دیوان کیفری بینالمللی برمبنای اساسنامه رم
دیوان کیفری بینالمللی برمبنای اساسنامه رم (انگلیسی: Rome Statute of the International Criminal Court) اغلب به آن معاهده رم گفته میشود که در ۱۷ ژوئیه ۱۹۹۸ دیوان کیفری بینالمللی (ICC) بر اساس در شهر رم ایتالیا تأسیس شد. نمایندگان حاضر در کنفرانس رم خواهان تشکیل دادگاه دائمی بینالمللی بودند که بتواند به جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی در نقاط گوناگون جهان رسیدگی کند.[2]
اساسنامه رم | |
---|---|
پیشنویس | ۱۷ ژوئیه ۱۹۹۸ |
امضا شده | ۱۸ اکتبر ۲۰۱۳ |
مکان | رم، ایتالیا[1] |
اجرا | اول ژوئیه ۲۰۰۲ |
شرط | مصوبه ۶۰ کشور در تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۱۳ |
امضاکنندگان | ۱۳۹ |
گروهها | ۱۲۳ |
ضامن | دبیرکل سازمان ملل متحد |
زبانها | عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی |
دیوان کیفری بینالمللی برمبنای اساسنامه رم در ویکینبشته | |
https://www.un.org/law/icc/index.html |
حقوق بینالملل بشردوستانه |
---|
دادگاه و دادگاهها |
|
اصول اساسی |
|
معاهدهها |
|
پیش از این برای رسیدگی به جنایات جنگی که از جمله در رواندا، سیرالئون، در یوگسلاوی سابق یا در کامبوج روی داد، دادگاه ویژهای تشکیل میشد که با پرداخت هزینه گزاف و اتلاف وقت بسیار همراه بود. مظنونان و عاملان جنایات در بسیاری از مواقع میتوانستند بدون واهمه از تشکیل دادگاه و انجام محاکمهای آزاد زندگی کنند و حتی به ارتکاب جنایات خود ادامه دهند.
این معاهده در اول نوامبر ۲۰۰۲ به تصویب رسید و اجرایی شد و تا نوامبر ۲۰۱۹ قریب به ۱۲۳ کشور اساسنامه رم که مبنای دیوان کیفری بینالمللی است را امضاء کردهاند.[3]
منابع
- Article 125 of the Rome Statute بایگانیشده در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. Retrieved on 18 October 2013.
- "The Rome Statute" (PDF). Archived from the original (PDF) on 18 March 2018. Retrieved 20 March 2016.
- Article 29, Non-applicability of statute of limitations
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Rome Statute of the International Criminal Court». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ ژوئن ۲۰۲۰.