زکریای قزوینی
زکریا بن محمد بن محمود مکمونی قزوینی ملقب به زکریای قزوینی (۶۰۰–۶۸۲)، جغرافیدان، دانشمند، تاریخنویس و فیلسوف ایرانیتبار[1][2][3] قرن هفتم هجری قمری است. نسب او به مالک بن انس میرسد. او شاگرد اثیرالدین ابهری حکیم بزرگ ایرانی بود.
زندگی
زکریای قزوینی به سال ۶۰۰ هجری قمری در قزوین متولد گردید. دوران کودکی را در زادگاه خود پشت سر گذاشت. در نوجوانی راه سفر را پیش گرفت و به شام رفت و از دارالعلم آن دیار بهره گرفت. سپس در دمشق با محیالدین ابن عربی برخورد نمود و پیرو طریقت صوفیانهٔ او گردید. بعد از مدتی از شام به عراق رفت. در دوران خلافت مستعصم عباسی منصب قضای واسط و حله را داشت. وی تا هنگام حملهٔ هولاکو به بغداد منصب قضا را به عهده داشت، و بعد از سقوط خلافت بغداد به دمشق بازگشت. وی به سال ۶۸۲ هَ. ق . در واسط وفات یافت و در مقبرهٔ شونیزیهٔ بغداد دفن گردید.[4][5]
تألیفات
- آثار البلاد و اخبار العباد در دو جلد
- عجائب المخلوقات و غرائب الموجودات
- مفید العلوم و مبید الهموم
منابع
- ĀṮĀR AL-BELĀD, C. E. Bosworth, Encyclopaedia Iranica; "Ātar Al-Belad: the title of a geographical work composed in Arabic during the 7th/13th century by the Persian scholar Abū Yaḥyā Zakarīyāʾ b. Moḥammad Qazvīnī". iranicaonline.org بایگانیشده در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
- Iranian Entomology: An Introduction, Volume I, ed. Cyrus Abivardi, (Springer, 2001), 495.
- Bernard Lewis, A Middle East Mosaic: Fragments of Life, Letters and History, (Random House, 2000), 439.
- ریحانة الادب ج 3 ص 295
- http://www.vajehyab.com/dehkhoda/قزوینی-11%5Bپیوند+مرده%5D
- اثرآفرینان، زندگینامهٔ نامآوران فرهنگی ایران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، جلد سوم
- القزوینی، زکریا، محمد، (عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات) منشورات دار آفاق الجدیدة: بیرت، لبنان، چاب ششم، انتشار سال ۱۹۸۱ میلادی. (به عربی).
- لغتنامه دهخدا: زکریا بن محمد قزوینی