ارمنی‌های اصفهان

ارمنی‌های اصفهان گروهی از مردم ارمنی‌تبار جلفا قدیم (جوغا) هستند که پس از کوچ بزرگ از جلفا یعنی در سال ۱۶۰۵ به دستور شاه عباس اول به اصفهان آورده شده و در آنجا ساکن شدند. شمارِ ارمنیان در ایران در حدودِ ۱۲۰٬۰۰۰[1] نفر می‌باشد و بخشِ قابلِ توجهی از آنها پس از تهران در اصفهان ساکن هستند.

کلیسای وانک

خاستگاه

ارمنیان از دیدگاه نژادی آمیزه‌ای از مردمان قفقازی هوری و اورارتویی با مردمان هند واروپایی هستند. هوریان و اورارتوییان خویشاوند گرجی‌ها و چچن‌های امروزی بودند. اما فریژی‌های تراکی، زبان هندواروپایی ارمنی را با خود به قفقاز آوردند. امروزه شمار ارمنی‌زبانان جهان پیرامون هشت میلیون نفر تخمین زده می‌شود.

تاریخچه
بانوی ارمنی ساکن اصفهان (۱۸۵۰)
دختری ارمنی ساکن اصفهان (۱۸۹۶)

در سال ۹۹۹ قمری، به موجب پیمان منعقده میان نمایندگان شاه عباس صفوی و سلطان مراد سوم خلیفه عثمانی، تبریز، ارمنستان، شکی، شروان، گرجستان و قره‌باغ تحت سیطره دولت عثمانی درآمد.

در سال ۱۰۱۳ قمری با شروع دوبارهٔ جنگ‌های ایران و عثمانی و قرار گرفتن جلفای قدیم (جوغا) در مسیر این لشکرکشی‌ها، شاه عباس تصمیم گرفت به دلیل ناتوانی نظامی در جنگ با عثمانی از سیاست عقب‌نشینی به همراه انتقال جمعیت بومی منطقه به داخل ایران استفاده کند. به این منظور فرمان داد تا اهالی ایالت‌های مختلف ارمنستان از جمله جلفاییان را به ایران منتقل سازند.[2]

داوریژِتسی می‌گوید به اهالی جلفا سه روز مهلت داده شد تا شهر را تخلیه کنند و چنانچه پس از سه روز کسی در شهر باقی می‌ماند به قتل می‌رسید و خانوادهٔ وی اسیر و دارایی اش مصادره می‌شد. پس از اجرای فرمان شاه مبنی بر تخلیهٔ شهر، طهماسب قلی‌بیگ به دستور شاه عباس مأمور آتش زدن تمامی ساختمان‌های جلفا شد. وی فوراً با سپاهیانی به جلفا بازگشت و همه جا را به تلی از خاک مبدل ساخت. کوچ داده شدگان رانده از وطن تحت سرپرستی الیاس سلطان پس از عبور از گذرگاه‌های دشوار کوهستانی، زمستان ۱۶۰۴ میلادی را در شهرهای طارم، خلخال، اهر و مشکین‌شهر به‌طور موقت اقامت کردند و با فرارسیدن بهار، ابوتراب بیگ مأمور شد تا آنان را به اصفهان برساند و در آنجا شهرنشینان را در داخل شهر و کشاورزان و روستاییان را در حومهٔ اصفهان اسکان دهد.[2]

طبق فرمان شاه عباس ارمنیان «جلفای قدیم» (نخجوان کنونی) به اصفهان کوچانده و ابتدا در شمس‌آباد اصفهان سکنی گزیدند و به مرور زمان نو جلفا (جلفای اصفهان) را بنا نهادند.

کلیساها

ارمنیان از بدو ورود شروع به ساختن محل زندگی کردند و در وهلهٔ اول کلیساها را بنا کردند. ارامنه مردمانی بودند که دین برایشان اهمیت بسیاری داشت. پس این باعث می‌شد که محلی برای دعا و راز و نیاز با خدای خود داشته باشند. اولین آنها کلیسای وانک بود و پس از آن کلیساهای بیت لَحِم و کلیسای سِرکیس نیز به آنها افزوده شدند.

فهرستِ کلیساهای اصفهان
نقاشی‌های دیواری در فضای داخلی کلیسا

زندگی

آداب و رسوم

از بارزترین آداب عید نزد مسیحیان ایرانی، تزیین درخت کاج است که نماد سرسبزی و برکت در زندگی بوده و در چهارفصل سبز است و هم به‌دلیل شکل مثلثی درخت، یادآور تثلیث است و از سده ۱۷ میلادی در اروپا و سپس همه دنیا مسیحیت مرسوم شده‌است.[3]

محلّه و میدان جُلفا
بازار جُلفا با نمایی از کوه صفه

از نخستین روزهای تکوین شهرک ارمنی‌نشین جُلفا، پنج محله به نام‌های میدان بزرگ، میدان کوچک، هاکوپ‌جان، چهارسوق قارا کل تشکیل دهنده این شهرک نوبنیادِ عصر شاه عباس بوده‌است و ساکنین آنها را جلفاییان آذربایجان تشکیل می‌دادند.

در دوران سلطنت شاه عباس دوم بر وسعت آن اضافه شد. محله زرتشتیان که در نزدیک جلفا و بدان پیوسته بود، به ارامنه تحویل داده شد و چون شغل اغلب مهاجرین جدید حجاری بود و به همین دلیل این محله به نام سنگ‌تراشان نامیده شد که هنوز هم به همین نام است.

به دنبال این توسعه شهری، دو محله دیگر یعنی کوی ایروانی‌ها (ایروان) و محله تبریزی‌ها که ساکنین آنها از این دو شهر آمده بودند به وجود آمد. محلات جدید در جنوب و جنوب غربی جلفای قدیم شکل گرفت و آنجا را جلفای نو گفتند و بعدها این اسم به همه جُلفا اطلاق گردید.

میدان تاریخی این بافت که به میدان جُلفا مشهور است، مشرف بر سه کلیسای مهم ارامنه است.[4]


جشن‌ها و مراسم

در محله جلفای اصفهان همزمان با سایر کشورهای جهان ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در ۲۵ دسامبر آغاز و تا ۶ ژانویه ادامه می‌یابد. جشن کریسمس در اصفهان در روز ۲۵ دسامبر در «کلیسای جامع وانک» و محله جلفا برگزار می‌شود. در روزهای کریسمس محله ارامنه و جلفای اصفهان با کاج‌های تزیین شده حال و هوای ویژه‌ای به خود می‌گیرد.[5][6][7]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. (ارمنی ) Vardanyan, Tamara (21 June 2007). "Իրանահայ համայնք. ճամպրուկային տրամադրություններ". Noravank Foundation. Retrieved 5 January 2013. Unknown parameter |trans_title= ignored (help)
  2. اعرابی هاشمی، شکوه. «زوال و ظهور جلفا». فصلنامه فرهنگی پیمان، شماره 40. دریافت‌شده در {{جا:تاریخ}}. تاریخ وارد شده در |بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  3. کد خبر: ۲۱۵۷۵۱، بازتاب (۱۱ دی ۱۳۹۰–۱۴:۴۵). «حال و هوای جلفای اصفهان + تصاویر». بازتاب. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۴. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  4. http://www.tabnak.ir/fa/news/466536/تخریب-تدریجی-میدان-جلفا
  5. www.iribnews.ir http://www.iribnews.ir/fa/news/1962713/حال-و-هوای-سال-نو-میلادی-در-جلفای-اصفهان-آلبوم-تصاویر. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۸. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  6. www.yjc.ir https://www.yjc.ir/fa/news/5445599/بابانوئل-در-جلفای-اصفهان-هدیه-می-دهد. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۸. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  7. «Ú©Ø±ÛŒØ³Ù…س در ایران». euronews. ۲۰۱۸-۱۲-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۲۸.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.