ورنامخواست
ورنامخواست شهری در جنوب شهرستان لنجان ، جنوب غربی استان اصفهان ، ۱/۵ کیلومتری مرکز شهرستان لنجان و در محور ارتباطی زرین شهر- مبارکه بر روی جلگهٔ رسوبی زاینده رود واقع شده‌است. این شهر یکی از شهرهای ساحلی استان اصفهان بر بستر زاینده رود می باشد که از چشم انداز بسیار زیبای شالیزارهای برنج و گندم ، بناهاي زيارتی و تاريخی برخوردار می باشد.
| ورنامخواست ورنامخواست | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | اصفهان |
| شهرستان | لنجان |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) پیشین | ورنامخواست |
| سال شهرشدن | ۱۳۴۵ |
| مردم | |
| جمعیت | ۲۴۰۰۰ نفر [1] |
| رشد جمعیت | ۲ درصد |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۱۷۵۰ متر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | علیرضا اطهری فر |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۳۱۵۲۲۵ و ۰۳۱۵۲۳۶ |
| وبگاه | |
  ورنامخواست | |
موقعیت
از لحاظ مختصات جغرافیائی در طول "۲۱ و °۵۱ و عرض °۲۲ و °۳۲ قرار گرفته و نواحی شمال غربی شهر توسط ارتفاعات نه چندان بلند معروف به کوهچهٔ کلودان مشرف به زاینده رود محصور گردیده‌است. اختلاف ارتفاع آن از سطح دریا ۱۷۵۰ متر است و محدودهٔ جغرافیائی آن طبق یک نقشه و کروکی قدیمی به نقاط ذیل می‌رسید: از شمال به زاینده رود، از شرق به اراضی کشاورزی و روستائی آشیان، از جنوب به مجتمع صنایع دفاع و از غرب به اراضی کشاورزی چمگردان و سده و دره میر آبی ورنامخواست منتهی گردیده‌است. ورنامخواست بعلت قرارگرفتن در کنار رودخانهٔ زاینده رود و برخورداری از اراضی حاصلخیز یکی از نواحی پر رونق کشاورزی در استان اصفهان محسوب می‌گردد.
جمعیت
بنابر سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵)، جمعیت این شهر ۱۸٬۷۰۰ نفر می باشد. از این تعداد ۹٬۶۰۹ نفر مرد و ۹٬۹۰۱ نفر زن می باشند. بر اساس سرشماری مذکور، تعداد خانوار ساکن در ورنامخواست ۵٬۷۷۴ خانوار می باشد. بر اساس آمار ارائه شده توسط درگاه ملی مرکز آمار ایران، تاریخچه جمعیت شهر ورنامخواست به شرح جدول زیر می باشد.[2]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۳۵ | ۴٬۰۲۷ | — |
| ۱۳۶۵ | ۱۱٬۹۴۲ | +۱۹۶٫۵٪ |
| ۱۳۸۵ | ۱۵٬۲۹۴ | +۲۸٫۱٪ |
| ۱۳۹۰ | ۱۷٬۳۸۴ | +۱۳٫۷٪ |
| ۱۳۹۵ | ۱۸٬۷۰۰ | +۷٫۶٪ |
نام‌گذاری
نام ورنامخواست مبین قدمت زیاد آن می‌باشد و حتی بنای آن را قبل از دوره ساسانیان می‌دانند اما چنانچه از قرائن برمی آید (ور) در زبان فارسی به معنی خانه، قلعه و قصر است که در آن افراد نامدار و دلیری زندگی می‌کرده‌اند. روستاها و آبادی‌های منطقه را در گذشته با پسوند ورنامخواست می‌شناختند مانند ریز ورنامخواست یا سده ورنامخواست، کلمه ورنامخواست خاص این شهر می‌باشد و در هیچ‌کجای ایران چنین نامی وجود ندارد و کلمه غلام خاص که در گذشته در لهجه‌های محلی برآن اطلاق می‌شد یک تحریف بیجا بوده است و نام درست آن برحسب دفاتر دیوانی و مالیاتی ورنامخواست است.
زبان
زبان مردم بومی شهر ورنامخواست فارسی است با تأثیر از گویش محلی؛ این گویش محلی زیرمجموعه‌ای از زبان‌های ایرانی مرکزی است..
آثار و بناها
- امامزاده سیّد ابراهیم: سیّدابراهیم ابن سیّد بهاءالدین محمدابن الامام موسی ابن جعفر
تاریخ دقیق ورود و همچنین تاریخ دقیق وفات امامزاده سید ابراهیم در ورنامخواست بدرستی معلوم نیست که در چه سنه‌ای رخ داده‌است. بنا به سابقه موجود در ادارة اوقاف زرین شهر مربوط به سنه ۴۲۴ هجری قمری مکتوب گردیده‌است.
- مسجد سرآب و حاج جلال (تخریب شده است)
- کبوترخانه (برج)
- قلعه‌های قدیمی
- تپه های کلودان
- شالیزارهای برنج و گندم
- سقاخانه های قدیمی
- خانه های قدیمی
مشاهیر و نام آوران
از مشاهیر و نام آوران این شهر می‌توان به افراد زیر اشاره کرد:
سردار شهید محمدعلی شاهمرادی و ۲۷ شهید هشت سال دفاع مقدس
محمد اسلامی، وزیر راه و شهرسازی دولت دوازدهم
ویژگی‌های جمعیتی و اجتماعی
وضعیت شهر ورنامخواست در دیدگاه اداری ـ آماری همواره در حال تغییر بوده‌است. ورنامخواست در سالهای ۱۳۴۵ و ۱۳۵۵ بنا به تعبیر آماری که نقاط مسکونی بیش از ۵۰۰۰ نفر را جزء نقاط شهری به حساب آورده، به عنوان شهر شناخته می‌شود ولی در آمارگیری سال ۱۳۶۵ از آنرو که فاقد شهرداری بوده جزء مناطق روستائی بحساب امده‌است پس از آن با برخورداری از شهرداری در سال ۱۳۶۸ طی مصوبه هیئت وزیران به شماره ۶۳۰۴/ت ۱۲۳ مورخ ۲۵/۲/۱۳۶۸ به عنوان شهر شناخته می‌شود.
منابع
- شهرداری ورنامخواست
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- مختصات و ارتفاع
- پیش‌شماره
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||||