علیرضا علی‌احمدی

علیرضا علی‌احمدی جشفقانی (زادهٔ ۱۳۳۸، روستای جشوقان شهرستان ورزنه اصفهان) یکی از دولت‌مردان ایرانی و وزیر آموزش و پرورش ایران در کابینه اول محمود احمدی نژاد است. وی مدرک دکترای خود را در مدیریت تولید از دانشگاه تربیت مدرس و مدرک کارشناسی ارشد را در زمینه مهندسی صنایع از دانشگاه تربیت مدرس و همچنین مدرک کارشناسی را در زمینه مهندسی متالورژی از دانشگاه علم و صنعت ایران کسب نموده است. نامبرده استاد تمام ( پروفسور) رشته مدیریت با پایه دانشگاهی رتبه ۳۲ دانشگاه علم و صنعت ایران است.

علیرضا علی‌احمدی
وزیر آموزش و پرورش ایران
مشغول به کار
آذر ۱۳۸۶  ۱۳۸۸
رئیس‌جمهورمحمود احمدی‌نژاد
پس ازمحمود فرشیدی
پیش ازحمیدرضا حاجی‌بابایی
اطلاعات شخصی
زاده۱۳۳۸
جوشقان ورزنه اصفهان
ملیتایران
پیشهپروفسور، سیاستمدار
دیناسلام شیعه

از جمله سِمَت‌های وی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: عضو هیئت امنای سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران٬ عضو گروه اقتصادی معاونت بررسیهای بیت رهبری٬ عضو شورای گسترش آموزش عالی کشور٬ عضو حقوقی شورای عالی انقلاب فرهنگی٬ عضو حقوقی فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران٬ مشاور برنامه‌ریزی شورای اسلامی شهر تهران (دوره دوم )٬ مدیر مسئول نشریه علمی پژوهشی مدیریت فردا٬ مدیر مسئول خبرگزاری متنا٬ مدیر عامل شرکت سرمایه‌گذاری صندوقهای بازنشستگی کارکنان و رئیس هیئت رئیسه صندوقهای بازنشستگی و رفاه کارکنان صنعت نفت.[1]

همچنین وی نامزد چهارمین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر تهران شد.[1]

وزارت

علی‌احمدی در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ از سوی محمود احمدی‌نژاد برای تصدّی وزارت تعاون به مجلس معرفی شد، امّا موفّق به کسب رأی اعتماد مجلس شورای اسلامی نشد.

وی در همان سال به ریاست دانشگاه پیام نور منصوب گردید. در تاریخ ۳۰ بهمن سال ۱۳۸۶، مجدداً از طرف محمود احمدی نژاد، به عنوان وزیر آموزش پرورش به مجلس شورای اسلامی معرفی شد که این بار توانست با کسب رای اعتماد نمایندگان مجلس شورای اسلامی، وزیر آموزش و پرورش شود.[2]

در روز سه‌شنبه ۱۵ مرداد ۱۳۸۷، با ارایهٔ پیشنهاد وزارت او توسط محمود احمدی‌نژاد (در سه‌شنبه ۸ مرداد) به مجلس شورای اسلامی، این پیشنهاد به رأی گذاشته شد و از مجموع ۲۵۸ رأی گرفته شده، با ۱۳۳ رای موافق، ۹۲ رای مخالف و ۲۹ رأی ممتنع، موفق به کسب رأی اعتماد از مجلس و وزیر وزارت آموزش و پرورش شد.

تحصیلات

  • دکترای تخصصی، رشته تحصیلی مدیریت تولید-تحقیق در عملیات، دانشگاه تربیت مدرس، تاریخ اخذ:1373
  • فوق لیسانس ، رشته تحصیلی مهندسی صنایع، دانشگاه تربیت مدرس ، تاریخ اخذ:1368
  • لیسانس مهندسی،رشته تحصیلی متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران ، تاریخ اخذ:1365 [3]

دانشگاه

وی هم‌اکنون به تدریس در دانشگاه علم و صنعت ایران مشغول است. علی احمدی ریاست دانشکده مهندسی پیشرفتِ دانشگاه علم و صنعت ایران را بر عهده داشت و عضوهیئت علمی گروه مدیریت و مهندسی کسب و کار دانشکده مهندسی پیشرفت است.[3]

حسين علی احمدی جشفقانی برادر وی نیز، با داشتن تحصیلات در زمینه فقه و معارف اسلامی و در لباس روحانیت، در دانشکده مهندسی پیشرفتِ دانشگاه علم و صنعت ایران معاونت پژوهشی و عضویت هیئت علمی این دانشکده را بر عهده دارد.[4]

سوابق شغلی

  • عضو هیئت علمی، دانشکده. مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، (۱۳۶۸-تاکنون)
  • رئیس کمیسیون سبک زندگی اسلامی ایرانی و مجری طراحی برنامه‌های سبک زندگی اسلامی – ایرانی شورای عالی انقلاب فرهنگی
  • عضو گروه اقتصاد معاونت بررسیهای بیت رهبری (۱۳۸۱–۱۳۸۴)
  • عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضو شورای عالی اداری در دولت نهم (۱۳۸۸-۱۳۸۶)
  • عضو دفتر طرح و برنامه و مشاوره / هیئت نظارت و بازرسی شورای عالی انقلاب فرهنگی (۱۳۶۴-تاکنون)
  • وزیر آموزش و پرورش و عضو هیئت دولت نهم (۱۳۸۶-۱۳۸۸)
  • مشاور برنامه‌ریزی راهبردی رئیس‌جمهور و مسئول تنظیم برنامه دولت نهم (۱۳۸۴)
  • عضو کمیسیونهای مختلف دولت نهم
  • عضو هیئت امنای دانشگاههای علم و صنعت، صنعتی اصفهان، مازنداران، گرگان، پیام نور و موسسه بین‌المللی مطالعات انرژی سال‌های ۸۴-۹۲ از یکسال تا چهار سال
  • عضو هیئت ممیزه دانشگاه علم و صنعت و پیام نور (۱۳۹۲-۱۳۹۱)
  • رئیس دانشگاه پیام نور با بیش از ۵۰۰ مرکز و واحد دانشگاهی و بالای یک میلیون دانشجو در داخل و خارج کشور (۱۳۸۴-۱۳۸۶)
  • رئیس هیئت رئیسه صندوقهای بازنشستگی و رفاه کارکنان صنعت نفت (۱۳۸۸-۱۳۹۰)
  • مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری صندوقهای بازنشستگی. کارکنان صنعت نفت (۱۳۸۸-۱۳۹۰)
  • رئیس اولین دانشکده مهندسی پیشرفت کشور - دانشگاه علم و صنعت ایران (۱۳۹۱-۱۳۹۲)
  • رئیس موسسه آفرینش –دانشگاه آزاد اسلامی / نماینده دانشگاه در هیئت نظارت شورای عالی انقلاب ب فرهنگی (۱۳۷۵-۱۳۸۴)
  • رئیس دانشکده مدیریت و برنامه‌ریزی وزارت آموزش و پرورش (۱۳۷۱- ۱۳۷۲)
  • مسئول جهاد سازندگی در استان چهارمحال و بختیاری (۱۳۵۸ در بدو تأسیس جهاد
  • عضو جهاد دانشگاهی دانشگاه علم و صنعت ایران (۱۳۶۱–۱۳۶۸) (بخش فرهنگی و گروه مهندسی صنایع)
  • مشاور تحقیقاتی و صنعتی وزارتخانه‌های صنایع و معادن، نیرو، دفاع، علوم تحقیقات و فناوری، نفت (پتروشیمی)، صدا و سیما (۱۳۶۵-۱۳۸۴)
  • معاون دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت به مدت ۷ سال[3]

پانویس

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.