قهوهساز خلأ
قهوهساز خلأ (به انگلیسی: vacuum coffee maker) یا قهوهساز وَکیوم یا قهوهساز سیفون وسیلهای است برای ساختِ قهوه که به کمک خلأ توسط دو مخزن متصل به هم قهوه را میسازد.
این قهوهساز توسط «لوف» (Loeff) آلمانی در برلین در دههٔ1830 میلادی اختراع شد. این وسیله از بیش از یک سده پیش، به همین شکل با تغییرات کمی (در ساختار) برای ساخت قهوه مورد استفاده است.[1] جنس مخزن قهوهساز خلأ از شیشه بوروسیلیکات، فلز، یا پلاستیک، است و فیلتر آن از الیاف شیشهای یا فلزی یا کاغذ یا نایلون است.[2]
نحوهٔ کار
آب در مخزن پایینی ریخته میشود و آن را حرارت میدهند تا به نقطهٔ جوش برسد. بر اثر افزایش فشار بخار، بخار آب به مخزن بالایی انتقال مییابد و با پودر قهوه که در بالای فیلتر قرار دارد تماس حاصل میکند. بعد از مدتی که بیشتر آب به مخزن بالایی رفت و آب جوش در مخزن بالایی با قهوه پودر شده به خوبی ترکیب شد، با خاموش کردن شعلهٔ زیر مخزن پایینی بر اثر اُفتِ دما، فشار بخار در مخزن پایینی کاهش مییابد و قهوه از فیلتر در مخزن بالایی میگذرد و به مخزن پایینی میریزد.
قهوهٔ فیلترشده را که موجود در مخزن پایینی است، سِرو میکنند.
نگارخانه
منابع
- Baharris: history
- «The Napier Vacuum Machine». بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۹. دریافتشده در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۹.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Vacuum coffee maker». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ مهٔ ۲۰۱۵.