیان‌گذاران و حامی مالی چندین مؤسسه پزشکی و تحقیقاتی مانند دانشگاه سنت مارتین و مؤسسه جیمز بیکر در تگزاس است.[12][13][14] هوشنگ انصاری و همسرش همچنین از حامیان مالی و مؤسس قسمت ذخایر اسلامی موزه هنرهای عالی هیوستون بوده‌اند.[15] این دو در سال ۲۰۰۷ یک کمک ۲٫۷ میلیون دلاری به «ابتکار هنر اسلامی موزه هنرهای زیبای هیوستون» کردند و در سال ۲۰۱۷ متعهد به یک کمک یک میلیون دلاری برای ایجاد یک موقوفه برای بخش هنر اسلامی این موزه شدند.[16] در سال ۲۰۰۴، وی با اهدای ۱۵ میلیون دلار، مرکز پژوهش‌های سلول‌های بنیادین را در مرکز پزشکی وایل کرنل تأسیس نمود.[12][17] وی همچنین در فوریه ۲۰۱۴ از حامیان برگزاری نمایشگاه «هزار سال کتاب پارسی» در کتابخانه کنگره آمریکا بود.[18]

انصاری از پشتیبانان حزب جمهوری‌خواه آمریکا است.[19][20] او که دوست سابق و شریک تجاری هنری کیسینجر، جیمز بیکر و الکساندر هیگ بوده، در کمیته مالی کمپین ۲۰۰۴ جورج بوش فعالیت می‌کرد و از اعضای هیئت امنای کتابخانه ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش است.[21] گالری انصاری از تاریخ آمریکا، در این مجموعه در سال ۲۰۰۴ به افتخار او نامگذاری شد.[22]

در سال ۲۰۱۵ اعلام شد که هوشنگ انصاری با اعطای دو میلیون دلار به کمپین انتخاباتی ناموفق جب بوش از نامزدان حزب جمهوریخواه برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ در رده دوم جدول حامیان مالی وی قرار گرفت.[23] انصاری همچنین از اعضای هیئت امنای کمیته جمع‌آوری کمک‌های مالی کمیته ملی جمهوریخواه برای انتخاب دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ ایالات متحده بشمار می‌رفت.[24][25]

هوشنگ انصاری هم‌اکنون به همراه همسرش شهلا، در شهر هیوستون، تگزاس زندگی می‌کنند و دارای دو فرزند به نام‌های نینا و نادر می‌باشند.[26]

جوایز و افتخارات

• انصاری از دریافت کنندگان مدال افتخار جزیره الیس (۲۰۰۳)[27] و جایزه وودرو ویلسون است.
• کالج پزشکی ویل کرنل در سال ۲۰۰۴ به افتخار کمک مالی انصاری و همسرش شهلا مرکز درمانشناسی سلول بنیادی انصاری را راه اندازی کرد.[28]
• آکادمی دیپلماسی آمریکا برنامه انصاری را از سال ۲۰۰۴ در خصوص سیاست خارجی آغاز کرد.[29]
• گالری تاریخ آمریکای انصاری در کتابخانه ریاست جمهوری جرج بوش در سال ۲۰۰۴ به افتخار او نامگذاری شد.[22]
• جایزه رهبری جیمز بیکر (2013)[30]
• جایزه مهاجران عالی از بنیاد کارنگی نیویورک (۲۰۱۷)[31]

پیوند به بیرون

• شرح حال هوشنگ انصاری در وبگاه Neco
• "Trade agreement signed between USA and Iran". YouTube. 2017-02-22. Retrieved 2017-02-28.

پانویس

1. https://www.bizjournals.com/southflorida/news/2020/11/20/houston-billionaire-buys-palm-beach-penthouse.html
2. Milani, p. 80.
3. Milani, p. 80.
4. Milani, p. 81.
5. «حزب رستاخیز». دانشنامه جهان اسلام. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۴.
6. Milani, pp. 82–84.
7. «هوشنگ انصاری». پژوهشکده باقر العلوم. دریافت‌شده در ۲۹ آگوست ۲۰۱۵.
8. Hushang Ansary Ellis Island Medal bio بایگانی‌شده در ۳ سپتامبر ۲۰۰۵ توسط Wayback Machine. National Ethnic Coalition of Organizations. Retrieved 2010-12-18.
9. Milani, p. 83: "According to William Shawcross, Ansary 'was one of the richest men' in Iran."; Milani, p. 84: "...he had clearly come to America a very rich man—Forbes called him a 'multimillionaire refugee'—...".
10. Staff. "Bloomberg: IRI International". Bloomberg.com. Retrieved 12 May 2015. http://www.bloomberg.com/research/stocks/private/snapshot.asp?privcapId=369990
11. "Hushang Ansary: Executive Profile & Biography". BusinessWeek. Retrieved 2010-12-18.
12. «Weill Cornell Launches New Stem Cell Center With $15 Million Grant - New York Presbyterian Hospital». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اوت ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۹.
13. «Hushang Ansary». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۰۵. دریافت‌شده در ۱۷ فوریه ۲۰۰۸.
14. James A. Baker III Institute for Public Policy Rice University | Images | Photo Gallery | Hushang and Shahla Ansary
15. It was a magic night at the museum gala
16. https://www.papercitymag.com/society/art-islamic-world-million-gift-hushang-ansary-mfah/
17. «Education Update - Weill Cornell Begins New Stem Cell Center». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۵ ژانویه ۲۰۰۹.
18. Urschel, Donna (27 February 2014). ""A Thousand Years of the Persian Book" Exhibition Opens at Library of Congress March 27". Library of Congress. Retrieved 27 February 2014.
19. Cornell News:
20. Hushang Ansary Campaign Contributions and Donations - Huffington Post
21. «Donors pay for carrier Bush commissioning». The Pilot Online. ژانویه ۹, ۲۰۰۹.
22. "Grand Opening of Ansary Gallery". News From the George Bush Presidential Library Center. July 2004. p. 4.
23. «یک ایرانی دومین حامی مالی برادر جرج بوش». ایسنا. ۱۰ مرداد ۱۳۹۴.
24. Gass, Nick (2016-06-08). "Trump's fundraisers see no chance of hitting $1 billion". POLITICO. Retrieved 2016-06-13.
25. Ballhaus, Rebecca (2016-05-24). "Big Donors Join Donald Trump-RNC Fundraising Committee". WSJ. Retrieved 2016-06-13.
26. Bill, James A. (1988). The eagle and the lion: the tragedy of American-Iranian relations. New Haven: Yale University Press. p. 374. ISBN 978-0-300-04412-6. Retrieved 13 May 2015.
27. Jonathan Weil (12 May 2004). "Weill Cornell launches new stem cell center with $15 million grant". Cornell Chronicle. Retrieved 2017-05-16.
28. Weil, Jonathan (May 2004) "New Stem Cell Center at Cornell". Cancer Biology & Therapy (Austin, TX: Landes Bioscience) 3 (5): 425–426.
29. "The Ansary Outreach Program" بایگانی‌شده در ۴ فوریه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. American Academy of Diplomacacy. Retrieved 2010-12-20.
30. http://bakerinstitute.org/about/james-a-baker-iii-prize-for-excellence-in-leadership/
31. https://www.carnegie.org/awards/honoree/hushang-ansary/

منابع

• Milani, Abbas (2008). Eminent Persians: The Men and Women Who Made Modern Iran, 1941–1979. Syracuse University Press. pp. 79–84. شابک ‎۹۷۸-۰-۸۱۵۶-۰۹۰۷-۰ .