هانس آلوین

هانس اولوف یوستا آلوین (سوئدی: Hannes Olof Gösta Alfvén؛ سوئدی: [alˈveːn]؛ زادهٔ ۳۰ مه ۱۹۰۸ - درگذشت ۲ آوریل ۱۹۹۵) مهندس برق و فیزیک‌دان سوئدی بود که در سال ۱۹۷۰ برای تحقیقاتش در مورد مگنتوهیدرودینامیک، و استفاده آن در فیزیک پلاسما موفق به دریافت جایزه نوبل در فیزیک شد.

هانس اولوف یوستا آلوین
زادهٔ۳۰ مه ۱۹۰۸
نورشوپینگ، سوئد
درگذشت۲ آوریل ۱۹۹۵ (۸۶ سال)
یوشهولم, سوئد
ملیت سوئدی
محل تحصیلدانشگاه اوپسالا
شناخته‌شده برایتحقیقاتش در مورد مگنتوهیدرودینامیک و استفاده آن در کیهان‌شناسی پلاسما
موج آلفون
فرزنداناینیـِر آلوین
جایزه(ها) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۰)
نشان زرین لومونسف (۱۹۷۱)
مدال دیراک (۱۹۷۹)
همکار انجمن سلطنتی (۱۹۸۰)
مدال فرانکلین (۱۹۷۱)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتمهندسی برق
پلاسما
محل کاردانشگاه اوپسالا
دانشگاه صنعتی کی تی اچ
دانشگاه کالیفرنیا، سن دییگو
دانشگاه مریلند در کالج پارک
دانشگاه کالیفرنیای جنوبی
استاد راهنماکارل مان گیورگ سیگبن
کارل ویلهلم اسن

او تحصیلات خود را در رشته مهندسی برق به پایان رسانده بود و پس از آن به تحقیق و تدریس در زمینه فیزیک پلاسما و مهندسی برق مشغول شد و برای مگنتوهیدرودینامیک و موج آلوین شناخته شده‌است.

منابع

    مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hannes Alfvén». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ سپتامبر ۲۰۱۱.

    مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به هانس آلوین در ویکی‌گفتاورد موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.