خوراسگان

خوراسْگان یا خوراسگون یکی از مناطق (منطقه ۱۵) شهر اصفهان است. این منطقه در بخش مرکزی شهرستان اصفهان قرار دارد. از محله‌های این منطقه می‌توان به چنگان،سفلی، علیا، پزوه، ارغوانیه، در سیبه، سلمان، ابهر، ناروند، خانقاه، خیادان، مسجد علی، سلطان آباد، ستار، اباذر، بوزان، لفزوان (لبزون)، علی ابن موسی الرضا، کنگاز، ارداجی، پادرخت (نارون)، بانو مهدی، قصر، کلمخاران، جی شیر،، خاتون آباد، راران، دهنو-محمدآباد، سنجوانمره، بهاران، گیان، بریتیانچی، اندوان، هیستان، سمسور، جلمرز، مورنان و… اشاره کرد.

خوراسگان
کشور ایران
استاناصفهان
شهرستاناصفهان
بخشبخش مرکزی
نام(های) پیشینجی
سال شهرشدنسال ۱۳۴۳
مردم
جمعیت۱۲۷٬۶۸۱ نفر در سال ۱۳۹۵[1]
جغرافیای طبیعی
مساحت۴۷ کیلومتر مربع
ارتفاع۱۵۱۷ متر از سطح دریا
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۲۵
اطلاعات شهری
شهرداردکتر علی قاسمی و مهندس محمد سعید قضاوی نسب
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۱
وبگاهhttp://isfahan.ir/Index.aspx?lang=1&sub=86
خوراسگان

این منطقه تا قبل از سال ۱۳۴۳ به صورت چند روستا بوده‌است که از به هم پیوستن هفت روستای ابهر (ابرجی)، راران، بوزان، پزوه، سلطان آباد، جی شیر، خیادان و کنگاز به منطقه شهری بدل شد. قدمت این شهر به پیش از دوره سلجوقیان یعنی بیش از ۱۰۰۰ سال پیش می‌رسد.

از کدخدایان نیکنام این شهر می‌توان به حاج عباس دانش پناه (۱۲۸۷-۱۳۶۰) اشاره کرد, که اقدامات شایانی در جهت آبادانی این شهر انجام داد. آرامگاه وی واقع در گلستان شهدای اصفهان است و بر مزار ایشان تندیسی از پلاک شهدا ساخته شده است.

تاریخچه

خوراسگان، سرزمین خورشید؛ قرن‌ها پیش از این، در عصر پیشدادیان، در جلگه شمالی زاینده رود جایی که از پس دیواره شرقی کوه‌هایش خطه خشک کویر مرکزی آغاز می‌شود، سرزمینی بود آباد و مسکون که «گابایاگی» می‌نامیدند و در بعضی از متون کهن از آن با عنوان «رشورجی» نام برده‌اند.

بطلمیوس، جغرافیدان یونانی از آن به «اصبدانه» یاد کرده‌است و بعدها و به عصر هخامنشیان «اسپادانا» نامیده شد و آن جایی بود که سپاه ملوک ایران باستان، در آن جمع می‌شدند و از آنجا به اطراف ایران گسیل داده می‌شدند. گویند اسپادانا از کلمه «اسپاه» است و آن به معنی «سپاه» آمده و «ان» آن برای نسبت بوده‌است.

این کلمه بعدها در تداول کلام عامه، تبدیل شد به کلمه «اسپاهان» و در نهایت به «اصفاهان» و «سپاهان» و «اصفهان» تغییر یافت.

و اصبدانه خود مرکب بود از دو شهر بزرگ و آباد و همجوار و هر دو بر ساحل شمالی زاینده رود. یکی «شهرستان» و دیگری «جی»؛ و هم از آن عهد کهن در حاشیه شرقی جی، قصبه‌ای بود آباد که «خوراسگان»اش می‌نامیدند و چون بر سر راه اصفهان به خاوران و یزد و کرمان واقع شده بود، «دروازه شرقی» و همچنین «دروازه خور» اش نامیدند.

ریشه کلمه خوراسگان

واژه خوراسگان از نظر لغوی به صورت‌های گوناگونی درآمده‌است مانند: خراسجان، خراستجان، خوراسکان. محتمل است خوراسگان از دو کلمه خور + اسکان تشکیل شده باشد که خور به معنای خورشید و اسکان به معنای محل سکونت و تابش خورشید است. همچنین ممکن است خوراسگان ترکیبی باشد از خور + اسه + گان که خور در فارسی کهن به معنای خورشید، اسه در فارسی کهن به معنای محور و گان پسوند مکان است که در نام بسیاری از شهرهای دیرینِ ایرانی به‌مانند آذربایگان، زنگان، ارسنگان و نیز در نام برخی از روستاها و محلات اصفهان همچون کرگان، تلواسگان و پُل‌ورگان آمده‌است. این ریشه‌شناسی به حقیقت نزدیکتر است چرا که اسکان واژه‌ای عربی است که احتمال ترکیب آن با واژه کهن خور ضعیف است. این احتمال نیز وجود دارد که خوراسگان ریشه‌شناسی‌ای مشابه خراسان داشته باشد چراکه خُر در خراسان را به معنای خور گرفته‌اند. البته برخی پژوهشگران نیز احتمال داده‌اند برای ریشه‌شناسی این نام و دیگر نام‌های کهنی همچون جی، ارداجی، گورت، اسپارت و… باید به زبان‌های مرده آریایی و پیش از آریایی مراجعه کرد.[2]

اقتصاد

فعالیت‌های اقتصادی اصلی مردم بازرگانی، کشاورزی، صنعتی و خدماتی می‌باشد. تعداد واحدهای صنفی این شهر به ۴۰۰۰ واحد می‌رسد.[3]

کشاورزی و دامداری

بیشتر از یک سوم جمعیت این منطقه به کشاورزی و دامداری مشغول است. به علت محدودیت زمین‌های کشاورزی و محدودیت آب و خاک و تراکم جمعیت، جمعیت فعال این شهر برای اشتغال به شهر اصفهان و روستاهای بخش مرکزی براآن شمالی و قهاب و مناطق دیگر می‌روند.[3]

صنعت

مهم‌ترین صنعت این شهر خاتم کاری است که رتبه اول جهان را به خود اختصاص داده. عده‌ای از زنان منطقه در منازل به شغل قالی بافی اشتغال دارند همچنین واحدهای صنعتی بزرگی مانند کارخانه قند و بیش از ۵۰ واحد تولیدی و صنعتی دیگر در محدوده خوراسگان دایر می‌باشد.[3]

ترابری

خط اتوبوس بی‌آرتی در این منطقه وجود دارد.[4]

جمعیت شناسی

مشاهیر

از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های فعلی خوراسگان، می‌توان به آیت الله مرتضی مقتدایی عضو مجلس خبرگان رهبری، عباس مقتدایی نایب رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس، سیدمحمود حسینی استاندار پیشین اصفهان و سیستان و بلوچستان، مهدی طغیانی، نماینده دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی و رسول جعفریان نویسنده و پژوهشگر حوزه تاریخ و رییس پیشین کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی اشاره کرد.

اولین‌ها

اولین کارخانه قند در استان اصفهان، توسط سلطان مراد بختیار در تاریخ 1337/5/7 تاسیس شد؛ که به کارخانه قند خوراسگان(نقش جهان)، شهرت دارد. وی در آبادانی شهر خوراسگان نقش بسزایی ایفا نمود.

اولین راننده و راننده کامیون در شهر خوراسگان، حاج نصر الله شفیعی(معروف به خان) (۱۳۹۹_۱۳۱۴ ه.ش) بود. نامبرده از سرشناسان اصفهان و اولین خریدار کامیون‌های شورولت ۵۳ و ولوو n10 در ایران می‌باشد.


از میان چهره‌های تاریخی، بسیاری نام‌آوران از محدثان، طبیبان، عالمان و کاتبان به این ناحیه منسوب‌اند؛ ازجمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

ابوجعفر احمد بن شهدل حنظلی خوراسگانی اصفهانی از محدثان قرن سوم هجری؛[5] ابوجعفر احمد بن مفضّل مؤدّب خوراسگانی اصفهانی از محدثان اواخر قرن دوم و اوایل قرن سوم هجری؛[6] علی بن محمدبن عبدالله، ابوالحسن خوراسگانی از محدثان قرن سوم؛ امیرتقی الدین محمدشهیر به شاهمیر خوراسگانی از شاعران و سیاست‌مداران نیمه دوم قرن دهم هجری که در جوانی به هند رفت و مدت بیست سال در منصب صدارت و مصاحبت ابوالفتح قطبشاه (۹۵۷–۹۸۹) بود؛ محمدباقر خوراسگانی اصفهانی از خوشنویسان ثلث و نسخ؛[7] محمدباقر سمسوری خوراسگانی از خطاطان و نستعلیق‌نویسان دوره قاجاریه؛[8] ملا محمدنصیر فایض ابهری (ابری) از شعرای قرن ۱۲ هجری؛ محمدسعید بن الحاج علی الابهری (ابری) جی‌ای الاصفهانی از کاتبان قرن ۱۱؛ ابوالفضل مطهربن عبدالواحد بن محمدالیربوعی البزانی (بوزانی) الاصفهانی محدث قرن پنجم هجری؛ باقر خان خوراسگانی حاکم اصفهان در اواخر زندیه که چشمه‌ای در محله پاقلعه اصفهان به نام اوست؛[9] میرمحمد خاتون‌آبادی از علمای دوران صفوی و از شاگردان علامه ملامحمدتقی مجلسی در علم حدیث و تفسیر؛ میرمحمداسماعیل خاتون‌آبادی از علما و فلاسفه بزرگ زمان شاه سلیمان صفوی که در تفسیر و حدیث و سایر شاخه‌های علوم نقلی شاگرد علامه محمدتقی مجلسی و میرزا رفیعا نائینی و در کلام و حکمت اسلامی شاگرد ملا رجبعلی تبریزی بود.[10]

محله‌ها و روستاهای حومه منطقه

این منطقه دارای ۲۴ محله و بیش از ۱۵ روستا و چندین شهرک می‌باشد. بزرگترین محله آن سفلی (محله زیر) است. محله‌های این شهر عبارت‌اند از: علیا، سفلی، پزوه، ارغوانیه، در سیبه، سلمان، ابهر جی (ابر)، نارون، خانقاه، خیادان، مسجد علی، سلطان آباد، ستار، اباذر، بوزان، لفزوان (لبزون)، علی ابن موسی الرضا، همدانیان، کنگاز، ارداجی، بانو مهدی، قصر و راران. روستاهای مهم آن روستای کلمخاران، هفتشویه، جی شیر، گورت، قلعه نو، خاتون آباد، دهنو، سمنجوانمره، بهاران (پارون)، گیان، بریتیانچی، اندوان، هیستان، سمسور، جلمرز، مورنان، یحیی آباد و… است. همچنین مهم‌ترین شهرک‌های شهر عبارت‌اند از شهرک فاضل، شهرک بانک ملی، شهرک معلم و شهرک اریسون

مراکز آموزشی
دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد خوراسگان

بناهای مذهبی
  • امامزاده ابوالعباس خوراسگان[16]
  • امامزاده بابا علمدار
  • امامزاده اسحاق
  • امامزاده شاه قاضی (خاتون آباد)
  • امامزاده کلثوم
  • امامزاده باقر (خیادان)
  • امامزاده میرعماد (گورت)
  • امامزاده مختار (چنگان)
  • امامزاده شاه میرقوام‌الدین
  • مسجد علی خوراسگان

اداره

میدانها و خیابانها
  • میدان پزوه[19]
  • میدان خوراسگان[20]
  • خیابان جی[21]

بهداشت و درمان

مکان‌های تفریحی رفاهی
  • پارک خوراسگان[26]
  • ورزشگاه آزادی خوراسگان[27]
  • پیست دوچرخه سواری نمایشی(در دست ساخت)[28]
  • شهربازی شهر رویاها

بناهای تاریخی

حمام نقاشی

این حمام با قدمت بیش از ۶۰۰ سال در محله علیا واقع شده‌است، و مهمترین و زیباترین جاذبهٔ این شهر تاریخی محسوب می‌گردد.[29][26]

عمارت خان

مجموعه ساختمانی است متشکل از چند باب خانه و یک باغ و ملحقاتی چون انبار و اسطبل و کارگاه قالیبافی که این مجموعه حدود ۱۵۰ سال پیش طراحی و به مرور زمان ساخته شده‌است. مهمترین بنای این مجموعه اُرُسی گل است با رسم و نقاشی‌های روغنی و گچ بری و درب‌های نفیس.[30]

ارسی نقش اتاقی است با ۵ در روبرو و سقف مسطح و نقش و نگارهای بسیار زیبا و منظم با آبرنگ. اُرسی دورو که دارای نقاشیهای طرح فرنگی و گل و بوته و منظره که متأسفانه سقف آن خراب و قسمت‌های مهم آن نابود شده و حوض مرمر یکپارچه‌ای در شاه نشین آن قرار دارد که سالم باقی مانده‌است. پنج دری آینه کاری که با تزئینات و نقاشی‌های رنگ و روغن و آبرنگ و تصاویری از سازندگان بنا چون محمد کریم خان و محمدعلی خان باقی است.

منار راران

یکی از آثار شناخته شده کشور به شماره ۲۳۳ آثار تاریخی و میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده که در محله راران قرار دارد و همواره گردشگرانی برای بازدید از این بنا می آیند. در کتیبه این منار ذکری از تاریخ ساخت آن نشده، لکن بنا به نظریه آقای اسمیت باستانشناس قرن بیستم تاریخ بنای این منار بین سال‌های ۵۷۵ تا ۶۸۸ هجری قمری گفته شده‌است. ارتفاع این منار ۳۰/۴۰ متر است و قاعده آن به شکل مربع در ابتدا۳ متر می‌باشد. درون این منار پلکانی وجود دارد که از دو متری منار تا گلوگاه ادامه دارد و بر محور دست چپ بالا می‌رود. پائین منار با آجر معمولی بدون نقش ساخته شده‌است. قسمت میانی بدنه منار با نقوش لوزی و خطوط معقلی با آجر برجسته کار شده و قسمت بالای منار با آجرهای شطرنجی و اشکال لوزی بنا گردیده که قسمت تاج و کنگره منار آسیب دیده و احتمال خراب شدن دارد که متأسفانه هنوز اقدامی در جلوگیری از خرابی به عمل نیامده است.[31]

برج‌های کبوتر بهاران (پارون) و کنگاز

این دو برج در ابتدا و انتهای محور گردشگری- فرهنگی قنات‌های پارون و کنگاز می‌باشد که در طرح به عنوان دو مرکز فرهنگی در نظر گرفته شده‌است. نمای بیرونی برج پارون مرمت گردیده ولی فضای داخلی آن و همچنین برج کنگاز نیاز مبرم به مرمت دارند.[32]

مسجد جامع هفت‌شویه

این مسجد در حدود پانزده کیلومتری شمال شرقی اصفهان قرار دارد. آنچه از بنای این مسجد باقی‌مانده قسمتی از گچ بری محراب و چند ستون نیمه مخروبه باقیست، بنا به تحقیق دکتر هنرفر بنای این مسجد در زمان سلجوقیان در قرن پنجم یا ششم هجری می‌باشد و تزئینات گچ بری‌های آن به قرن ششم هجری شباهت دارد. اساس این مسجد از خشت خام بوده ولی نماسازی بعضی از قسمت‌های آن به وسیله آجر انجام گرفته شده‌است.[33]

برج‌های کبوتر گورت

این رشته برج با تعداد ۲۱ برج کبوتر از نمونه‌های منحصربه‌فرد برج‌های کبوتر رشته‌ای می‌باشد که به علت قرارگیری در دشت باز مناظر بدیع و قابل توجهی جهت افزایش پتانسیل‌های گردشگری به وجود آورده که به علت عدم توجه به مرمت بناهای مذکور به‌طور روزافزون سرعت فرسایش آن‌ها فزونی می‌یابد.[34]

قنات بهاران (پارون) و گورت

این قنات در اصل انتهائی‌ترین قسمت مسیر آب گذری بوده‌است که معروف به چشمه باقرخان می‌باشد و آب سرازیر شده از سمت غرب اصفهان را به سمت زمین‌های حیدرآباد واقع در شمال خوراسگان هدایت می‌کرده‌است. از دیگر کارکردهای این قنات می‌توان ایفای نقش مسیل در زمان بارندگی‌های شدید را نام برد. شهرداری سابق با هدف افزایش جاذبه‌های گردشگری و جهانگردی اقدام به تهیه طرحی جهت این مسیر قنات در حد فاصل دو برج کبوتر پارون و کنگاز نموده‌است که در این طرح عملکردهائی از قبیل نمایشگاه، رستوران، چایخانه سنتی و دیگر عملکردهائی که لازمه یک محور گردشگری می‌باشد لحاظ گردیده‌است.

منابع
  1. http://isfahan.ir/ShowPage.aspx?page_=form&order=show&lang=1&sub=86&PageId=8308&codeV=1&tempname=ISFmun15%5Bپیوند+مرده%5D
  2. امیر شاهد (بهار و تابستان ۱۳۷۷). «ریشه‌شناسی غیر علمی اسامی شهرها و آبادی ها». فرهنگ اصفهان.
  3. [رسالهٔ جغرافیایی خوراسگان]
  4. «بهره برداری از نخستین سامانه هوشمند اتوبوس تندرو در اصفهان- اخبار استانها تسنیم | Tasnim». خبرگزاری تسنیم | Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  5. «ابوجعفر احمد بن شهدل حنظلی خوراسکانی اصفهانی - ویکی فقه». wikifeqh.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۱۰.
  6. «ابوجعفر احمد بن مفضل مؤدب خوراسکانی اصفهانی - ویکی فقه». wikifeqh.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۱۰.
  7. راسخون (۱۳۹۰-۰۱-۲۱). «محمدباقر خوراسگانی». راسخون. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۵.
  8. «محمدباقر سمسوری اصفهانی - ویکی فقه». wikifeqh.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۱۰.
  9. «همشهری استان‌ها | شگفتی‌های اصفهان عصر زندیه و روزگار عجیب باقرخان». ostani.hamshahrilinks.org. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۵.
  10. «میرمحمداسماعیل خاتون آبادی». takhtefoulad.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۵.
  11. «دانشگاه پیام نور واحد خوراسگان». khrg.isfahan.pnu.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  12. «سالانه 1500 نفر در حوزه علمیه اصفهان تحصیل می کنند». ایسنا. ۲۰۱۷-۰۷-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  13. «تحصیل۷۵۰۰بانو در حوزه‌های علمیه اصفهان/پذیرش حوزه‌ خواهران آغازشد». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۷-۰۲-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  14. niafam.com. «مراکز کانون». isfahan.kpf.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  15. «لیست مدارس متوسطه پسرانه اصفهان+ آدرس و شماره تلفن». اصفهان امروز آنلاین. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  16. «همدلی و کمک مومنانه در امامزاده ابوالعباس خوراسگان اصفهان به روایت تصاویر- اخبار اصفهان - اخبار استانها تسنیم | Tasnim». خبرگزاری تسنیم | Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  17. «شورای عالی استانها - در جلسه شوراي اسلامي شهر خوراسگان مطرح شد؛بازنگري در تعيين و اخذ عوارض اصناف و كسبه شهر خوراسگان». شورای عالی استانها. ۲۰۱۰-۱۲-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  18. «منطقه ۱۵ شهرداری اصفهان از کانون‌های بالقوه گردشگری است». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۲۰-۰۸-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  19. 987 (۲۰۲۰-۱۱-۲۳). «جمعی از کشاورزان شرق اصفهان خواسته‌های خود را مطالبه کردند». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  20. «مجمسه سلمان فارسی رونمایی شد». ایمنا. ۲۰۱۹-۱۰-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  21. «احداث کمربند شمالی خوراسگان، به خیابان جی نفس تازه می دهد». ایمنا. ۲۰۱۶-۱۲-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  22. «درمانگاه تخصصی شماره۸ (خوراسگان)». www.tamin.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  23. 10 (۲۰۱۸-۰۸-۱۸). «مركز خدمات جامع سلامت خوراسگان افتتاح شد». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  24. «افراد علامت‌دار به جای بیمارستان به مراکز جامع سلامت شهری بروند». ایسنا. ۲۰۲۰-۰۷-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  25. «فهرست کلینیک‌ها و درمانگاه‌های‌ تنفسی ارائه خدمات تخصصی به بیماران کرونا در شهر اصفهان». ایمنا. ۲۰۲۰-۱۰-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  26. «نماد شهدای غواص در بوستان کوثر خوراسگان ساخته می شود». خبرگزاری شبستان. ۲۰۱۹-۱۱-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  27. «ملی‌پوشان سافت‌بال ایران در اصفهان معرفی می‌شوند- اخبار اصفهان - اخبار استانها تسنیم | Tasnim». خبرگزاری تسنیم | Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  28. «احداث اولین پیست دوچرخه سواری نمایشی در اصفهان». www.iribnews.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  29. «گرمابه 400 ساله خوراسگان اصفهان هنوز گرم است - kayhan.ir». kayhan.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۹.
  30. «شهرداری خوراسگان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۲.
  31. «شهرداری خوراسگان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۲.
  32. «شهرداری خوراسگان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۲.
  33. «شهرداری خوراسگان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۲.
  34. «شهرداری خوراسگان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۲.
  • اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.
  • رسالهٔ جغرافیایی خوراسگان
  • خورشید جی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.