حسین شاه‌حسینی
حسین شاه‌حسینی (زاده اسفند ۱۳۰۶ در محله سرچشمه تهران درگذشت ۳ دی ۱۳۹۶ تهران) عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران از اعضای هیئت رهبری جبهه ملی می‌باشد.[1] وی در دولت موقت ایران، معاون مهندس مهدی بازرگان بود. او نخستین رئیس سازمان تربیت بدنی و رئیس کمیته ملی المپیک پس از انقلاب است.
حسین شاه‌حسینی | |
|---|---|
 | |
| معاون نخست وزیر و رئیس سازمان تربیت بدنی | |
| مشغول به کار ۱۳۵۹ – ۱۳۵۷ | |
| نخست‌وزیر | مهدی بازرگان |
| پس از | نادر جهانبانی (حکومت پهلوی) |
| پیش از | مصطفی داوودی |
| رئیس کمیته ملی المپیک | |
| مشغول به کار ۱۹۷۹ – ۱۹۸۰ | |
| نخست‌وزیر | مهدی بازرگان |
| پیش از | مصطفی داوودی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱ اسفند ۱۳۰۶ محله سرچشمه، تهران |
| درگذشته | ۳ دی ۱۳۹۶ تهران |
| ملیت |  ایران |
| حزب سیاسی | جبهه ملی ایران |
| پیشه | سیاستمدار، ورزش‌کار |
| دین | اسلام شیعه |
تحصیلات
حسین شاه‌حسینی فرزند شیخ زین‌العابدین نوری شاه‌حسینی بود. حسین شاه‌حسینی تحصیلات دوره متوسطه را در مدرسه یگانه در سرچشمه تهران و زیر نظر معلمانی سیاسی مانند محمد نخشب، سرفراز، شکیب و رضایی، صفاپور گذراند.[2] بعد از آن به دلیل فعالیتهای سیاسی از دبیرستان‌های علمیه و دارالفنون اخراج شد و به هنرستان رفت. او بعد از فارغ‌التحصیلی در هنرستان هنرسرای عالی در رشته شیمی مشغول به تحصیل می‌گردد. او در شرح داستان تحصیلات عالی خود در مصاحبه با سایت تاریخ ایرانی چنین می‌گوید:
در مصاحبه‌هایی که با شما انجام شده نوشته‌اند دانشجوی شیمی دانشگاه تهران بودید.
من در هنرسرای عالی در رشته شیمی تحصیل می‌کردم. چون دیپلم فنی داشتم دو سالی در هنرسرای عالی بودم و حتی پس از ۲۸ مرداد هم مشغول تحصیل بودم. هنرسرای عالی در انتهای خیابان سوم اسفند بود، آنجا هنوز دانشسرای عالی تشکیل نشده بود. البته بعداً هنرسرای عالی ضمیمه دانشگاه تهران شد و به دانشکده علوم پیوست که رشته شیمی آلی هم در ذیل آن بود. من پس از کودتای ۲۸ مرداد در جلسات کمیته دانشگاهی نهضت مقاومت ملی شرکت می‌کردم که احمد سلامتیان، قنادیان و برلیان حضور داشتند که عباس شیبانی ، حسن حبیبی و بنی‌صدر هم اضافه شدند.
شما هم همراه دانشجویان هنرسرای عالی به دانشکده علوم منتقل شدید؟
من دانشجوی دانشکده علوم دانشگاه تهران نشدم چون وقتی دانشجویان رشته شیمی را به دانشکده علوم منتقل کردند، در زندان بودم. من هم جزء دانشجویان تظاهرکننده در ۱۶ آذر ۳۲ و عضو کمیته مرکزی هماهنگ کننده آن حرکت بودم که پس از آن ما را بازداشت کردند و پس از آزادی وقتی به هنرسرای عالی مراجعه کردم به من گفتند آقا اینجا دیگر اصلاً تعطیل شده (با خنده)، خنده‌ام گرفت، گفتم چطور شده؟ گفتند رشته شما را بردند به دانشکده علوم، به آنجا بروید. رفتم دانشکده علوم گفتند هنوز تکلیفتان معلوم نیست، بروید تا ببینیم چه می‌شود؟ پس از آن هم درگیر کارهای سیاسی شدم. بعد از انقلاب همه آنهایی که محکومیتی داشتند رفتند و پیگیر مسائلشان شدند، من که رفتم دانشکده علوم گفتند همان موقع از آنهایی که از هنرسرای عالی آورده بودند، یک امتحان می‌گرفتند، چون شما شیمی رنگ بلد بودید، باید از شما امتحان شیمی آلی می‌گرفتند، همه دوستان شما قبول شدند، ولی اسم شما اصلاً آن موقع در فهرست دانشجویان نبود. گفتم بله زندان بودم، گفتند دیگر موضوع منتفی است، الان هم نمی‌شود از شما امتحان بگیرند، دیگر زمانش گذشته و هر چه هم کوشش کردیم زیر بار نرفتند و من تحصیلاتم همان موقع متوقف شد که شد که شد، دیگر نتوانستم ادامه تحصیل بدهم.[3]
فعالیتهای سیاسی( نهضت ملی شدن نفت و نهضت مقاومت ملی )
نخستین فعالیت او در کنار پدرش و در جلسات شیخ زین العابدین شاه حسینی و در دیدار با آیت‌الله کاشانی صورت می‌گیرد و همراهی پدر باعث آشنایی او با سیاست می‌گردد. این فعالیت‌ها مصادف می‌گردد با تشکیل «سازمان نظارت بر آزادی انتخابات» توسط دکتر مصدق و نمایندگانی از مجلس پانزدهم مثل حسین مکی، مظفر بقایی و حائری‌زاده. بعد از آن عمده فعالیت او به عنوان سمپات حزب زحمتکشان در حمایت از میلیون می‌گذرد و با تشکیل جبهه ملی ادامه تلاش‌های شاه حسینی در این سازمان صرف می‌گردد. پس از کودتای ۲۸ مرداد او به همراه صدر الحفاضی، سید ابوالفضل زنجانی، عطایی، محمد نخشب از نخستین فعالان و بنیان‌گذاران نهضت مقاومت ملی بودند.[4] همین فعالیت‌ها باعث شد که پس از چند بار دستگیری از دانشگاه اخراج گردد.
جبهه ملی ایران
آشنایی شاه‌حسینی با چهره‌هایی چون سید محمود طالقانی، کریم سنجابی، ادیب برومند و مهدی بازرگان در دوران فعالیت جبهه ملی دوم سبب گردید تا شاه‌حسینی در جریان انقلاب اسلامی ایران، در دولت موقت به ریاست مهندس بازرگان (نخست‌وزیر)، سمت معاونت نخست‌وزیری را برعهده گیرد.
او تا زمان رجایی مسوولیت ریاست سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک را بر عهده داشت.
او جزء منتخبین برای شرکت در کنگره جبهه ملی دوم (جبهه ملی ایران) بود و از سوی اعضای کنگره جهت عضویت در شورای مرکزی انتخاب می‌گردد.[5] بعد از ان همواره جزء اعضای شورای مرکزی جبهه ملی ایران بود.
پس از آزادی رهبران دستگیرشده جبهه ملی در سال ۱۳۶۴ جلسه شورای مرکزی جبهه ملی ایران در منزل وی برگزار گردید.[2][6][7]
شاه حسینی در سال ۱۳۷۳ با آغاز مجدد فعالیت های جبهه ملی ایران به ریاست ادیب برومند در شورای مرکزی حضوری دوباره یافت و تا سال ۱۳۷۹ جزء هیئت اجرایی موقت جبهه ملی ایران بود.[8] او مجدداً از سوی مشترکین در پلنوم ۱۳۸۲ به عضویت در شورای مرکزی انتخاب گردید.[9] شاه حسینی تا سال ۱۳۹۴ نایب رئیس شورای مرکزی جبهه ملی (به ریاست ادیب برومند) بود. وی در واپسین انتخابات شورای مرکزی به عضویت هیئت رهبری جبهه ملی (به همراه ادیب برومند و داوود هرمیداس باوند، علی رشیدی، مرتضی بدیعی) انتخاب شدو تا پاین عمر در این سمت باقی ماند.[1]
کتاب‌ها
- آن سوی خاطره‌ها - نشر صمدیه - ۱۳۸۸-( شابک ۹۷۸−۹۶۴−۵۷۹۰−۶۶−۸ )
- هفتاد سال پایداری- نشر چاپخش - به کوشش امیر طیرانی - ۱۳۹۴
جستارهای وابسته
منابع
- بیانیه جبهه ملی ایران مورخ21/2/1394
- تاریخ ایرانی
- «Iran National Front». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲ آوریل ۲۰۱۶.
- کنگره جبهه ملی ایران-بکوشش امیر طیرانی- نشر گام نو- ص۴۷۱الی ۴۷۲
- «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۷ ژوئن ۲۰۱۱.
- بیانیه مورخ ۲۲/۱۱/۱۳۷۴ جبهه ملی ایران - هیئت اجرائی
- گزارش پلنوم صالح ۱۳۸۲- جبهه ملی ایران
پیوند به بیرون
- ناگفته‌های شاه‌حسینی از هفتاد سال ورزش ایران:برادر شاه از کمیته ملی المپیک ایران شکایت کرد وبگاه تابناک
- خاطرات: مصاحبه با حسین شاه‌حسینی، فرزند حاج شیخ زین العابدین شاه حسینی در مورد آیت‌الله حاج شیخ حسین لنکرانی در تاریخ ۲۰ و ۲۷ اسفند ۱۳۷۲ مجله تاریخ معاصر ایران (از طریق وبگاه نورمگز)
- ماجرای آخرین روز زندگی دکتر مصدق
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
* سرپرست ۱ در سال ۱۳۵۷، وزارت اطلاعات و جهانگردی و تا ۷ خرداد ۱۳۵۸ وزارت اطلاعات، تبلیغات و خیرات نام داشت. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
