ابراهیم فزاری
ابواسحاق ابراهیم (بن محمد) بن حبیب بن سمرة بن جندب بغدادی فزاری ریاضی‌دان و منجم نامدار در عصر خلفای عباسی و معاصر مأمون بود. تاریخ وفاتش را بغدادی به نقل از معجم البلدان سال ۱۸۸ هجری قمری یاد کرده‌است. او نخستین کسی است که در عصر اسلامی اسطرلاب را ساخته شرح داده و بدان عمل کرده‌است.[1]
- سندهند کبیر، معروف‌ترین اثر وی است که از بین رفته‌است.
- القصیدة فی علم النجوم، که در افراد المقال ابوریحان بیرونی نیز نقل شده و به انگلیسی نیز ترجمه شده‌است.
- ارجوزة فی الحدود
- زیج الفزاری
- قصیدة فی حرکات النجوم
- الزیج علی سنی العرب
- المقیاس للزوال
- کتاب فی العمل بالاسطرلاب المسطح
- کتاب فی العمل بالاسطرلاب
- ذات الحلق
- کتاب تسطیح الکره
- کتاب الزیج
| ابراهیم فزاری | |
|---|---|
| درگذشت | ۷۷۷ میلادی بغداد، خلافت عباسیان، زمان حال عراق |
| پیشه | ریاضی‌دان |
| دوران | اسلام دوران طلایی یونان |
قسمت‌هایی از آثار مختلف باقی‌مانده از وی گردآوری و توسط د. پینگری به زبان انگلیسی ترجمه و شرح داده شده‌است.[2][1]
ابوعبدالله محمد بن ابراهیم فزاری پسر اوست.
پانویس
- بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۶۵
- «اِبْراهیمِ بْنِ حَبیب» بایگانی‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. در دانشنامهٔ ایران. مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بازبینی‌شده در ۱۰ فروردین ۱۳۹۱.
منابع
- میر، محمد تقی (۱۳۶۸)، بزرگان نامی پارس، اول، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.